رسانههای اسرائیل گزارش دادند، انفجارهای پیاپی در نتیجه رهگیری موشکهایی که احتمالا از یمن شلیک شدهاند، شهر ایلات را لرزاند. این رسانهها موشکهای ضد بازدارندگی را بزرگ توصیف کردند که گنبد آهنین یا شبیه آن نیست.
انصارالله یمن تصاویر مربوط به لحظه شلیک موشکها و پهپادها به سمت مواضع رژیم صهیونیستی را منتشر کرد.
بن گویر مدعی شد: « اسرائیل » تنها پس از آزاد شدن افراد ربوده شده و گروگانهای بازداشت شده توسط حماس در غزه، میتواند اجازه انتقال کمکهای بشردوستانه به غزه را بدهد.
موخیبر در این نامه تصریح کرد: «بار دیگر ما شاهد بروز پیدا کردن یک نسلکشی در برابر چشمان خود هستیم و به نظر میرسد سازمانی که به آن خدمت میکنیم از متوقف کردن آن عاجز است.»
آیا اسرائیل هدفی بیش از نابودی ساختار اداری و نظامی حماس دارد؟
تحلیلگر مسائل منطقه، گفت: «ورود رسمی، اما کماثر حوثیهای یمن به جنگ غزه، در کنار نطق فوقالعاده گزنده و تهاجمی سفیر اسرائیل در سازمان ملل علیه رهبران جمهوری اسلامی، هر دو نشانهای از احتمال گسترش دامنه جنگ در خاورمیانه است.
واشنگتن نباید کورکورانه پشت تلآویو بایستد
مرکز مطالعات ویلسون نوشت: نگرانی فزایندهای وجود دارد که حزبالله به موازات دور اخیر درگیری در غزه، جبههی دیگری را علیه اسرائیل باز کند، که دولت بایدن را بر آن داشت تا ناوهای هواپیمابر به شرق مدیترانه را به عنوان عامل بازدارنده علیه ایران و متحدانش اعزام کند.
خلاصه ماجرا به تصاویر منتشر شده از این زن نظامی در بین خانواده و دوستانش برمیگردد؛ تصاویری که رسانههای رژیم اشغالگر آن را منتشر کرده و میگویند ساعتی پس از آزادی است. در این تصاویر، اما انگشتان دستهای «Ori Megidish» یعنی همین زن نظامی اسراییل خبرساز و سوژه طنز کاربران شده است. ناخنهای این سرباز به اصطلاح مانیکور شده و نوع مانیکور به گواه کارشناسان حوزه زیبایی (که پایشان به صحتسنجی اخبار این جنگ کشیده شده و همین یکی از طنزهای ماجراست) به گونهای نیست که بتوان گفت در پیش از اسارت انجام شده است
تصاویر لحظات پرواز این موشکها در آسمان فلسطین اشغالی و سپس تصاویر سوختن این شهرک در آتش را میبینید.
نام اسرائیل در نقشههای دو شرکت چینی که خدمات آنلاین ارائه میدهند، حذف شد. البته مرزهای بینالمللی در نقشه مشخص است، اما خبری از نام اسرائیل نیست.
حشمت الله فلاحت پیشه در گفتگو با فرارو تحلیل کرد
نقطه ورود ایران به فاز دیپلماسی را زمانی میدانم که ایران به قطعنامه اعراب در سازمان ملل رای مثبت داد. سفر وزیر امور خارجه ایران به قطر نیز نشانه مهم دیگری از ادامه همین دیپلماسی است. آن هم در شرایطی که برخی منابع خبری، مدعی حضور تعدادی از مقامهای اطلاعاتی اسرائیل در قطر هستند. هدف اصلی همه این موارد احیای دیپلماسی است.
این تصاویر مربوط به پیام سرلشکر یارون، فینکلمن و دستور حمله فرماندهی جنوب قبل از ورود به نوار غزه است
ارتش رژیم صهیونیستی مدعی است که با سامانه دفاعی «هیتس» این موشک را رهگیری کرده است. به گفته رسانههای این رژیم این اولین باری است که سامانه هیتس یک موشک را بر فراز ایلات رهگیری میکند.
رژیم صهیونیستی از سران جهان نیز خواست تلاش کنند السیسی را متقاعد کنند پناهجویان را در منطقه سیناء بپذیرد، اما السیسی این پیشنهاد را نپذیرفت و در سخنرانی به این رژیم پیشنهاد داد فلسطینیها را به نقب منتقل کند.
یک رسانه عبری زبان به کابینه رژیم صهیونیستی پیشنهاد کرده است که در صورت تسلط بر نوار غزه در مرحله پساجنگ مدیریت آن را به عربستان سعودی بسپارد.
طبق ادعای کاربران، نام اسرائیل از نقشههای آنلاین چین، حذف شده است.
سرنوشت جنگ اسرائیل و غزه هر چه که باشد میزان جنایتهای صورت گرفته در غزه به پای دولت بایدن نوشته شده و بهطور قطع عمر دولت نتانیاهو نیز پس از فروکش کردن درگیریها شاید به چند روز هم قد ندهد.
وزارت جنگ اسرائیل به جای حمله زمینی گسترده، تاکتیک پیشروی تدریجی را برگزیده است، زیرا نگران است که حزبالله لبنان به این جنگ و درگیری بپیوندد و احتمالاً عملیات نظامی تلآویو در غزه بین ۶ هفته تا ۶ ماه به طول خواهد انجامید.
عضو دفتر سیاسی حماس، گفت: جایز نیست که مصر مثل یک تماشاگر باقی بماند بلکه باید برای انتقال هر چه سریعتر کمکها به غزه موضع قاطعی داشته باشد.
محبوبیت نتانیاهو از زمان عملیات برقآسای نیروهای مقاومت فلسطین به شدت کاهش یافته است؛ همسر او هم به شدت منفور است و به دلیل تاخیر در واکنش کابینه تلآویو به حمله هفتم اکتبر مقصر شناخته میشود.
مهدی ذاکریان در گفتگو با فرارو تحلیل کرد
ماجرا این است که امریکاییها باید متوجه شوند، مسائل منطقه «نقطه ای» نیست، بلکه مسائل منطقه خاورمیانه «فراگیر» است. شما نمیتوانید در یک منطقه ورود کنید و از یک کشور مشخص به نام اسرائیل حمایت کنید، اما فلسطینی ها، عراقیها و یمنیها هیچ اهمیتی نداشته باشند. این حملات را به عنوان هشدارهایی میبینم که در منطقه خاورمیانه اجرا میشود؛ بنابراین ناامنی برای مردم در یک منطقه مشخص، میتواند منجر به ناامنی برای آمریکا در مناطقی دیگر باشد. پیام روشن این است: امنیت در منطقه به شکل نقطهای امکان پذیر نیست و فراگیر است