اصفهان

در یکی از این حوادث کودک هفت ماهه به دلیل بی توجهی نسبت به استفاده از وسایل گرمایشی غیر استاندارد دچار گاز گرفتگی شده بود.

نیمی از زیبایی بهار اصفهان به زاینده رودش بود، نه اینکه حالا که خشکی گریبان زاینده رود را گرفته، از زیبایی نصف جهان کاسته شده است، نه! اما آن زمان که صدای پای آب، از زیر سنگ فرش‌هایی که عابران روی آن قدم میگذاشتند به گوش می‌رسید کجا و حالا که آن همه زیبایی یکباره رخت بربست کجا! اولین بار که رودخانه امیدبخش اصفهان از جوش و خروش افتاد هیچ کس فکرش را هم نمی‌کرد روزی مردم ایران آرزو داشته باشند دوباره حیات و رقص آب در زاینده رود را ببینند. اما انگار خشکی قرار نیست به این سادگی دست از گریبان زاینده رود بردارد. حالا هر روز آوازخوانان حزین برای زنده رود می‌نوازند و می‌خوانند به امید اینکه زنده رود باز هم زنده شود. در این سال‌ها خشکسالی زاینده رود هر بار تیتری تازه برای خبر‌ها شده است متاسفانه آنقدر این ماجرا ادامه یافته که امروز کسی آخرین رقص آب را در زاینده رود به خاطر نمی‌آورد.

سرعت وزش باد در برخی مناطق تا ۱۱۶ کیلومتر در ساعت هم رسید. همچنین در مناطقی مثل چوپانان باعث انتشار خاک‌های رس قرمز رنگ در هوا و پدیده طوفان سرخ شد.

نوشتن یادگاری و پیام‌های تبلیغاتی در گوشه و کنار شهرها، مناطق گردشگری و اماکن زیارتی از سوی افراد نا آگاه نسبت به ارزش‌های تاریخی در حالی گریبان آثار و بنا‌های تاریخی را نیز گرفته است که بسیاری از کارشناسان میراث فرهنگی و دوستداران آثار تاریخی از این بابت ابراز نگرانی کرده اند. تصاویر تخریب اماکن تاریخی در مسجد امام در میدان نقش جهان اصفهان را نشان می‌دهد.

زاینده رود حدودا از سال ۱۳۸۶ جریان دائمی خود در کل مسیر را از دست داد و خشک شدن آن در شهر اصفهان باعث مشکلات زیست محیطی و خسارات جبران ناپذیر در حوزه کشاورزی و بیکار شدنِ چندصدهزار ساکنین پایین دست رودخانه و مهاجرت فصلی یا کامل آن‌ها به استان‌های دیگر شد. باز هم انتظار برای دیدن آب در زاینده رود در چشمان مردمان این دیار خانه کرد و ماند. هر بار با باز و بسته شدن این رود حال ناخوشی را با خود به ارمغان می‌آورد. امیدی که نا امید می‌شود. پل‌های تاریخی در حال مرگ، نگاه پر حسرت کشاورزان، حال ناخوش مردم، نابودی گونه‌های پرندگان مهاجر و نگاه منتظر آینده اتفاقی تلخ و تراژدی تکراری این روز‌های اصفهان است. این تصاویر حاصل دو بار باز و بسته شدن آب زاینده رود است.

فرهاد حیدری اظهار کرد: مرد جوان ۱۸ ساله‌ای که در قهدریجان درحال بازی با ترقه بود، بر اثر انفجار ترقه دچار آسیب‌های شدید دست و صورت شد.

انعکاس آب، انعکاس زندگی در زاینده رود است و این روز‌ها جریان آب در زاینده رود کم کم به ساعات پایانی نزدیک می‌شود و این انعکاس در حال خشک شدن است. زاینده رود بزرگترین و پرآب‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی سرچشمه می‌گیرد و در کویر مرکزی ایران به‌سمت شرق پیش می‌رود تا در نهایت به تالاب گاوخونی برسد. این رودخانه با ۳۶۰ کیلومتر طول از استان‌های چهارمحال و بختیاری، لرستان، اصفهان ، یزد و شهرستان‌های کوهرنگ، فارسان، بن، سامان، چادگان، لنجان، اصفهان ، فلاورجان، خمینی شهر و مبارکه عبور می‌کند.

آب سد زاینده رود ۱۰ صبح روز سه‌شنبه ۱۲ بهمن ماه به منظور توزیع نوبت اول آب برای کشت پاییزه دوم کشاورزان شرق اصفهان به مدت ۱۲ روز رها سازی شد و طبق برنامه در ۲۴ بهمن این آب بسته شد. رودخانه زاینده‌رود به طول افزون بر ۴۵۰ کیلومتر بزرگترین رودخانه منطقه مرکزی ایران به شمار می‌رود. در این گزارش نگاهی به ۱۲ روزی که آب در زاینده رود جریان داشت کرده‌ایم. در این میان شور و حال کودکان وصف ناپذیر است.

متاسفانه در کشور ما آموزش‌های لازم درباره اهمیت حفظ و نگهداری از آثار باستانی داده نشده است. خیلی از افراد حتی از اینکه یادگاری نوشتن آن‌ها چقدر می‌تواند به اثر لطمه بزند بی‌خبر هستند.

