استالین، نویسندگان را تحسین میکرد. او در کنگرهی نویسندگان شوروی در سال ۱۹۳۴ گفت: برای ساختن سوسیالیسم به مهندسین عمران نیاز داریم. اما این کشور به مهندسین روح انسان، یا همان نویسندهها نیز محتاج است. او تلاش میکرد که اعضای خانوادهاش هم درست به اندازهی خودش کتابخوانهای خوبی باشند. مثلاً به پسرخواندهاش یک نسخه از رابینسون کروزوئه را هدیه داد. روی آن نوشته بود: آرزو میکنم وقتی بزرگ شدی به بلشویکی نترس، استوار و آگاه تبدیل شوی.