جنگ

«تا پیش از حمله ایران به اسرائیل، آمریکایی‌ها مدام می‌گفتند که ما پشت اسرائیل ایستاده ایم، اما بعد از آن که اسرائیل تصمیم به تلافی گرفت، اعلام کردند ما پشت حمله اسرائیل نخواهیم بود. علت نیز مشخص است و اگر ایالات متحده از یک حد مشخص بیشتر درگیر مناقشات منطقه‌ای و به ویژه مناقشات ایران و اسرائیل شود، به شدت آسیب خواهد دید.»

گرفتن غرامت از عراق ۲ پایه اصلی دارد؛ یکم، بند ۶ قطعنامه ۵۹۸ که در آن حق ایران می‌تواند منتج به گرفتن غرامت شود و این قطعنامه‌ای بین ایران و عراق و البته سازمان ملل است و باید توسط دولت پیگیری شود و لذا ربطی به یک شرکت و افراد خاص ندارد و دوم، سلسه قوانینی که تحت عنوان گرفتن غرامت قربانیان جنگ تصویب شد که من از بانیان اصلی این قوانین بودم و عمدتا در مجلس هشتم تصویب شد. برای مثال قانون الزام دولت به احقاق حق قربانیان جنگ تحمیلی. در این قانون نیز دولت موظف به پیگیری شده و در شرایط احقاق حق، دولت موظف به پرداخت هزینه‌ها است؛ بنابراین حتی اگر دریافت غرامت جنگ ی به نتیجه‌ای هم برسد، این امر باید حاصل کار و رایزنی دولت باشد و هیچ شرکتی، به تنهایی نمی‌تواند این کار را به سرانجام برساند

بخش زیادی از سیستم دفاعی اسرائیل در برابر حمله اخیر ایران به چالش کشیده شد و از گنبد آهنین تا ادوات نظامی اسرائیل که برای خنثی سازی حمله استفاده شد، نیاز به بازسازی و صرف هزینه مجدد دارد. این تنها یکی از جنبه‌های قضیه است، ولی جنبه دیگر این است که اسرائیل از مدت‌ها پیش آگاه شده دوره آن دیدگاه متفرعنانه و خودبرتر داننده که از آغاز تشکیل دولت فلسطین و طی جنگ با کشور‌های عرب و شکست آنان در ذهن اسرائیلی‌ها جا افتاد، به پایان رسیده است. اکنون تعدادی کشور‌های پیشرفته‌تر و حتی قوی‌تر از اسرائیل در منطقه وجود دارند که در راس آن‌ها عربستان سعودی قرار دارد. امارات، قطر، کویت و حتی عمان و مصر نیز از کشور‌های قدرتمند منطقه هستند. به همین دلیل هم بود که اسرائیل طی چند سال اخیر سعی کرد رفتار صمیمانه تری را با کشور‌های عرب منطقه برقرار کند. این رویکرد به ویژه پس از طرح پیمان صلح ابراهیم جدی‌تر شد.

«احتمال حمله بزرگ به رفح بالا است و تا کنون نیز حملات متعددی علیه رفح در جریان بوده و نمی‌توان گفت تا کنون رفح از آماج حملات اسرائیل در امان مانده است، اما می‌توان گفت تا کنون حملات به رفح همه جانبه و وسیع یا نابودکننده و ویرانگر نبوده است. لذا، حمله همه جانبه به رفح، می‌تواند به عنوان یک ابزار در دست نتانیاهو در نظر گرفته شود. بنابراین بازی نتانیاهو بازی پیچیده‌ای نیست. او در حال بخش بندی گزینه‌ها در جهت ماندگاری دولت خود و تعیین حرکت بعدی اسرائیل است.»

پس از آغاز حملات اسرائیل، فعالان صنعت گردشگری و صنایع مرتبط با آن بیش از هر حوزه دیگری دچار نگرانی شدند؛ هواپیمایی‌های بزرگ جهان پرواز‌های خود به منطقه را موقتا به حالت تعلیق در آوردند.

