انتخابات

این که می‌بینیم دونالد ترامپ در گفتگو با ایلان ماسک اینطور موضع می‌گیرد را باید در سایه شرایطی که در آن قرار دارد نگاه کنیم. درواقع او مشغول اجرای شوی تبلیغات انتخابات ی است. اتفاقا مواضع او درباره جنگ غزه و این که مدام می‌گوید اگر من بودم جنگ غزه و اوکراین شکل نمی‌گرفت، دقیقا در همین راستاست.

آن شفافیتی که آقای پزشکیان، قولش را می‌دادند، رنگ باخته است. حداقل انتظار داشتیم درباره استعفای آقای ظریف شفاف‌تر صحبت شود تا مردم مجبور نباشند با ذره بین در میان سطور سخنان آقای ظریف و سایرین به دنبال علل احتمالی بگردند. درباره کابینه هم حداقل درباره برخی وزرا انتظار نمی‌رفت انتخاب شوند. به ویژه با توجه به سخنان آقای پزشکیان که تاکید بر صحبت کردن با مردم داشتند. شاید انتظار می‌رفت درباره انتخاب‌های خود به مردم بیشتر توضیح دهند.

درباره حضور خانم‌ها در کابینه، نباید صفات سلبی قرار دهیم. مثلا بگوییم اگر یک خانم رزومه وزارتخانه‌ای نداشت پس نباید انتخاب شود، بلکه باید بیشتر به دنبال صفات ایجابی باشیم. یعنی بگوییم اگر یک خانم تخصص و توانایی دارد یا به لحاظ علمی، توانمندی اجرایی و امثالهم در شرایطی است که می‌تواند مشکلات کشور را حل کند، بسیاری از وزراتخانه‌ها می‌تواند مهیای وزارت این بانوان باشد.

من بر خلاف بسیاری از صاحبنظران که معتقدند عمده دلایل واگرایی، اقتصادی است، معتقدم عمده دلایل این مشکل، اجتماعی و فرهنگی است. من معتقدم در مرحله اول، مسائل اجتماعی و فرهنگی باعث واگرایی شده و دلایل اقتصادی در رتبه دوم قرار دارد. این موضوع را به راحتی می‌توانید از نوع رای دادن مردم هم متوجه شوید. اتفاقا آن ۲، ۳ کاندیدای محترمی که بیشتر وعده‌های اقتصادی دادند، کمتر موفق به جذب آراء مردمی شدند و در همان مرحله نخست حذف شدند و اتفاقا ۲ نفری که کمتر وعده اقتصادی دادند بیشترین رای را اوردند و دکتر پزشکیانی که اصلا وعده اقتصادی نداد به عنوان رئیس جمهور انتخاب شد. عمده شعار‌هایی که آقای پزشکیان در طول مناظره‌ها و کمپین‌های انتخابات ی مطرح کرد از جنس فرهنگی و اجتماعی بود و مردم نیز همین را می‌پسندیدند که رای دادند.

تنها گزینه دموکرات‌ها خانم هریس نیست. دموکرات‌ها باید در شرایط فعلی دو گزینه سرعت در انتخاب جانشین و در نظر گرفتن تمامی نکات مهم دخیل در این تصمیم گیری را مدنظر قرار دهند. گزینه دموکرات‌ها باید حتما شخصی باشد که بتواند جلوی ترامپ بایستد و او را شکست دهد. این که برخی می‌گویند بایدن دیر اقدام کرده و باید زودتر از این‌ها کناره گیری می‌کرد را چندان قبول ندارم و اگرچه او می‌توانست زودتر از این‌ها از رقابت‌های انتخابات ی انصراف دهد، اما هنوز دیر نشده و در همین مدت پیش رو هم با چهره‌های شناخته شده، دموکرات‌ها می‌توانند ققنوس شانس خود را از خاکستر بلند کنند. بین یک هفته تا ۱۰ روز آینده گزینه نهایی دموکرات‌ها مشخص می‌شود.

امکان ندارد شعار دادن در نماز جمعه به طور اتفاقی رخ داده باشد یا آقای کوچک زاده به شکل ناگهانی به یاد ایراد گرفتن از آقای ظریف افتاده باشد یا جراید و روزنامه‌ها به شکل اتفاقی علیه آقای ظریف محتوا منتشر کرده باشند، بلکه معتقدم همه این‌ها برنامه ریزی شده و حساب شده اند. وقتی آقای ظریف در برابر جریان حساب شده‌ای ایستاده که قصد و برنامه تخریب ایشان را دارد، پس باید بیش از این‌ها رعایت می‌کرد و نباید بهانه‌ها را ایجاد می‌کرد. اصلا نیازی نبود که آقای ظریف در صدا و سیما توضیحی ارائه دهند. اگر هم قصد داشتند توضیحی دهند می‌توانستند به همان اصل‌های مهم از جمله پاک دستی، تسلط به امور و ... تاکید کنند و لزومی نداشت توضیحات تکمیلی دهند.

