فرارو- یک استاد دانشگاه، گفت: «متاسفانه بسیاری از کسانی که قربانی این اقدامات می‌شوند، خود جزو افشاگران بوده‌اند.»
امیر محبیان، در گفتگو با فرارو؛ در خصوص افشاگری‌های اخیر، گفت: «اساس شفاف‌سازی فضای سیاسی برای از بین بردن هرگونه فساد، حرکت درستی است اما آنچه افشاگری را امری نادرست می‌کند، این است که سند یا مدارکی که نشان‌دهنده تخلف یا سوءاستفاده‌ای است و باید از طریق قانونی و در حوزه قانون مورد پیگیری قرار گیرد، در چهارچوب بازی‌های سیاسی به حوزه سیاسی منتقل شده و از آن به عنوان ابزار فشار استفاده می‌شود.»
محبیان ادامه داد: «از سوی دیگر نباید به گونه‌ای عمل شود که فضا برای مبارزه با فساد تنگ شده و هر عیب‌یابی در حوزه رسانه را با عنوان افشاگری محدود کرد. به عنوان مثال اگر رسانه و یا جریانی از یک تخلف آگاهی دارد، نباید آن را مورد پرده‌پوشی قرار دهد تا زمانی برای پیش‌برد اهداف سیاسی از آن استفاده کند، بلکه باید در چهارچوب قانون به رفع تخلف اقدام نماید.»
مدیر مرکز مطالعات استراتژیک آریا، افزود: «به همین دلیل به نظر می‌رسد مفهوم افشاگری اگر به صورت آشکارسازی تخلفات در حوزه حقوق عمومی و برای رسیدگی باشد، کاری درست است، اما اگر در حوزه شخصی و خصوصی افراد و رسانه وارد شده و یا اینکه اطلاعاتی پنهان گردد تا در زمان مناسب برای برخورد با جریانات سیاسی رقیب از آن استفاده شود، کاری غیراخلاقی است.»
محبیان در مورد اقداماتی که اخیرا در برخی از رسانه‌های صورت گرفته است، گفت: «باید گفت که متاسفانه بسیاری از کسانی که قربانی این اقدامات می‌شوند، قبلا خود جزو افشاگران بوده اند، لذا بر اساس آن ضرب مثل معروف که "هر آنکه تیغ ستم کشد بیرون/ فلکش هم بدان بریزد خون" گرفتارشده اند. همه باید به نحوی عمل بکنیم که با تخلف در چهارچوب قانون برخورد شود و خروج از چهارچوب قانون برای همه، چه ما و چه رقیبان ما بد است. این درست نیست که آن زمان که امر خلافی به سود ما بوده از آن استفاده کنیم و زمانی که مخالف ما از آن استفاده می‌کند، به آن اعتراض کنیم.»
این استاد دانشگاه ادامه داد: «بهانه‌جویی، عیب‌گویی و در عین حال آبروریزی‌ها، اساسا خلاف اخلاق و قانون بوده و در حوزه حقوق عمومی، اگر فردی شکایتی دارد، باید در چهارچوب قانون و توسط مدعی‌العموم اقدام نماید.»
مدیر عامل خبرگزاری آریا در پاسخ به این پرسش که آیا نحوه برخورد با افشاگری‌هایی که قبلا صورت می‌گرفته است، زمینه تبدیل شدن افشاگری می دانید، گفت: «باید تخلف از هر سویی که باشد، با آن برخورد شود. عدالت استثناپذیر نیست. متاسفانه اگر به یاد بیاوریم، افشاگری به عنوان رفتاری نیکو در تاریخ سیاسی معاصر ما مطرح بوده است و شعارهای "افشا کن، افشا کن" هنوز هم در گوش ماست. زمانی که افشاگری به عنوان حرکتی مثبت تلقی شود، از آن به عنوان ابزاری برای رسیدن به هدف استفاده می‌شود.»
وی ادامه داد: «این درحالی است که ما قانون داریم و گردانندگان و مجریان قانون ما وظیفه پاکسازی فضای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی را برعهده دارند. کار شخصی برای برخورد، خود خلاف قانون تلقی می‌شود.»