برخی مقامات رژیم اسرائیل می‌گویند چندین گزینه از دیپلماسی گرفته تا حمله قریب‌الوقوع در حال بررسی است؛ اما همچنین این امکان وجود دارد که اسرائیل و ایران به سادگی به هنجار‌های تثبیت‌شده جنگ در سایه خود بازگردند.

جوسازی رسانه‌های غربی، به ویژه در آخرین ساعات دوشنبه (به وقت ایران) با واکنش‌هایی صریح و قاطعانه از سوی مقام‌های ارشد ایرانی همراه شد. علی باقری کنی، معاون سیاسی وزارت خارجه ایران هشدار داد که در صورت حمله اسرائیل، واکنش ایران «فوری» خواهد بود. او در شبکه ایکس نوشت: «(اسرائیلی‌ها) دیگر ۱۲ روز وقت نخواهند داشت و سرعت پاسخ ایران کمتر از چند ثانیه خواهد بود.» ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران، نیز در سخنانی به اسرائیل هشداری جدی داد که در صورت واکنش اسرائیل، برخورد بعدی ایران بسیار شدیدتر خواهد شد.

قطعا شخص نتانیاهو به تداوم بحران در منطقه نیاز دارد تا عمق سیاسی خود را تداوم ببخشد و مخالفان خود را نیز مهار کند، اما طبیعتا در عالم واقعی سیاست نمی‌توان به هر آن چه دلبخواه است دست پیدا کرد یا هر اقدامی را انجام داد. شرایط محیطی، نوع اقدامات را محدود می‌کند؛ بنابراین باید دید نتانیاهو در شرایطی که اکنون در آن قرار دارد، می‌تواند سطح تنش را افزایش دهد یا خیر. حدس من این است که نمی‌تواند.

ایران دیگر می‌داند که با چه ابزار‌های می‌تواند حملات بیشتری را صورت داده و بخشی از موشک‌های حساس‌تر خود را برای ادامه جنگ به کار بگیرد. این‌ها واقعیت‌های جنگ است و در سرزمین‌های اشغالی که شاید تا ۷۰ برابر کوچک‌تر از خاک ایران است، ادامه جنگ تمام عیار می‌تواند تاثیر ویرانگری داشته باشد.

حقیقت این است که آمریکا روی اره نشسته است. درواقع اگر ایالات متحده اقدام آشکاری در جهت حمایت از اسرائیل انجام ندهد و اسرائیل را به علت شروع درگیری‌ها (حمله اسرائیل به کنسولگری ایران در دمشق) محکوم کند، یا کمک‌ها و سلاح‌های خود را قطع کند، تحت فشار لابی اسرائیل داخل خاک ایالات متحده قرار می‌گیرد که در بخش‌هایی مهم از جمله اقتصاد آمریکا و کنگره آمریکا نفوذ دارد. اما اگر ایالات متحده بخواهد تمام سیاست‌های خود را روی شیوه دلخواه اسرائیل تنظیم کند، نیز با مشکلات گسترده‌ای رو به رو می‌شود که برای آینده سیاسی بایدن نیز خطرناک خواهد بود.

در بحث سیاست‌های اسرائیل با یک تناقض رو به رو هستیم. از یک سو، نتانیاهو برای خروج از فشار افکار عمومی، اعتراض خانواده گروگان‌ها و البته حفظ کابینه خود، نسبت به ورود ایران به جنگ ، تمایل داشت و ورود ایران به جنگ ، هم مسئله غزه را به فراموشی میسپرد و هم ناکامی‌های نتانیاهو در داخل اسرائیل را کمرنگ می‌کرد و از سوی دیگر ایالات متحده به عنوان مهمترین متحد اسرائیل، مخالف جنگ است. به همین دلیل نیز نمی‌توان هیچ نوع پیش بینی صد در صدی درباره جنگ ارائه کرد

اگر این استراتژی را قبول داشته باشیم که ایران و ایالات متحده تمایلی ندارند در منطقه درگیری به وجود آورند (همانطور که در ۶ ماه گذشته نیز به خوبی از پس مدیریت این موضوع برآمده اند) پس می‌دانیم که هر دو طرف کاملا مراقبند که هیچ نوع درگیری مستقیمی ایجاد نشود و اگر اعتقاد داشته باشیم که این درگیری مستقیم، نباید رخ دهد، پس به این استدلال می‌رسیم که کاملا بعید است از داخل ایران، حملاتی مستقیم انجام شود. مطمئنا سناریویی که شورای امنیت ملی برای انتقام از اسرائیل تایید کرده، نه بسیار بزرگ و فراتر از حدی است که اسرائیل عمل کرده و نه بسیار کوچک و پایین‌تر از حد انتظار.

