نقشه جبهه پایداری برای زمین‌گیر کردن دولت به روایت منتجب‌نیا؛ تندرو‌ها از این به بعد سراغ وزرای دیگر می‌روند

هفته گذشته برای دولت پزشکیان با یک استیضاح و یک استعفا همراه بود؛ موج خبری استیضاح عبدالناصر همتی هنوز آرام نگرفته بود که خبر استعفای محمدجواد ظریف از معاونت راهبردی رئیس جمهور اعلام شد؛ چیزی که تندرو‌ها مدت‌ها به دنبالش بودند.

به گزارش خبرآنلاین، جبهه پایداری که صحنه گردان این استیضاح بود از ابتدا هم دل خوشی از همتی نداشت؛ همانطور که از ظریف خوشش نمی‌آمد. این طیف سیاسی در یک روز، دو پیروزی سیاسی بزرگ در تقابل با دولت وفاق به دست آورد.

آیا این همزمانی سیگنالی به شخص مسعود پزشکیان نیست که وفاق با این جماعت تندرو به جایی نمی‌رسد؟

در این باره رسول منتجب‌نیا، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، معتقد است که شعار وفاق ملی در صورتی شدنی است که طرفین حاضر شوند کوتاه بیایند. وقتی رقبا به هیچ‌وجه کوتاه نمی‌آیند و مدام کارشکنی می‌کنند وفاق معنایی ندارد.

او با بیان اینکه پزشکیان با باج دادن به رقبای خود داد، اشتباه بزرگی مرتکب شد می‌گوید: «تندرو‌ها به اقدامات خود ادامه می‌دهند تا دولت در یک گوشه و کنجی قرار بگیرد و نتواند ادامه کار دهد و سپس دولت را ناکارآمد معرفی کنند.»

مشروح گفتگو با رسول منتجب نیا، دبیرکل حزب جمهوریت را بخوانید؛

 آقای منتجب نیا! هفته گذاشته شاهد استیضاح آقای همتی و برکناری او بودیم، این استیضاح بعد از حدود ۷ ماه از عمر دولت انجام شد، چقدر این اقدام سیاسی و چقدر اقتصادی و ضروری بود؟

سوال و استیضاح طبق قانونی اساسی حق نمایندگان است و کسی نمی‌تواند آنها را سرزنش کند که چرا استیضاح کردید یا رای اعتماد خود را پس گرفتید، در این نکته شکی نیست. آقای همتی هم یکی از چهره‌های اقتصادی مملکت و از دلسوز‌های نظام و مردم است. شخصیتی است که سال‌ها مسئولیت داشته و حتی در دوره گذشته به عنوان کاندیدای ریاست جمهوری هم تایید صلاحیت شد. من شخصا متاسف هستم؛ چرا قضیه باید به اینجا بینجامد که چنین شخصیت و سرمایه‌ای به حق یا ناحق برکنار شود و نتوانند در سطح وزارت از او استفاده شود.

اما برگردم به سوال شما که چقدر سیاسی و چقدر از آن اقتصادی است. به عنوان یکی از نمایندگان ادوار که هنوز هم با مجلس نمایندگان ارتباط دارم عرض می‌کنم که در بسیاری از موارد نظر و رای نمایندگان جنبه سیاسی دارد. در صورتی که اینها باید بیشتر بعد اجرایی داشته و مردمی داشته باشد و معطوف به حل مسائل مردم باشد. اما در بسیاری از موارد ما به‌خصوص در این دوره‌های اخیر شاهد بودیم که اظهارات، رای صحن، رای اعتماد، استیضاح و امثال آن جنبه سیاسی دارد.

جنبه سیاسی لزوما به معنای این نیست که جناح خاصی لشکرکشی کرده و می‌خواهد منسجم شود؛ بعضی از وقت‌ها این‌گونه است که بعضی از نمایندگان هم مشکلات اقتصادی کشور را می‌بینند، می‌خواهند به مردم بگویند ما درصدد حل مشکلات شما هستیم و ما وزیر را هم استیضاح کردیم به خاطر اینکه نتوانسته گرانی و تورم را حل کند.