صحبت کردن از دولت رقیب توسط آقای جلیلی باعث تعجب بسیار زیاد من شداین سخن نه تنها غیرقانونی است بلکه به امنیت ملی کشور لطمه می‌زند و باعث دو شقه شدن جامعه ایرانی می‌شود و باید هر چه سریعتر جلوی این طرز فکر گرفته شود.

دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر استان تهران، گفت: پروژۀ همستر کامبت (Hamster Kombat) برای کشاندن مردم به فضای تحت کنترل صهیونیست‌ها و کاهش مشارکت و نشاندن گزینۀ غرب‌گرا بر صندلی ریاست جمهوری ایران، طراحی شده است.

منظور آقای ظریف از «وفاق ملی» نباید به اشتباه تعبیر شود. طبیعتا این که همه احزاب در کابینه دولت، جایگاه و سهم داشته باشند امکان پذیر نیست. تعداد وزارتخانه‌ها و سازمان‌هایی که زیر نظر رئیس جمهور کار می‌کنند، محدود است و با این تعداد نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم همه احزاب و گروه‌های سیاسی در وزارتخانه‌ها نماینده داشته باشند. منظور از وفاق ملی شکل گیری وفاق بین دوستان و متحدان است. یعنی دوستان دولت که در اردوگاه اصلاح طلبان بودند درصد قابل ملاحظه‌ای از رئوس دولت را در دست بگیرند تا منویات برامده از بطن جامعه را نمایندگی کنند و به آن جامه عمل بپوشانند.

دونالد ترامپ، نامزد حزب جمهوریخواه در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا مورد ترور نافرجام قرار گرفت، این اتفاق چه تاثیری در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا خواهد داشت و روابط ایران و ایالات متحده به چه سمتی خواهد رفت؟ رویا پاک سرشت، خبرنگار فرارو، در استودیو فرارو میزبان دکتر مهران کامروا، استاد روابط بین الملل دانشگاه جورج تاون قطر و مدیر واحد مطالعات ایران در مرکز مطالعات عربی است، تا به این موضوعات پرداخته شود.

تا زمانی که به اصل عقلانی “اختیارات در برابر مسئولیت “ پایبند نباشیم این مقابله‌ها و مقاومت‌ها ادامه خواهد داشت و در نهایت شورای شهر تهران آسیب میبیند، وقتی شورای شهر نسبت به مطالبه صد‌ها هزار نفر که در فراخوانی علیه شهردارمحترم شرکت کرده اند، موضع همدلانه‌ای نمی‌گیرد و از روش‌های درست حل مسئله استقبال نمی‌کند وعملا با بی محلی و بی توجهی از دغدغه مردم عبور می‌کند، قطعا تا زمان طولانی اصل صلاحیت شهردار محترم محل مناقشه وخدشه باقی خواهد ماند و شهروندان ابقای ایشان را تنها از منظر جناح بندی سیاسی مورد توجه قرار میدهند و همچنان ناراحتی‌ها باقی خواهند ماند.

آقای پزشکیان، با این پیامی که در عرصه بین المللی داده، عملا سعی دارد قبل از این که توطئه‌ای دیگر علیه ایران شکل بگیرد، به دنیا اعلام کند که ایران حاضر به گفتگو و مصالحه است. همانطور که ایشان به طور دقیق اعلام می‌کند که ایران حاضر است با کشور‌های غربی هم همکاری کند تا به بحران غزه پایان داده شود. در عین حال ایشان به عنوان شاخص سوم نوواقع گرایی بر توانایی‌های ایران تاکید می‌کند. زمانی که آقای پزشکیان از گسترش روابط با چین و روسیه صحبت می‌کند، این نوع مناسبات با مناسباتی که در دولت گذشته شکل گرفته بود متفاوت است. مناسبات مدنظر آقای پزشکیان از نوع برابری و احترام متقابل است، چرا که متاسفانه دیدیم که در دولت گذشته، چین و روسیه فقط ایران تحریم شده را در مناسبات خود تعریف کرده بودند و سایر قابلیت‌های ایران را نادیده گرفته بودند.

اما به نظر می‌رسد شکل دادن دولت چهاردهم، با دو مانع درونی مواجه است که آن‌ها را با دو واژه «یغما» و «استغنا» می‌توان صورت بست.

