آینده روابط ایران و آمریکا در ابهام
آینده روابط ایران و آمریکا در هالهای از ابهام قرار دارد. دولت جدید آمریکا احتمالاً سیاست «فشار حداکثری» را احیا میکند که میتواند شامل تحریمهای سختگیرانهتر و اقدامات نظامی محدود باشد. اروپا در تنگنای ژئوپلیتیک به دنبال احیای دیپلماسی هستهای است، اما روابطش با ایران به دلیل جنگ اوکراین تیره شده است. در این میان، ایران استراتژی دوگانهای از دیپلماسی و بازدارندگی را دنبال میکند و در حالی که همکاری با چین و روسیه را تقویت کرده، برای کاهش تنشها در منطقه نیز تلاش دارد.
نشست داووس و تنشهای سیاسی جنگ اوکراین
نشست داووس تنشهای جدیدی درباره جنگ اوکراین ایجاد کرد. زلنسکی اروپا را به کمبود سرمایهگذاری دفاعی متهم کرد و خواستار نیروی صلحبانی ۲۰۰ هزار نفری شد. ترامپ تهدید به اعمال تحریمهای شدیدتر علیه روسیه کرد، درحالیکه پوتین پیشنهاد مذاکره با آمریکا را مطرح کرد. بااینحال، کارشناسان معتقدند کرملین همچنان بر اهداف بلندمدتش در اوکراین پافشاری دارد. اگر چه تحریمها فشار اقتصادی ایجاد کرده است؛ اما پوتین همچنان به دنبال پیروزی نظامی است.
بحران در حکمرانی جهانی
دور دوم ریاستجمهوری ترامپ، چالشی جدی برای نظم جهانی است. خروج از معاهدات اقلیمی، سازمان جهانی بهداشت و فشار بر سازمانهای بینالمللی، نشان از تغییر بنیادین در سیاست خارجی آمریکا دارد. در این خلأ، چین به دنبال افزایش نفوذ خود است، اما تمایل و توان کافی برای رهبری کامل ندارد. رقابت میان آمریکا و پکن، آینده حکمرانی جهانی را نامشخص کرده و پرسش اساسی این است که چه بخشی از نظم جهانی پس از جنگ سرد حفظ خواهد شد.
"جوزف استیگلیتز" برنده نوبل اقتصاد تحلیل میکند؛
اگرچه آمریکا برای مدت زمان زیادی رهبری جهان در حوزه علوم پایه و فناوری را برعهده داشته با این حال، تداوم این روند با توجه به قدرتگیری مجدد دونالد ترامپ و الیگارشهای آمریکایی سخت به نظر میرسد. ردِ ارزشهای عصر روشنگری توسط ترامپیستها میتواند تبعات وخیمی را برای آمریکا در پی داشته باشد.
رئیسجمهور آمریکا برنامههای خود برای اعمال تعرفهها را اعلام کرد.
ترودو جمعه در سخنانی در شورای مشورتی روابط آمریکا و کانادا با بیان اینکه کشورش در لحظه حساسی قرار دارد، افزود: ما آماده هستیم که پاسخی هدفمند، قوی و معقول (به تعرفهها) بدهیم.
رئیس جمهور آمریکا، گفت: هواپیما در حال فرود بود، اما بالگرد در ارتفاع هواپیما قرار داشت ولی زاویه دید بسیار نامناسبی داشت.
یک نظرسنجی نشان میدهد ساکنان گرینلند با اکثریتی قاطع مخالف خروج از قلمرو دانمارک و پیوستن به ایالات متحده هستند
رئیسجمهور آمریکا معافیت از اخراج بیش از ۶۰۰ هزار ونزوئلایی ساکن آمریکا را لغو کرد.
روزنامه روسی ایزوستیا در مقالهای از شکست ترامپ در وعده کاهش قیمت جهانی نفت سخن گفت.
انتصاب ویتکاف؛ تمایل به دیپلماسی یا همسویی با سیاستهای اسرائیل
با آغاز دوره دوم ریاستجمهوری ترامپ، سیاستهای وی درباره ایران دوباره مورد توجه قرار گرفت. با خروج از برجام و اعمال فشار حداکثری در دوره اول، ترامپ اکنون ترکیبی از دیپلماسی و تهدید را دنبال میکند. انتصاب استیو ویتکاف و مواضع متناقض ترامپ درباره ایران، تحلیلگران را در پیشبینی اقدامات آینده او سردرگم کرده است. همزمان، با نزدیک شدن به پایان اعتبار برجام، سرنوشت این توافق و برنامه هستهای ایران در هالهای از ابهام قرار دارد.