یعنی این هم باز جزو انگیزه‌های سیاسی، فریب افکار عمومی و فراهم کردن زمینه رای دوره آینده آنهاست؛ یعنی به مردم بگویند، ما دلسوز شما هستیم. من نمی‌خواهم همه نمایندگان را بگویم و همه استیضاح‌ها و سوال‌ها را بگویم ولی در بسیاری از موارد چنین اتفاقی افتاده و امیدواریم که امروز این انگیزه نباشد، چون اگر این انگیزه باشد، یک حرکت فریبکارانه و پوپولیستی است. در واقع یک تخلف از مسیر نمایندگی و بازی کردن با سرمایه‌ها است.

نقش اول در تورم و گرانی به عهده مجلس است نه دولت

نکته دیگر این است که آیا اگر آقای همتی وزارت اقتصاد، بانک مرکزی، وزارتخانه‌های اقتصادی دیگر، نتوانسته‌اند مشکلات را حل کنند، آیا همه تقصیر‌ها گردن یک وزیر و یا حتی دولت است؟ بنده بر اساس تحقیق عرض می‌کنم که نقش نمایندگان مجلس در گرانی و تورم به مراتب از نقش دولت بیشتر و موثرتر بوده است؛ قانون و لایحه بودجه را نهایتا آنها تصویب می‌کنند و آنها هستند که در اظهارات و مصوبات خود نرخ‌ها و تورم را زیر و بالا می‌کنند.‌

نمی‌خواهم بگویم دولت در این قضیه نقشی ندارد؛ دولت مجری است، اما نماینده‌ها فرمانده و قانون‌گذارند. نمایندگان نمی‌توانند خود را از آنچه که اتفاق افتاده مبرا بدانند. اگر از بنده که بر مجلس اشراف دارم بپرسند، می‌گویم نقش اول در تورم و گرانی به عهده مجلس و نمایندگان مجلس بوده و نقش دوم به عهده دولت، وزارت اقتصاد و وزارتخانه‌های اقتصادی بوده است؛ بنابراین نمایندگان نباید به خود ببالند که ما یک حرکت مردمی کردیم و وزیر را انداختیم.

اگر بخواهند به خاطر گرانی و تورم استیضاح‌کنند اول خود نمایندگان باید استیضاح شوند. اما در قانون اساسی استیضاح نمایندگان وجود ندارد. وگرنه اگر فرایند و ساختاری وجود داشت که نمایندگان استیضاح شوند، نمایندگان باید پاسخگوی عمل کرد خود می‌شدند.

مجلس کنونی با نمایندگان ۵ درصدی، ناکارآمدترین مجلس بعد از انقلاب است

اما بعضی از نمایندگان به‌خصوص بعضی از اعضای جناح رقیب دولت که دائم درصدد کارشکنی هستند، این حرکت نمایشی را انجام دادند که به مردم بگویند که ببینید ما داریم مقابله می‌کنیم و این دولت است که ناکارآمد است. شک نکنید که ناکارآمدترین مجلس‌های بعد از انقلاب همین مجلس است که نمایندگانش با چهاردرصد، پنج درصد رای مردم بالا آمدند و بسیاری از آنها تخصص و انگیزه لازم را ندارند.

در عین حال دولت هم باید با شهامت برخورد کند؛ بنابراین همه اینها مقصر هستند؛ چه بسا دستگاه قضایی هم در قضیه نقش داشته باشد. روسای سه قوه وقتی می‌نشینند یا شورای عالی اقتصاد تشکیل می‌دهند، همه اینها باید جوابگو باشند. ما نباید کاسه و کوزه‌ها را بر سر یک وزیر بشکنیم و تقصیر‌ها بر سر کسی شکسته شود که دیوار او کوتاه‌تر است.

اما دولت محترم و شخص رئیس جمهور محترم، باید دو نکته را بپذیرد. اولا دولت هم در مسائل اقتصادی به وجود آمده نقش داشته و این‌طور نیست که از دولت سلب مسئولیت کنیم و بگوییم تقصیر نداشته است. ما بار‌ها فریاد زدیم و گفتیم آقای رئیس جمهور، از کارشناسان اقتصادی کمک بگیرید و فریاد آنها را بشنوید. ما با خیلی از کارشناس‌ها صحبت کردیم، گفتند که این بحران‌ها قابل حل است. دولت نباید خود را به تعداد اندکی کارشناس اقتصادی دولتی محدود کند؛ این همه اقتصاددان و صاحب‌نظر در کشور وجود دارد. شما کی آمدید که یک همایش بزرگ گذاشتید که کارشناس‌ها بیایند نظر بدهند؟ اقتصاددان‌ها به ما می‌گویند ما راه‌حل داریم، اما دولت از ما کمک نمی‌گیرد.

