افشین قطبی با اشاره به دوران حضورش در پرسپولیس و تیم ملی فوتبال ایران به مقایسه شرایط این دو برهه پرداخت..
افشین قطبی در گفت‌و‌گو با پادکست «دِ ایژین فوتبال شو» درباره تجربه رویارویی با تیم ملی فوتبال ایران در جام جهانی ۱۹۹۸ با حضور در کادرفنی تیم ملی فوتبال آمریکا اظهار داشت: وقتی آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ با ایران همگروه شد، با توجه به اینکه آنها در مجامع بین‌المللی فوتبال تیمی ناشناخته بودند، استیو سامپسون (سرمربی وقت آمریکا) من را به عنوان استعدادیاب و آنالیزور به کادرفنی‌اش اضافه کرد که این برایم خیلی مهم بود.
وی ادامه داد: همیشه رؤیای کار در سطح فوتبال ملی را داشتم، به همین خاطر تصمیم گرفتم به این پیشنهاد پاسخ مثبت بدهم. رویارویی با ایران در جام جهانی لحظه‌ای فوق‌العاده احساسی برای من بود، چون داشتم به آماده‌سازی تیمی کمک می‌کردم که قرار بود مقابل تیم زادگاهم قرار بگیرد. به آنها برای خلق برنامه تاکتیکی مناسبی برای رویارویی با ایران کمک می‌کردم. آن تیم ملی، تیمی متشکل از بازیکنان بسیار مستعدی بود.
سرمربی پیشین پرسپولیس عنوان کرد: در آن تیم مهدی مهدوی‌کیا حضور داشت که بهترین دفاع راست آن زمان آسیا بود که هم در کار‌های هجومی شرکت می‌کرد و هم خدمات لازم را به تیم ارائه می‌داد. آنها همچنین کریم باقری را در خط میانی داشتند که قابلیت کمک به تیم در محوطه جریمه خودی و حریف را داشت و احتمالاً او هم در آن زمان بهترین هافبک آسیا بود. خداداد عزیزی حضور داشت که بازیکنی خیلی خلاق بود و قابلیت بازی بین خطوط را داشت و می‌توانست با دریبل بازیکنان مقابلش وارد محوطه جریمه برای خلق موقعیتی خطرناک شود. آنها همچنین بهترین تمام‌کننده آسیا یعنی علی دایی را در ترکیب خود داشتند. تازه پشت همه اینها یک بوئینگ ۷۴۷ در درون دروازه به نام احمدرضا عابدزاده می‌ایستاد که او هم احتمالاً در آن مقطع بهترین دروازه‌بان آسیا بود.
قطبی گفت: با این شرایط بازی مقابل ایران چالشی بزرگ برای تیم ملی آمریکا بود و من مدام به بازیکنان و کادرفنی هشدار می‌دادم که دیدار با ایران خیلی دشوار خواهد شد، چون آنها با انگیزه بالایی به مصاف ما می‌آیند. تا پیش از اینکه برای انجام بازی وارد زمین شویم اینطور نبود، اما به محض اینکه پایم را در زمین گذاشتم خیلی احساسی شدم، چون هواداران ایرانی زیادی را روی سکو‌ها دیدم.
وی اضافه کرد: حس عجیبی بود، یک سمت پرچم ایران در دست هواداران و در سمت دیگر پرچم آمریکا در دست هواداران بود. من با هر دو طرف ارتباط داشتم، چون در یکی از این کشور‌ها (ایران) متولد و در کشوری دیگر (آمریکا) بزرگ شده بودم، به همین خاطر لحظه‌ای بسیار بسیار احساسی، اما در عین حال بسیار زیبا بود. در این شرایط به عنوان یک حرفهای باید کار خود را انجام دهید، اما در واقعاً قلب‌تان به دو تکه تقسیم می‌شود، چون یک طرف تیم ملی زادگاهتان حضور دارد و در سمت دیگر تیم ملی کشوری که در آن بزرگ شده‌اید.
قطبی در خصوص سرمربیگری پرسپولیس اظهار داشت: وقتی این پیشنهاد شد، بهترین فرصت برای من بود که بتوانم برای اولین بار در بالاترین سطح سرمربیگری را تجربه و ایده‌های خودم را پیاده کنم، به همین خاطر از آن فرصت استفاده کردم. تصمیمی بود که خیلی نیاز به فکر کردن نداشت. گاهی اوقات دنیا شما را به سمتی می‌برد که باید در آنجا باشید. بازگشت به ایران من را بسیار احساسی کرد. در همان هواپیمایی که در راه تهران بودم، مسافرانی بودند که می‌دانستند قرار است سرمربی پرسپولیس شوم و در همان جا با هم مکالماتی داشتیم.
سرمربی پیشین پرسپولیس تصریح کرد: وقتی هواپیمای‌مان در تهران فرود آمد، در فرودگاه هواداران زیادی برای استقبال آمده بودند که در آن بین مادرم هم بود که پس از ۳۰ سال او را می‌دیدم، پس می‌توانید تصور کنید چه احساسی داشتم. سپس کارم را در پرسپولیس شروع کردم، ما در آن مقطع بهترین تیم را در اختیار نداشتیم و فکر می‌کنم سپاهان در آن مقطع تیم بهتری داشت، اما پویایی خوبی در تیم داشتیم و در کنارش رئیس باشگاه آقای کاشانی کارش را به خوبی انجام می‌داد، کسی که به من خیلی کمک کرد تا در تیم جا بیفتم و فضایی را ایجاد کرد که به من اجازه می‌داد تیمی متحد داشته باشم.
قطبی گفت: تیم ما در ۱۸ بازی بدون شکست بود و فوتبالی بسیار جذاب و هجومی ارائه می‌دادیم. می‌توانستید ببینید که هواداران پرسپولیس در کل کشور پشت تیم خود هستند و پرسپولیس تیمی مردمی شده بود. در آن مقطع فیفا از ما ۶ امتیاز کسر کرد. در چنین شرایطی رقابت برای کورس قهرمانی را باید تمام شده دانست و به نوعی رؤیای ما برای قهرمانی نقش برآب می‌شد، اما اولین تمرین بعد از آن کسر امتیاز را به یاد دارم که بازیکنانم را جمع کردم و با نگاه به چشمان آنها گفتم که ما قهرمان لیگ خواهیم شد. فکر می‌کنم اعتماد به نفسی که در آن لحظه از خودم نشان دادم، خیلی به بازیکنان کمک کرد تا با هم متحد شوند. در واقع انجام این کار و الهام‌بخشی به بازیکنان برای ارائه بهترین عملکردشان عملاً غیرممکن بود، اما ما با گلی که در وقت‌های تلف‌شده آخرین بازی فصل مقابل سپاهان به ثمر رساندیم، قهرمان لیگ شدیم.
