نشنال اینترست گزارش داد:
ایران و چین سازوکارهایی را ایجاد کردهاند که تا حد زیادی روند مبادلات نفتی آنها را تسهیل میکند. سازوکارهایی که به تحریمهای آمریکا بیتفاوت هستند. دو مورد از بزرگترین شرکتهای فعال در حوزه نفت و انرژی چین یعنی «پتروچاینا» و «ساینوپک» به دلیل پیوندهای جهانی خود و ادغامشان در نظام بانکی بین المللی، از خرید نفت ایران خودداری میکنند. با این حال، شمار زیادی از پالایشگاههای مستقل در چین، فرصتهای فراوانی را برای ایران فراهم میکنند تا تحریمهای غرب علیه خود را دور بزند.
وزیر خزانه داری دولت ترامپ، اسکات بسنِت اخیرا در موضع گیری گفته است که آمریکا قصد دارد میزان صادرات نفت ایران را به ۱۰ درصد سطح کنونی برساند و برای این کشور غیرقابل قبول است که تهران بتواند به راحتی نفت خود را به دیگر کشورها بفروشد. بر پایه آمارهای رسمی، در ماه ژانویه که ترامپ پا به کاخ سفید گذاشته، صادرات نفت ایران به چین به عنوان اصلیترین خریدار نفت تهران، تا ۵۵۰ هزار بشکه در روز کاهش یافته است.
«بالاترین میزان خرید روزانه نفت ایران توسط چین به اکتبر سال ۲۰۲۳ میلادی بازمی گردد که چیزی در حدود ۱.۶۶ میلیون بشکه بود. این در حالی است که این رقم در ماه جاری میلادی به عدد ۱.۷۵ میلیون بشکه در روز رسیده است.»