آقای پزشکیان بداند نجابت افراطی هم برای جامعه مضر است

تذکر یا نکته دیگر آن است که جناب آقای پزشکیان الان بعد از شش ماه که این همه میراث دولت گذشته را دارید اصلاح می‌کنید یک کلمه آمدید نجیبانه گفتید در مورد ناترازی دولت گذشته نمی‌خواستم چیزی بگویم. چرا نگویید آقای پزشکیان؟ مردم فکر می‌کنند شما روی اسب زین‌کرده سوار هستید؛ مردم که نمی‌دانند در دولت گذشته چه بر سر این مملکت و ملت آمده. بیایید بگویید و آمار دهید، قرار نیست که به کسی توهین کنید. آنهایی که آمده بودند اقتصاد و بخش‌های دیگر سرشان نمی‌شد و نابلد بودند؛ بنابراین مردم باید این مسائل را بدانندو در حالی که الان عده‌ای دارند از دولت گذشته امامزاده و مکتب درست می‌کنند.

در حالی که همه کارشناس‌ها می‌دانند که کشور را به ویرانی می‌بردند. اگر ما در در بخش‌های مختلف از جمله بخش اقتصادی یا سیاست خارجی مشکل پیدا کردیم، یک بخش از آن مربوط به دولت‌های گذشته است. فقط برای دولت نهم و دهم باید تا ده‌ها سال تاوان بپردازیم. اینکه اینها را به مردم نمی‌گویید هم خودش نوعی کتمان است. در حالی که هیچ‌کس مانع شما نیست آقای رئیس جمهور.

شما و وزرای مربوطه بیایید آمار دهید که شما در این شش ماه چه کردید و آنها ظرف سه سال چه کردند. آیا قدمی برای این کشور برداشته‌اند؟ آیا نیرو‌های لایق مسئولیت بودند به کار گرفتند؟ آقای پزشکیان باید به این هم توجه کند که نجابت افراطی هم برای جامعه مضر است.

می‌خواستند از همتی انتقام بگیرند

همان زمانی که آقای همتی به عنوان وزیر اقتصاد معرفی شد بحث‌هایی درباره احتمال رای نیاوردن او مطرح بود. به هرحال آقای همتی در انتخابات ۱۴۰۰ روبه‌روی آقای رئیسی ایستاده بود و محکم می‌گفت که شما اقتصاد نمی‌دانید. ظاهرا یک مقدار از عصبانیت استیضاح‌کنندگان از همان انتخابات می‌آید، شما نقشی برای اظهارات او در ۱۴۰۰ در استیضاحش قائل هستید؟

شکی ندارم که رفتار تعدادی از طراحان و طرفداران این استیضاح جنبه سیاسی داشته است. بخشی از آنها جبهه پایداری بودند که می‌خواهند دولت را فلج و زمین‌گیر کنند. البته در مورد همه استیضاح کنندگان صحبت نمی‌کنم. اما شاید به صورت فراکسیونی هم وارد صحنه شدند. تعدادی از آنها هم افرادی هستند که به قول شما می‌خواهند از آقای همتی انتقام بگیرند.

آقای همتی در آنجا هم به عنوان کاندیدای رقیب داشت حرف‌های کارشناسانه می‌زد، اما رقیب او داشت شعار می‌داد. معلوم شد که آن شعارها، شعار‌هایی توخالی بوده و هیچ پشتوانه علمی نداشت. طبیعتا اینها هم مقداری عقده داشتند و می‌خواستند انتقام بگیرند. وگرنه در شش ماهه اول که دولتی بر سر کار آمده و دارد خرابی‌ها را جبران می‌کند که استیضاح نمی‌کنند؛ بلکه به او را کمک می‌کنند.

