دزفول

آسیاب‌های آبی دزفول یکی از آثار تاریخی و ارزشمند ایران هستند که قدمت آنها به دوره ساسانیان باز می‌گردد. این آسیاب‌ها در کنار رودخانه دز ساخته شده‌اند و از مصالحی مانند سنگ، آجر و ملات ساروج بهره برده‌اند. در دوره‌های صفوی و قاجار نیز مرمت‌هایی روی این سازه‌ها انجام شده است. این آسیاب‌ها به‌عنوان یکی از قدیمی‌ترین سیستم‌های آبی جهان شناخته می‌شوند و در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌اند.

رییس اورژانس دزفول تاکید کرد: آمبولانس‌ها سرمایه‌های عمومی هستند و برای نجات جان شهروندان فعالیت می‌کنند، لذا انتظار می‌رود مردم از هرگونه اقدام که منجر به آسیب این خودرو‌های امدادی می‌شود، خودداری کنند.

 زن بلاگر  که با خوراندن داروی سمی، شوهرش را به قتل رسانده بود، پس از ۱۰ ماه به این جنایت هولناک اعتراف کرد.

بافت تاریخی دزفول ، جایی که آب و آجر در هم تنیده‌اند، به عنوان یک میراث فرهنگی زنده و پویا، همچنان تاریخ این شهر را روایت می‌کنند. در این بافت، جریان آب که از دیرباز به عنوان منبع حیات و ارتباط‌دهنده‌ی انسان‌ها با طبیعت شناخته شده، در کنار آجر‌هایی که نماد معماری ایرانی هستند، در هم می‌آمیزند تا داستانی از هنر، زندگی و تاریخ را برای نسل‌های آینده به ارمغان بیاورند. این ترکیب منحصر‌به‌فرد از آب و آجر، هویت دزفول را شکل داده و همچنان در کوچه‌ها و بنا‌های تاریخی این شهر جریان دارد.

روزهای برداشت است و حسابی در مزرعه تکاپو به راه‌ افتاده. دیر بجنبند و یکی دو نوبت بیشتر باران بزند، محصول رطوبت و سرما زده می‌شود و کیفیت خاص خودش را ندارد.

رئیس دادگستری دزفول با تقدیر از تلاش‌های اعضای شورای حل اختلاف تصریح کرد: این پرونده که یکی از پیچیده‌ترین پرونده‌های قتل در سال‌های اخیر بود، با درایت و پیگیری‌های مستمر مسئولان قضایی و اعضای شورای حل اختلاف به سرانجام رسید و اقدام خداپسندانه خانواده مقتولان، علاوه بر نجات جان یک انسان، موجب آرامش و التیام و همچنین جلوگیری از تداوم کدورت و اختلاف و بازگشت صلح و آرامش دو خانواده درگیر در این پرونده شد.

احمد فداله، نام دهستانی در بخش شیهون از توابع شهرستان دزفول است. این دهستان در دل رشته‌کوه‌های زاگرس قرار گرفته و بخش عمده پوشش گیاهی آن را درختان بلوط تشکیل می‌دهند.

"شیر سنگی" یا "برد شیر" نماد ایل بختیاری در استان خوزستان است که از قدیم‌الایام برای سنگ قبر‌های متوفیان خود به کار می‌بردند. شیر سنگی، تندیس‌هایی از جنس سنگ هستند که در گذشته توسط سنگ تراش‌ها به شکل شیر تراشیده می‌شدند و به نشانه شجاعت، دلاوری و ویژگی‌هایی، چون هنرمندی در شکار و تیراندازی در جنگ و مهارت در سوارکاری، بر آرامگاه بزرگان قوم خود قرار می‌دادند.

انتشار ویدئویی از لحظه شیرجه‌زدن یک بانوی سالمند در رود دز مورد توجه کاربران شبکه‌های اجتماعی قرار گرفته است. این بانوی ۸۶ ساله اهل دزفول طوبی مجدیان نام دارد و بسیاری از اهالی این شهر او را به‌عنوان «مادربزرگ شناگر» می‌شناسند. خانم مجدیان گفته که شنا را از ۱۱ سالگی آغاز کرده و هم‌چنان بسیار به آن علاقه‌مند است.

امروز بعد از اینکه ادارۀ برق، برق شهرداری دزفول را به‌علت بدهی ۱۷ میلیارد تومانی قطع کرد، شهرداری دزفول در پاسخ با بیل مکانیکی ورودی ادارۀ برق را مسدود کرد!