این چه بدعت گذاری است که انتخابات را با بهانه خدا و پیغمبر به سمت توهین به ملت شریف ایران ببریم یا شادی مردم را دستمایه توهین و بی حرمتی به رای دهندگان کنیم؟ همین رفتار‌ها خود مصادیق نفرت پراکنی است. استفاده ابزاری از دین و مذهب یا توهین به هموطنان با بهانه‌های اینچنینی، افراطی گری و حق به جانب بودن در مسائل سیاسی دیگر برای مردم هیچ ارزشی ندارد فقط و فقط به تنزل جایگاه افرادی منجر می‌شود که این نوع رفتار‌ها را چه در فضای مجازی و چه در فضای حقیقی اشاعه می‌دهند. برخی‌ها جوری رفتار می‌کنند انگار دین، مذهب و آیات و روایات در انحصار آنان است و تنها نوع حکومتداری مورد قبول خداوند را هم آنان بلدند پس اگر آن‌ها انتخاب نشوند مردم نادان و لایق توهین می‌شوند.

فرارو-باوجود این که مشارکت در انتخابات ریاست جمهوری چندان بالا نبود، مسعود پزشکیان توانست پیروز انتخابات شود. معنا و مفهوم این انتخاب چیست و چرا برخی از اصولگرایان واکنش‌های تندی به انتخاب مسعود پزشکیان نشان می‌دهند؟ رویا پاک سرشت، خبرنگار فرارو در استدیو فرارو در گفتگو با تقی آزاد ارمکی به این موضوعات پرداخته است:

یکی از دلایلی که در سال‌های اخیر باعث شد مردم در انتخابات کمتر شرکت کنند یا نسبت به مسائل کشور دلسرد و بی توجه شوند، همین مشکلات و مسائل حوزه سیاست خارجی بود که به مشکل معیشتی منتهی شد. ریشه این مشکلات نیز چیزی نیست جز تحریم‌های بانکی و بین المللی. مردم این روز‌ها حتی برای تامین ساده‌ترین اقلام خود با مشکلاتی مواجهند و بنابراین همه این‌ها زنگ هشدار‌هایی برای این موضوع است که ما در حوزه سیاست خارجی خود به بازنگری و سازماندهی جدید اصول و قواعد این حوزه نیاز داریم.

یک نکته مهم را هم بدانیم که دیپلماسی، یک ابزار است، دیپلماسی نه هدف است و نه محتوای مشخصی دارد. محتوای دیپلماسی کشور را حاکمیت مشخص می‌کند. دیپلماسی مجری دیدگاه‌های حاکمیت است. اگر آقای جلیلی در مذاکرات به جایی نمی‌رسید، علت این بود که اصلا طرز کار با دیپلماسی را بلد نبود و شناخت درستی از دیپلماسی متمدن جهانی نداشت.

واقعیت زندگی با آمال و آرزو‌های طیفی و جناحی فرق می‌کند. طرفداران آقای جلیلی احساس می‌کنند که به نوعی فریب خورده اند. درواقع آن‌ها احساس می‌کنند واقعیت، آن چیزی نبوده که به ان‌ها گفته می‌شده است؛ بنابراین طرفداران ایشان درگیر نوعی عصبانیت و حس سرخوردگی شده اند. ان‌ها نمی‌توانند دیگر به سایر جناحها حمله کنند و در نتیجه درگیر حملات داخلی شده اند و خود یا طرفداران آقای قالیباف را متهم کرده و مورد حمله قرار می‌دهند. آن‌ها مدام این ادعا را مطرح می‌کنند که اگر قالیبافی‌ها کنار می‌رفتند پیروز میدان می‌شدند. این حرف‌ها که اساسا پایه و اساسی ندارد. چه تضمینی وجود داشت که اگر آقای جلیلی نبود و آقای قالیباف بود چه می‌شد؟ این‌ها سخنانی است که از سر استیصال مطرح می‌شود. همیشه وقتی یک جریان شکست می‌خورد به دنبال مقصر می‌گردد و بساط «کی بود، کی بود؟ تقصیر کی بود؟» راه می‌افتد.

درباره پست‌های کلیدی باید حتما نظر مقام معظم رهبری روی آن‌ها گرفته شود. درباره وزارت اطلاعات، وزارت دفاع یا وزارتخانه‌هایی که کارشان با کار امنیتی و نظامی سر و کار دارد، رایزنی با رهبری انجام خواهد شد و درباره این وزارتخانه‌ها هم بعید می‌دانم آقای پزشکیان چندان کار سختی را پیش رو داشته باشد. در خصوص سایر وزرا نیز قطعا در شرایط فعلی کشور، وزیر کشور، وزیر امور خارجه و وزرای اقتصادی و رئیس بانک مرکزی نیز باید با احتیاط و حساسیت بالایی انتخاب شوند تا هر چه سریعتر کشور را از بلاتکلیفی نجات دهند.

اصولگرایان و دولت سایه با دولت چهاردهم چگونه برخورد خواهند کرد و رویکرد آنان چگونه خواهد بود؟ آیا تعامل مجلس و دوت چهاردهم به خوبی پیش می‌رود؟ آینده اصولگرایان چه می‌شود؟ رویا پاک سرشت، خبرنگار فرارو در استودیو فرارو، میزبان ناصر ایمانی، فعال سیاسی اصولگرا است تا به این پرسش‌ها پاسخ داد شود: