فقر مطلق

شاخص‌ها و آمار‌های مختلف نشان می‌دهند که ما ایرانی‌ها روز به روز فقیرتر می‌شویم. همین اواخر، رئیس موسسه عالی پژوهش تامین اجتماعی گفته بود حدود ۳۰ درصد از ایرانی‌ها زیر خط فقر مطلق قرار گرفته اند. بر اساس تعاریف سازمان ملل متحد، این یعنی این دسته از ایرانی‌ها می‌توانند روزانه کمتر از ۲.۱۹ دلار (حدود ۵۰ هزار تومان) برای خود هزینه کنند و این یعنی احتمالاً تنها از پس هزینه خورد و خوراک خود بر می‌آیند. اما فقر تبعات دیگری هم دارد.

گزارش وضعیت فقر و نابرابری کشور در دو دهه گذشته نشان داد که جمعیت زیر خط فقر مطلق از سال ۹۲ تا ۹۶ به ۱۵ درصد رسیده بود، اما از سال ۹۶ تا ۹۸ به ۳۰ درصد افزایش یافت.

بانک جهانی در گزارشی اعلام کرد که شیوع ویروس کرونا احتمالا باعث فقر مطلق ۷۰ تا ۱۰۰ میلیون نفر در جهان می‌شود.

بانک جهانی اعلام کرده که ۱۵ کشور موفق شده‌اند در ۱۵ سال ۸۰۲ میلیون نفر را از فقر مطلق نجات دهند. بر طبق تعریف این نهاد جهانی، افرادی که روزانه کمتر از ۱.۹۰ دلار درآمد دارند، در فقر مطلق هستند.

فقر و نابرابری دو وزنه سنگینی هستند که وضعیت وخیم اقتصادی در کشورها را نشان می‌دهند. در چند سال اخیر صحبت‌هایی درباره فقیرترشدن مردم ایران و ریزش طبقه متوسط رو به پایین به زیر خط فقر به گوش می‌رسد؛ سخنان نگران‏کننده‏ای که ما را بر آن داشت برای بررسی این مساله به سراغ دکتر حسین راغفر که درباره مساله فقر مطالعات گسترده‏ای را انجام داده است، برویم.