پل قدیم دزفول  مهم‌ترین اثر تاریخی  دزفول  است. این پل که دو منطقه شرقی و غربی دزفول را به هم وصل می‌سازد، در حقیقت یکی از راه‌های رابط منطقه جندی شاپور و سرزمین بین‌النهرین بوده، که به دستور شاپور اول ساسانی پس از پیروزی بر امپراتوری بیزانس در نبرد ادسا ساخته شده است. این پل بر روی پایه‌های پلی به جا مانده از دوره ساسانی بنا شده و در دوره‌های عضدالدوله دیلمی، صفوی و قاجار بازسازی شده است.  این پل دارای ۱۴ دهانه است و آب رودخانه دز از زیر آن عبور می‌کند. پل قدیم دزفول از معدود پل‌های تاریخی دنیا بود که عبور و مرور خودرو‌ها بر روی آن انجام می‌شد. این تردد‌ها میتوانست به تخریب تدریجی و سست کردن پایه‌ها و نابود شدن پل بی انجامد. از سال ۱۳۸۹ تردد خودرو‌ها بر روی این پل باستانی متوقف شد و هم‌اکنون فقط گذر با پای پیاده از روی آن مجاز است.

پاپایا یا خربزه درختی، درختی است نسبتاً کوچک، دارای یک تنه به ارتفاع ۴ تا ۱۰ متر و برگ‌هایی منشعب و بزرگ به ابعاد ۵۰ تا ۷۰ سانتیمتر. میوه این گیاه بزرگ و اندازه آن ۱۵ تا ۴۵ سانتیمتر در طول و قطر آن ۱۰ الی ۳۰ سانتیمتر بوده و ظاهر آن شبیه یک کپسول است. رنگ میوه در ابتدا سبز رنگ و موقعی که رسیده باشد زرد کهربایی تا کمی نارنجی است. درخت پاپایا رشد سریعی داشته و پس از سه سال از زمان کاشت تولید میوه می‌کند. این درخت متعلق به مناطق معتدل و گرمسیر است و در دمای پایین‌تر از منفی ۲ درجه دچار مشکل شده یا به کلی از بین میرود. این گیاه نیاز به خاک‌های ماسه‌ای و با زهکشی مناسب دارد و در صورت انباشته شدن آب پای درخت طی ۲۴ ساعت از بین خواهد رفت.

آیین سنتی چوب‌بازی در ایام عزاداری ماه محرم در برخی از محله‌های شهر دزفول در استان خوزستان در دهه نخست ماه محرم اجرا می‌شود. این مراسم نمادی از صحنه جنگ است که به‌صورت نمایشی همراه با طبل، دهل، صدای شیپور و سرنا در جلو تکایا و در محله‌های عزاداری انجام می‌شود. در این مراسم عده‌ای از مردان به دو گروه تقسیم می‌شوند و با چوب، سپر و شمشیر و زره با یکدیگر به مبارزه نمایشی می‌پردازند.

علی کله، یک منطقه تفریحی و گردشگری در امتداد رودخانه دز در دزفول است و سد تنظیمی دزفول هم در این منطقه روی رودخانه ساخته شده است. این منطقه در همه سال پذیرای گردشگران از همه جای خوزستان است، اما در فصل گرم، بیشتر محلی برای تفریح و شنای جوانان و خانواده‌ها است تا از گرمای هوا تنی به آب خنک دز بزنند. بسیاری از کودکان دزفول هم شنا را در حاشیه همین منطقه یاد می‌گیرند هر چند مسئولان امدادی همواره نسبت به خطر غرق‌شدگی با توجه به سرعت زیاد آب و عمق رودخانه هشدار می‌دهند.

دریاچه شهیون یا دریاچه سد دز، یکی از زیباترین دریاچه‌های ایران است که پشت دو کوه شاداب و تنگوان در کنار روستای گردشگری پامنار دزفول شکل گرفته و چهره‌ای تماشایی به این منطقه داده است. این دریاچه به صورت مصنوعی و با احداث سد دز بر روی رودخانه دز شکل گرفته است. از تفریحات این دریاچه می‌توان به شنا (بدون نظارت غریق نجات)، کمپینگ، پیک نیک و ماهیگیری اشاره کرد. همچنین برخی تفریحات آبی مثل اسکی و قایق‌های موتوری که متولیانشان افراد محلی هستند هم می‌توانند تجربه‌ای متفاوت باشند. همچنین در برخی مواقع سال این دریاچه مکان مناسبی برای ماهیگیری است. دریاچه شهیون تعدادی جزیره بزرگ و کوچک را در خود جای داده است که زیبایی منحصر به فردی به آن می‌بخشند. در این جزایر درختانِ کُنار، کلخنگ، بید و بادام کوهی زیادی به چشم می‌خورند و جانوران کوچکی همچون روباه و خرگوش، و پرندگان دریایی، تیهو و کبک بر روی این جزیره‌ها زندگی می‌کنند.

