آمریک

هم اکنون روسیه نزدیک به دوهزار مورد تحریم دارد که از سوی آمریک ا علیه این کشور اعمال شده است. اصلا این عدد و رقم در تاریخ بی سابقه است. درواقع این تحریم‌ها حتی از تحریم‌های آمریک ا علیه ایران بیشتر است. کشوری که خود تا این حد با ایالات متحده مشکل دارد، چطور قرار است برای حل مشکل کشوری دیگر میانجیگری کند؟ ضمن این که اصلا درست نیست ایران به ابزاری برای «وجه المصالحه» تبدیل شود. به اعتقاد من میانجیگری روسیه هیچ معنایی ندارد. اگر خودمان مذاکره کنیم بسیار بهتر نتیجه می‌گیریم.

«بار‌ها مستقیما با آمریک ا درگیر شده‌ایم، ولی به حول قو الهی همیشه تیر آخر را ما شلیک کرده‌ایم و پیروز میدان بوده‌ایم؛ نمونه آن هم دستگیری تفگنداران آمریک ایی با آن وضعیت بود.»

«روسیه و اوکراین دیر یا زود به توافق خواهند رسید، ولی ما خواهان آن هستیم که از طریق مذاکره به راه حلی برای وضعیت اوکراین دست یابیم.»

«‏حملات آمریک ا به گروه‌های مقاومت با هدف تنبیه و بازدارندگی است. اما این شروع یک گسترش جدید در شعاع وسیع‌تر است. این کار فقط مجوز گسترش جنگ بود»

آمریک ا برای اولین بار در ۱۵ سال اخیر به دنبال استقرار تسلیحات هسته‌ای خود در بریتانیا است تا ظاهرا با «تهدیداتی از سوی روسیه» مقابله کند.

«با این حساب، محل چالش و نزاعِ دو طرف، معطوف به سازوکاری است که به جنگ غزه پایان خواهد داد. از این زاویه، منازعۀ ایران با آمریک ا و شرکایش می‌تواند در آغاز راهی تازه باشد. اینکه این منازعه چه سرانجامی پیدا می‌کند بستگی به این دارد که آیا دو طرف به هر قیمتی خواهان استقرار نظم مورد نظرشان در منطقه‌اند یا اینکه راهی برای نوعی تعامل به قصد کاهش و کنترل تنش‌های پیش رو پیدا خواهند کرد.»

امروزه ایالات متحده به شرایطی که منجر به جنگ داخلی در آن کشور در سال ۱۸۶۱ شد بسیار نزدیک‌تر از آن چیزی است که اکثر آمریک ایی‌ها جرات اعتراف به آن را دارند.

یکی از اعضای مجلس سنای آمریک ا با انتقاد از موضع کشورش نسبت به اوضاع سوریه نقش آمریک ا را در حل بحران سوریه شرم آور توصیف کرد.