برخی شبکه‌های خبری آمریکا جمعه ۲۴ فروردین به نقل مقامات اطلاعاتی این کشور خبر داده‌اند که ایران تجهیزات نظامی خود از جمله یکصد موشک کروز و شمار قابل توجهی پهپاد را برای تدارک حمله احتمالی علیه اسرائیل در داخل کشور جا‌به‌جا کرده است. یک مقام ارشد دولت آمریکا و یک منبع اطلاعاتی نیز به سی‌ان‌ان گفتند، ایالات متحده احتمال می‌دهد ایران به طور مستقیم به اهدافی در داخل اسرائیل حمله کند و ممکن است نیرو‌های نیابتی ایران نیز در این حملات مشارکت داشته باشند. احتمال دارد ایران علاوه بر داخل اسرائیل، به اهدافی در نقاط مختلف منطقه نیز حمله کند.

مروری بر اتفاقاتی که در ماه‌های اخیر بین اسرائیل و آمریکا شاهد هستیم نشان می‌دهد فاصله‌ای که بین دولت بایدن و نتانیاهو افتاده، می‌تواند توسعه پیدا کند و آمریکا باید متوجه شده باشد که اسرائیل تلاش می‌کند دستورالعمل‌های خود را بر ایالات متحده تحمیل کند. این موضوع معنای بسیار منفی و بدی برای اعتبار و توان ایالات متحده خواهد داشت.

از زمان تاسیس اسرائیل در سال ۱۹۴۸ یا به عبارتی به رسمیت شناخته شدن اسرائیل در سازمان ملل، تا کنون، صلح به صورت عملی دیده نشده و درگیری به پایان نرسیده است.

با توجه به ادامه جنگ بین ارتش سودان و نیرو‌های پشتیبانی سریع از آوریل سال گذشته، زنان آواره سودانی برای رفع گرسنگی خود ملخ می‌خورند. برنامه جهانی غذای سازمان ملل متحد اعلام کرد که ۹۰ درصد سودانی‌های سرگردان با سطوح اضطراری گرسنگی مواجه هستند و سودان ممکن است از بزرگترین بحران گرسنگی در جهان رنج ببرد، مگر اینکه جنگ متوقف شود.

«اولکسی گونچارنکو» قانونگذار اوکراینی در مصاحبه با «کریستین امانپور» خبرنگار سرشناس سی‌ان‌ان با تاکید بر لزوم تداوم کمک‌های واشنگتن به کی‌یف گفت: «ایالات متحده آمریکا به ما گفته تا زمانی که جنگ طول بکشد، کنار ما خواهد ماند. اکنون زمان آن فرا رسیده ما هم به وعده‌هایمان عمل کنیم».

رئیس دفتر سیاسی جنبش حماس اسماعیل هنیه، امروز شنبه با صدور بیانیه‌ای جزئیات جدیدی از روند مذاکرات غیرمستقیم با رژیم صهیونیستی برای آتش‌بس و تبادل اسرا ارائه کرد.

صندوق بین‌المللی پول در گزارشی اعلام کرد که تاثیر نزاع در خاورمیانه در افزایش قیمت حمل‌ونقل و کاهش عبور و مرور در دریای سرخ بروز یافته است.

آن‌ها پرنده‌های کوچک، ارزان‌قیمت و مملو از مواد منفجره هستند که از مدل‌های مصرفی بازار اقتباس شده‌اند. این پهپاد‌ها به داخل برجک‌های تانک یا گودال‌ها اصابت می‌کنند. آن‌ها در آسمان پرسه می‌زنند و تلفات سنگینی به پیاده‌نظام و زرهی وارد می‌کنند.