بازار قدیم دزفول در مرکز شهر دزفول قرار دارد و از چهار راسته موازی به نام‌های «بزازان»، «آهنگران»، «خرده فروشان» و «خرازان» تشکیل شده است، که هم اکنون از چهار راسته فوق، راسته آهنگران و بزازان فعال بوده و دو راسته دیگر را انواع مشاغل تشکیل می‌دهند. غلامرضا دزفول یان پیشکسوت صنعت آهنگری دزفول و تنها و آخرین بازمانده از آهنگران بازار قدیم دزفول است که شش نسل آهنگری پیشه خانوادگی آن‌ها بوده است.

با آغاز تعطیلات نوروزی ۱۴۰۳، مسافران و گردشگران زیادی در اولین روز‌های فروردین از رودخانه دز در شهرستان دزفول بازدید کردند. تفریحگاه ساحلی دز که "علی کله" نیز نامیده می‌شود، یکی از پارک‌های ساحلی پرطرفدار استان خوزستان است که هر ساله و به خصوص در فصل‌های بهار و تابستان جمعیت زیادی را از شهر‌های مجاور به سوی خود جذب می‌کند. این تفریحگاه در پایین دست سد تنظیمی دز و شمال شهر دزفول واقع شده و یکی از پرطرفدارترین مراکز تفریحی شمال خوزستان به شمار می‌رود.

دزفول با پیشینه‌ای چندهزار ساله در استان خوزستان، یکی از باستانی‌ترین شهر‌های ایران به شمار می‌آید. جاذبه‌های طبیعی و تاریخی بسیاری در داخل شهر و مناطق اطراف آن وجود دارند. دژ طبیعی محمدعلی خان و جاده زیبای منتهی به آن، یکی از تماشایی‌ترین جا‌های دیدنی دزفول است. این دژ که با نام دژ علی مردان خان نیز شناخته می‌شود، یکی از باشکوه‌ترین و قدیمی‌ترین مکان‌هایی است که در سفر به سردشت دزفول می‌توان از آن دیدن کرد.

فرمانده انتظامی دزفول بیان کرد: در بازرسی از مخفیگاه متهمان دو هزار سکه تقلبی، ۱۰ عدد سیم‌کارت به‌کار رفته در کلاهبرداری‌ها، یک قبضه سلاح شکاری همراه ۵۴ فشنگ، چهار دستگاه تلفن همراه و دو حقه وافور کشف و یک دستگاه خودرو و یک دستگاه موتورسیکلت توقیف شدند.

قمش (قنات) به معنی کاریز و مجرای آب زیرزمینی است که قدمتی چندهزار ساله در دزفول داشته و در گذشته برای استفاده از آب رودخانه حفاری شده‌اند. در خوزستان به ویژه در شهر دزفول به دلیل وجود آب‌های سطحی و جاری بودن رودخانه دز، این فناوری بومی‌سازی و آب رودخانه جایگزین آب‌های زیرزمینی شد. در دزفول مردمانش با حفر تونل‌هایی به نام «قمش» در چند کیلومتر بالاتر از شهر و از کناره رود دز آب را به اندازه معین به سمت شهر هدایت می‌کردند و پس از مصارف شهری این آب مسیر خود را در خارج از شهر برای سیراب کردن زمین‌های کشاورزی ادامه می‌داد. مردم دزفول این راه دسترسی به کانال حفر شده را «سَربِطاق» می‌گفتند. این قنات‌ها از منحصر به فردترین شبکه زیر زمینی آب در جهان محسوب شده که بخش عمده‌ای از آب مورد نیاز بخش کشاورزی، آب آشامیدنی و مصرف روزانه مردم دزفول را تامین کرده و در هشت سال جنگ نیز به عنوان پناهگاه و امدادرسانی به مصدومان مورد استفاده قرار می‌گرفت. «سربطاق» نیز مجرایی به شکل سرداب بود که به صورت مستقیم و با شیب ۴۵ درجه تا محل جریان آب به وسیله پلکانی که گاه دارای ۱۰۰ پله بود پیش می‌رفت. به علت گرمای طاقت‌فرسای تابستان، قمش و سربطاق‌ها نقش بسیار مهمی در ادامه زندگی و حیات شهر دزفول ایفا کرده‌اند.