دیپلماسی «آغوش خرسی»؛ راهبرد جدید ترامپ در برابر چین
چین و آمریکا با چالشهای اقتصادی و ژئوپلیتیکی روبهرو هستند که رابطه آنها را پرتنش کرده است. ترامپ میخواهد از رویکرد آغوش خرسی برای مذاکره استفاده کند، راهکاری که فشار اقتصادی بر چین را کاهش داده و همکاری دوجانبه را تقویت میکند. این استراتژی بر تعامل اقتصادی، تعدیل تعرفهها و کاهش تنشهای ژئوپلیتیکی با حفظ محوریت دلار تأکید دارد و در صورت موفقیت، میتواند نظم اقتصادی جدیدی شکل دهد.
شهردار واشنگتن از تلاش تیم امداد و نجات برای یافتن مسافران حادثه تصادف یک بالگرد با هواپیمای مسافربری خبر داد.
رضا نصری در نشریه هیل نوشت
سیاستگذاریهای واشنگتن اغلب تحت تأثیر روایتهای نادرستی درباره ایران است که به ضعف و فروپاشی قریبالوقوع این کشور اشاره دارند. این برداشتهای اشتباه میتوانند منجر به تصمیمگیریهای پرریسک و سیاستهای ناپایدار شوند. ایران با جمعیت زیاد، توانمندیهای دفاعی پیشرفته و موقعیت ژئوپلیتیکی راهبردی همچنان بازیگری قوی در منطقه است. دولت آمریکا باید از روایتهای غالب و افسانههای تغییر نظام دوری کرده و بر دیپلماسی، واقعگرایی و راهحلهای پایدار تأکید کند.
کاهش نفوذ نئوکانها در ساختار امنیتی آمریکا؛
دوره دوم ریاستجمهوری دونالد ترامپ با تغییرات در سیاست خارجی و کاهش نفوذ نئوکانها همراه است. دولت جدید ضمن حفظ رویکرد دیپلماتیک با ایران، بر پایان جنگهای منطقهای تأکید دارد. انتصاب شخصیتهایی با دیدگاههای واقعگرایانه و محدودگرایانه، بهجای جنگطلبان قبلی، نشاندهنده تغییر رویکرد کاخ سفید است.
صلح ابراهیم؛ رؤیای ترامپ برای خاورمیانه
دونالد ترامپ در دوره دوم ریاستجمهوری خود با شعار «اول آمریکا» به کاخ سفید بازگشت. او با تیمی وفادار و اکثریت شکننده کنگره، سیاستهای خود را با تمرکز بر توافق هستهای با ایران، گسترش صلح ابراهیم، سرمایهگذاری عربستان و جنگ تجاری با چین دنبال میکند. ترامپ با تقویت روابط امنیتی و اقتصادی، تلاش دارد رهبری آمریکا را تثبیت کند و در عرصه بینالمللی تأثیرگذارتر ظاهر شود.
دونالد ترامپ ، اکنون به یکی از مدافعان اصلی صلح در غزه تبدیل شده و با فشار به نتانیاهو، او را برای پذیرش توافق تحت فشار گذاشته است. این رویکرد، تضادی آشکار با استراتژی نتانیاهو دارد که حفظ ائتلاف راستگرا و جلوگیری از انتخابات زودهنگام را اولویت خود قرار داده است. درحالیکه ۷۲٪ اسرائیلیها از آتشبس حمایت میکنند، فشار داخلی و بینالمللی بر نتانیاهو افزایش یافته و آینده سیاسی او در هالهای از ابهام قرار دارد.
تناقضات ترامپ
دوره دوم ترامپ با چالشهای پیچیدهای همچون تناقض در اهداف سیاسی، ضعف در مدیریت اقتصادی و تهدیدات در زمینه استقلال نهادها همراه است. او باید از وعدههای بزرگ خود فراتر رفته و نتایج ملموسی ارائه دهد، اما سیاستهای او از تشدید کسری بودجه و تورم تا فساد احتمالی، میتواند ایالات متحده را با مشکلات بیشتری مواجه کند.
«یکی از نکات قابل تامل در روزهای اخیر که شاهد بازگشت ترامپ به کاخ سفید بودهایم، وایرال شدن ویدئوهای مختلف از اعضای خانواده او بوده است. تمجیدهای آنها از ترامپ و یا نشان دادن ترامپ به عنوان یک پدرِ موفق، درونمایه اصلی این ویدئوها را تشکیل داده است. موضوعی که معطوف به تحقق اهدافی خاص بوده و به نظر میرسید ترامپ از گذشته خود درس گرفته است!»
طرح تخلیه غزه؛ آرزوی اسرائیل یا راهحلی برای صلح
دونالد ترامپ طرحی جنجالی برای تخلیه فلسطینیان از نوار غزه و اسکان آنها در مناطق دیگر ارائه داده است. این پیشنهاد که هدف آن بازسازی غزه بدون حضور فلسطینیان عنوان شده، با واکنشهای منفی گستردهای از سوی فلسطینیان، اردن، مصر و برخی متحدان آمریکا روبهرو شده است. در حالی که ترامپ تأکید دارد این اقدام میتواند موقتی باشد، ابهامات زیادی درباره عملی بودن طرح و پیامدهای آن بر آرمان فلسطینیان باقی مانده است.