تندرو‌ها از این به بعد سراغ وزرای دیگر می‌روند تا بیشتر امتیاز بگیرند

در این شش ماه که آقای پزشکیان دائما صحبت از وفاق کرد و گفت دعوا نکنیم، مجلس می‌آید چنین اتفاقی را رقم می‌زند. سوال اینجا است این وفاق بیشتر از اینکه وفاق دولت و مردم باشد بین دولت و جریان‌های مخالف مثل پایداری و اینهاست. مخالفانی که در پاسخ به وفاق و سهمی که از دولت گرفته‌اند چنین عملی انجام می‌دهند در آینده چه خواهند کرد؟

من از همان روز‌های اول خدمت آقای پزشکیان گفتم که این وفاق ملی یک چیز بی‌نتیجه است؛ وفاق یا تفاهم را باید دوطرف بپذیرند. شما همه بار‌ها را به دوش خود و به دوش مردم گذاشتید. اما جناح رقیب شما آن مقدار کوتاه نیامده و نمی‌آید. در چه موردی کوتاه آمدند؟

ممکن است بگویند در رای اعتماد به وزرا مجلس کوتاه آمدند.

خیر. در رای به وزرای آقای پزشکیان، دو سه نفر وزیر اصلاح‌طلب کمترین تعداد رای را داشتند. یعنی مجلس در همان رای اعتماد هم تقابل با آقای پزشکیان را شروع کرد. بقیه وزرا که به هرحال اصول‌گرا و از جبهه پایداری بودند. آنها از خود بودند که رای آوردند؛ بنابراین هیچ منتی بر سر پزشکیان و مردم نباید داشته باشند؛ بنابراین همانطور که از ابتدا پیش‌بینی می‌کردم و می‌کنم آنها دست از کارشکی برنخواهند داشت. الان این اول گام بود. دولت چند ماه قبل لیست وزرا را داده بود. مثلا لطف کرده‌اند که شش ماه مهلت داده‌اند. حالا هم در ادامه می‌روند سراغ بقیه وزرا تا امتیاز بیشتری بگیرند.

آقای پزشکیان بیشترین امتیاز را به جناح مقابل داده است در حالی که اینها قانع نیستند و می‌خواهند امتیاز بیشتری بگیرند. از این دولت، فقط اصلاح‌طلب‌ها کمترین سهم را بردند.

پزشکیان شرکت سهامی راه انداخت

زمان این نیست که آقای پزشکیان پایان وفاق و این جریان را اعلام کند؟

من که معقد بودم و معتقد هستم وفاق به زیان کشور و ملت است و آقای پزشکیان باید با شهامت کامل بگوید من اصلاح‌طلب هستم. من این دیدگاه را قبول دارم و پای آن هم ایستاده و از نیروی متخصص استفاده می‌کنم.

سیاست باید اصلاح‌طلبانه باشد و با استفاده از افراد موثری باشند که هم‌فکر پزشکیان‌اند. اگر ایشان از اول این کار را کرده بود توفیق او الان ده‌ها برابر بود، اما ایشان قانع شدند که به اینها امتیاز بدهد و یک شرکت سهامی تشکیل دهد به نفع جناح مقابل و نتیجه‌اش این شد که می‌بینید. از این به بعد هم چه بسا بیشتر کارشکنی کنند.

قالیباف بعد از پایداری از پزشکیان بیشترین سهم را گرفت

به عملکرد آقای قالیباف چطور نگاه می‌کنید. در شش ماه اخیر، گاهی حامی پزشکیان بود و به همین خاطر هم تندرو‌ها مدام با او برخورد می‌کردند. اما در ماجرای استیضاح همتی خنثی به نظر می‌آمد. تحلیل شما چطور است؟

به نظر من، آقای قالیباف بعد از جبهه پایداری بیشترین سهم را در دولت گرفت و امتیاز‌های فراوانی به دست آورد و باید هم هماهنگی داشته باشد. هرکدام از نمایندگان که بحث می‌کنند دنبال نمایش این هستند که مردم ببینید ما با گرانی و تورم مخالف هستیم؛ همتی مقصر بود که ما او را کنار زدیم. در حالی که خود آنها را باید کنار گذاشت.

در مورد آقای قالیباف هم احتمال می‌دهم بیشتر جنبه مصرف داخلی دارد. در حالی که باید مصوبات مجلس را درست کنند. مجلس برای مهار تورم چه کار کرده که دولت انجام نداده؟ اگر شما مصوبه‌ای داشته‌اید که دولت انجام نداده بگویید. اگر نبوده، پس این بحران اقتصادی از ناحیه نمایندگان و مصوبات به وجود آمده و آنها باید خود را مقصر بدانند.