دریچه‌های سد زاینده‌رود که صبح روز ۱۲ بهمن‌ماه برای نوبت اول کشت کشاورزان شرق اصفهان باز شده بود، با اتمام این دوره کشت و با توجه به تصمیم قبلی کارگروه سازگاری با کم‌آبی، ساعت ۱۰ صبح امروز یکشنبه ۲۴ بهمن‌ماه بسته شد. باز شدن زاینده‌رود خوشحالی مردم اصفهان را به همراه داشت، خوشحالی که فقط ۱۲ روز به طول انجامید.

محسنی اژه‌ای در جریان سفر از پیش اعلام نشده و بدون تشریفات به استان اصفهان ، ظهر امروز پنجشنبه (21 بهمن) در زندان مرکزی اصفهان حضور یافت و از بخش‌های مختلف این زندان به مدت حدود 2 ساعت بازدید کرد.

با رسیدن فصول سرد سال، زاینده رود اصفهان بار دیگر مامن پرندگان مهاجر شده است و در هر گوشه‌ای از رودخانه میتوان پرندگان را مشاهده نمود.

پرندگان مهاجر پس از بازگشایی زاینده رود بر فراز این رودخانه بازگشتند و مهمان مردم اصفهان شدند. دریچه‌های سد زاینده رود از بامداد ۱۲ بهمن به مدت ۱۲ روز برای تامین آب مورد نیاز کشت پائیزه دوم کشاورزان شرق اصفهان بازگشایی شده است.

زاینده رود پس از ماه‌ها خشکی شامگاه چهارشنبه دوباره جان موقتی گرفت، دریچه‌های سد زاینده رود روز ۱۲ بهمن جهت تامین آب کشاورزان شرق و غرب اصفهان به صورت موقت به مدت ۱۲ روز باز شد.

بارش برف زمستانی به حال و هوای شهر اصفهان که در روز‌های گذشته از آلودگی هوا رنج می‌برد، جان تازه‌ای بخشید و نه تنها سایه سنگین آلودگی هوا را از آسمان اصفهان دور کرد، بلکه باعث خوشحالی مردم شد.

رودخانه زاینده رود اصفهان در ۱۶ ماه گذشته تنها یک مرتبه به مدت ۱۰ روز در تیرماه سال جاری برای آبیاری باغات کشاورزی شرق جریان یافت.

میدان نقش جهان یکی از کهن‌ترین میادین ایران در شهر اصفهان و یکی از زیباترین آثار ثبت شده در سازمان یونسکو می‌باشد. معماری بنا‌های این میدان یادآور چندین دوره تاریخی است و از این روست که از گذشته تا کنون همواره مورد استقبال گردشگران ایران و خارجی است. در این گزارش که با دوربین آنالوگ و نگاتیو سی و پنج میلیمتری سینمایی ثبت شده، سعی بر این بوده که با توجه به کهن بودن معماری و شرایط و نوع زندگی مدرن عصر حاضر ترکیبی ایجاد شود تا مخاطب حال و هوای دوران گذشته را بیشتر احساس کند.

در رصد سازمان اطلاعات سپاه استان اصفهان یک مزرعه استخراج رمز ارز با ۷۶۰ دستگاه ماینر در کارگاه متروکه آجرپزی متروکه کشف شد که استخراج‌کنندگان ارز با تخلف در استفاده از گاز طبیعی دولتی که در تولید آجر استفاده می‌شد، برق ماینر‌ها را تأمین می‌کردند.

قلعه تاریخی قمیشلو، مربوط به دوره قاجاریه و از مهم‌ترین آثار تاریخی نجف آباد در استان اصفهان است. این قلعه در مرکز پارک ملی و حیات وحش قمیشلو قرار گرفته است. این منطقه گردشگری و تاریخی در سال‌های اخیر به عنوان منطقه نمونه گردشگری شناخته شد، اما بی توجهی به این بنای تاریخی در سایه کشمکش‌های محیط زیست و میراث فرهنگی موجب تخریب و فروپاشی آن شده است. قلعه تاریخی قمیشلو در اسفند ۱۳۸۰ با شماره ۵۴۳۷ در فهرست آثار ملی ایران ثبت شد و در سال ۱۳۸۶ به عنوان منطقه نمونه گردشگری شهرستان تیران و کرون معرفی شد. قلعه قمیشلو دارای برج و حصار است و حیاط خلوت‌ها، اصطبل‌ها، انبار، محل استقرار نگهبانی و خدمه، حمام و فضا‌های متعدد که شامل ۲حیاط خلوت و ساختمان اندرونی و بیرونی است.

تعداد انگشت‌شمار مناره‌های باقی مانده در شهر مناره‌ها؛ بی دفاع مانده‌اند بین فرونشست زمین در اصفهان که این روز‌ها آثار تاریخی زیادی را تهدید می‌کند و حرکت ماشین‌هایی که گاهی برای عبور جسم آهنی و سنگین‌شان با بدنه مناره‌های بی‌حصار در وسط بافت‌های تاریخی شهر برخورد می‌کند. مناره‌های «ساربان»، «باباسوخته»، «چهل‌دختران»، «علی» یا «منارجنبان»، از جملۀ این بنا‌های محکم و ایستاده در طول بیش از هزار سال قبل تا امروز هستند که سال‌هاست چوب بی‌توجهی متولیان میراثی را می‌خورند و دم بر نمی‌آورند.