این استاد دانشگاه افزود: «بنا براین ابتدا از لحاظ فرهنگ‌آفرینی باید به گونه‌ای عمل کرد که همگان دریابند که تنها مجری قانون گردانندگان قانون و قوه قضایه است. نه اینکه افراد به خود اجازه بدهد که هر کاری را که خواستند، انجام دهند. همزمان با این فرهنگ‌سازی باید به تخلفات هم رسیدگی شود.»
مدیر مرکز مطالعات استراتژیک آریا در پاسخ به این پرسش که آیا افشاگری‌های اخیر به خاطر پیگیری اختلاس بزرگ انجام می‌شود، گفت: «برچسب‌زدن زشت است و اخلاق امری نسبی نیست. اصول اخلاقی مطلق‌اند و وقتی که برچسب‌زدن، تخلف و افشاگری زشت است برای همه زشت است. چرا هر کس می‌تواند برچسب‌زنی و افشاگری می‌کند، اما وقتی که در مورد خودش این کار انجام می‌شود، احساس ناراحتی می‌کند. این کار اساسا زشت است.»
این استاد دانشگاه ادامه داد: «طبیعی است که وقتی جریان و یا افرادی را مورد افشاگری قرار داده و اجازه حرکت به آنها نمی‌دهیم در مقابل آنها هم اقدام به برچسب‌زنی خواهند کرد، که آنهم زشت است. به نظر من مشکل اساسی در فضای اخلاق سیاسی است که ما کلا از ارزش‌های دینی دور شده است و باید به عنوان رسانه، ارزش‌های اخلاقی را احیا بکنیم. اما اگر ما به عنوان رسانه علیه و یا له کسی حمله کنیم، در دو حالت هم خارج از چهارچوب اخلاق حرکت کرده‌ایم.»
وی در مورد اینکه گفته می‌شود جریان انحرافی در اختلاس بزرگ دست داشته است،گفت: «من معتقدم به همه تخلفات باید در چهارچوب قانون رسیدگی شود و همین‌طور از نامگذاری‌هایی که هنوز سندی برای اثبات آنها وجود ندارد، اجتناب گردد. جریانی به دیگری می‌گوید انحرافی، جریانی دیگر هم دیگران را فاسد، سرمایه‌دار و اختلاس‌گر معرفی می‌کند.»
محبیان ادامه داد: «شب گذشته دادستان به تلویزیون آمد و خیلی با دقت، اجزا ماجرا را نشان دادند. ما باید به قانون و قوه قضاییه اعتماد بکنیم و لازمه‌اش این است که خودمان را مجری قانون ندانسته و به راحتی اخلاق را زیر پا نگذاریم. در مورد هیچ کس، حتی دشمنانمان هم نباید کار غیر اخلاقی بکنیم.»
مدیر مرکز مطالعات استراتژیک آریا با بیان اینکه ما نباید بخشی از اسلام را که به نفعمان است انتخاب کنیم و بخش دیگری را مسکوت بگذاریم، گفت: «این کار درستی نیست. بنابراین وقتی ما جریانی را انحرافی می‌دانیم چه انحراف مالی، چه انحراف عقیدتی، باید به مراجع قانونی مراجعه بکنیم. اگر آنها انحرافی دارند چه انحراف مالی و چه انحراف عقیدتی، این تنها قانون است که باید با آنها برخورد کند. این تنها نهادهای قانونی هستند که اگر فردی انحرافی دارد یا گفته می‌شود جریان خطرناکی است، آن را از مسئولیت کنار بگذارند.»
وی ادامه داد: «از طرفی دیگر اگر فردی ضعفی در مدارک دارد یا اختلاسی کرده است، این را هم قانون باید رسیدگی کند. ما باید یاد بگیریم که طبق قانون هر کس وظایفی دارد و به همگان بیاموزانیم که متفکران نشسته‌اند و وظایف نهادها در قانون را مشخص کرده‌اند. به قول معروف "ببری مال مسلمانی و چو مالت ببرند/جیغ و فریاد بر آری که مسلمانی نیست". اینکه هر کاری را انجام بدهی و چون نوبت به خودت برسد، اعتراض کنی، این درست نیست.»
محبیان در پایان گفت: «کار غلط، غلط است و این را به عنوان یک اصل اگر معتقد به خدا و دین هستیم باید بپذیریم. هر کس فاسد است باید قانون به آن رسیدگی کند و قبلش هیچ کس حق ندارد آبروی کسی را ببرد.»
