درگفتگو با مقصود فراستخواه جامعهشناس مطرح شد
ما در جنبش اصلاحات، تعاملات بینطبقاتی کم داشتیم؛ یعنی طبقه متوسط و روزنامهخوان که در ایران بیشتر دولتساخته بود، باید اندکی هم هجرت به طبقه دیگر میکرد و با نسلهای دیگر نیز گفتگو میکرد. پای سخن طبقات دیگر هم مینشست و میپرسید که آنها تا چه اندازه آزادی مثبت دارند.
مدنی جامعه شناس و پژوهشگر میگوید: جنبشها محصول بحران در شرایط زندگی مردم هستند. شرایط غیر قابل تحمل است که مردم ناراضی را وادار به کنش اعتراضی میکند. در واقع بیاعتمادی به نهادهای مدیریتکننده جامعه عامل مهم اعتراض و کنش اعتراضی است. مردم برای تفریح و سرگرمی یا تفنن در کنشهای اعتراضی درگیر نمیشوند، آنها ریسک اعتراض را میپذیرند تا برای ایجاد زندگی بهتر بجنگند.
سعید لیلاز در گفتگو با فرارو بررسی کرد
«استراتژی این جنبش باید این باشد که آمریکا را در اعمال تحریم های وضع شده علیه ایران منزوی کند و ثابت کند این حرف آمریکا که طی آن توانسته جامعه جهانی را اقناع کند که ایران عنصری خطرناک است اشتباه است.»