در ارتباط با استیضاح همتی این مساله مطرح بود که ایشان بحث از تعاملات جهانی و برداشتن موانع بین المللی مثل FATF می‌کرد. فکر نمی‌کنید که این برخورد با همتی باعث می‌شود که فرد جایگزین او از قبل در این موارد دست به عصا شود؟ آیا با چنین قصد و غرضی بود؟

قطعا همینطور است. این رشته سر دراز دارد. کوتاه آمدن آقای پزشکیان و میدان دادن به آنها باعث شده اینها آنقدر با جرات و جسارت بیشتری وارد شوند و بیشترین سهم را بگیرند و حالا هم بتازند. پیش بینی می‌کنم که اینها به کار خود ادامه می‌دهند تا دولت در یک گوشه و کنجی قرار بگیرد و نتواند ادامه کار دهد و سپس دولت را ناکارآمد معرفی کنند.

در این صورت خودشان را قهرمان نشان می‌دهند؛ رای استیضاح همتی هم رای نمایش قهرمانی بود که نشان دهند مجلس قهرمان است و می‌تواند وزیری که نتوانسته مشکلات اقتصاد را کنار بگذارد در حالی که اول خود مجلس را باید کنار بگذارند؛ این مجلس، مجلسی نیست که بتوان به آن بالید و به آن افتخار کرد. مجلسی که اکثر نمایندگان آن چهار، پنج درصد رای آوردند نمایندگان نمی‌تواند کارساز و کارگشا باشند. مقصر آنهایی هستند که این مجلس را تشکیل دادند.

مخالفان ظریف جنگ افروز و کاسب تحریم‌اند

آقای منتجب نیا! در روزی که آقای همتی استیضاح شد، ساعاتی بعد خبر استعفای آقای ظریف هم رسانه‌ای شد، ظاهرا تلاش جبهه پایداری در ارتباط با مشاغل حساس به نتیجه رسیده است. در این مورد شرایط را چطور تحلیل می‌کنید؟

همه اینها بهانه است و همانطور که گفتم رقبای آقای پزشکیان دائما در حال تلاش و کوشش برای فلج کردن و ناکارآمد کردن دولت هستند. درباره آقای دکتر ظریف سوال من این است که جرم آقای ظریف چیست که اینقدر مورد حمله و تاخت‌وتاز مخالفین و رقبا قرار می‌گیرد؟ برای آنها مخصوصا رادیکال‌ها که در مجلس و جا‌های دیگر چنبره زده‌اند و متاسفانه در نظام جمهوری اسلامی نفوذ کرده‌اند سه جرم دارد.

این مجموعه به جنگ‌افروز و کاسب تحریم معروف هستند؛ بنابراین اولین جرم آقای ظریف، تلاش برای رفع تحریم‌ها است که در زمان روحانی در تلاش بود که تحریم‌ها برداشته شود. بخشی هم برداشته شد، اما اجازه داده نشد که این کار به ثمر برسد. او همچنان درصدد برداشتن تحریم‌ها یعنی برداشتن فشار مضاعف بر مردم مظلوم ایران است و این، از نظر کاسبان تحریم جرم بزرگی است؛ چون دکان و کسب آنها را تعطیل می‌کند. عده زیادی از تحریم بیشترین بهره مادی را می‌برند و به همین خاطر باید با ظریف مقابله و مخالفت کنند.

دوم اینکه، آقای ظریف در انتخابات دوره چهاردهم ریاست جمهوری، با کمال ایثار و فداکارای وارد صحنه شد و از آقای پزشکیان حمایت کرد و نقش بسیار موثری در پیروزی آقای پزشکیان داشت. این شخصیت محبوب به رغم توهین‌هایی که به او می‌شد به میدان آمده و این‌طرف و آن‌طرف سخنرانی کرد و تا پیروزی آقای پزشکیان همچنان ادامه داد.

سومین جرم نابخشودنی آقای ظریف، شایستگی، صلاحیت، پاکی، دیانت و در عین حال تخصص بالای او در دیپلماسی و روابط خارجی است. انصافا اگر بخواهیم در کشور ایران اولین، کارآمدترین و مسلط‌ترین فرد در دیپلماسی را پیدا کنیم، آقای ظریف نفر اول است. او با نهایت تخصص و دقتی که دارد و با آن روی خوش، با چهره خندان در جلسات شرکت می‌کند و حرف منطقی خود را می‌زد و حرف ملت و نظام را به کرسی می‌نشاند.

آدم‌های کوچک توان دیدن آدم‌های بزرگ را ندارند

به دلیل همین محبوبیت فوق‌العاده‌ای که در کشور دارد نظر خیلی‌ها این بود که اگر در انتخابات کاندیدا شود می‌تواند رئیس جمهور شود. اما طرح این موضوع از همان ابتدا موجب عصبانیت دیگران شد. در نهایت آقایان به این نتیجه رسیدند که ایشان خودش کاندیدا نشود و از آقای پزشکیان حمایت‌کند. متاسفانه نخبه کشی و به حاشیه راندن افراد بزرگ، افراد لایق، و افراد محبوب جامعه در کشور ما به عنوان یک رسم در آمده است؛ هرکسی که محبوبیت بالا پیدا می‌کند و میزان اثرگذاری او در جامعه افزایش بالا می‌رود، به عنوان یک خطر بالقوه تلقی می‌شود و باید از میدان خارج شود؛ یا او را از میدان خارج می‌کنند و به حاشیه می‌رانند یا او را ترور شخصیتی می‌کنند.

این یک رسم بسیار بدی در کشور ما است که عده‌ای نگاه می‌کنند اگر فردی یک سر و گردن از آنها بزرگ‌تر شد یا محبوبیت پیدا کرد باید او را ذبح کنند تا جاده برای افراد ضعیف صاف شود. وجود ظریف‌ها مانع و مزاحم افراد ناتوان و کم‌عرضه و نابلد است.

اگر اشتباه نکنم سال ۶۸ که من در دوره سوم مجلس نماینده شیراز بودم، همراه با آقای دکتر ولایتی سفری به نیویورک و منهتن داشتیم. من از طرف مجلس بودم و آقای ولایتی از طرف دولت بودند. ما آنجا، دو برنامه داشتیم یکی اجلاس وزرای خارجه سازمان ملل و دیگری اجلاس غیر متعهد‌ها بود.

آن زمان آقای کمال خرازی، نماینده جمهوری اسلامی در سازمان ملل بود. انصافا اگر نگوییم در آنجا نقش اول را در دیپلماسی ظریف بازی می‌کرد، حداقل نفر دوم نمایندگی ایران در سازمان ملل بود؛ چندروزی که ما آنجا بودیم ایشان برای دو جلسه بسیار سنگین و بازدید‌ها و ملاقات‌ها برنامه‌ریزی می‌کرد. اتفاقا این سفر در ماه رمضان بود و ایشان به عنوان افطاری بیش از چهارصد نفر از متخصصان، پروفسور‌ها و تحصیل‌کرده‌های عالی ایرانی در آمریکا را دعوت کرده بود. آنجا با توصیه دوستان ارتباطات با میهمانان برقرار کردیم و آنها تقاضا داشتند که زمینه‌ای را فراهم شود که بتوانند سالی، چندماه به ایران بیایند.

حتی پزشک‌ها، متخصصان می‌گفتند زمینه‌ای را فراهم کنید که ما با هزینه خود به ایران بیایم و مجانی برای وطن خود کار کنیم. وقتی برگشتیم کار‌هایی هم انجام شد. اما اینکه چقدر همکاری شد یا نشد بحث دیگری است. این از اقدامات آقای ظریف بود که فکر نمی‌کنم نفر دومی را بتوانیم در وزن او پیدا کنیم. اما آدم‌های کوچک و نابلد، نمی‌توانند او را تحمل کنند و این خودش جرم بزرگی است. از دیدگاه آقایان، فردی مورد تایید است که بله‌قربان‌گو باشد و به این و آن باج بدهد. اما ظریف این‌کار را انجام نداده است. لیاقت، علم، دانش، تخصص از دیدگاه این انسان‌های ضعیف و کوچک و رادیکال جرم بزرگی است.

جرم ظریف دنبال کردن رفع تحریم و به هم ریختن دکان کاسبان تحریم است

طرفداران آقای ظریف در ارتباط با عملکردش می‌گویند او در مذاکرات و برجام فقط مجری بود و نه تصمیم گیرنده.

اصلا به هیچ‌وجه عاقلانه، منطقی و عملی نیست که کسی بدون رای و نظر رهبری و رئیس جمهور و کل مسئولان نظام بخواهد برود چیزی را دنبال کند؛ چه در زمان آقای روحانی، چه الان. این نیست که خود ظریف، کاری را خودسرانه انجام داده باشد. بلکه همانطور که گفتم جرمش این است که می‌خواهد تحریم را بردارد و دکان آقایان کاسب‌تحریم را تعطیل کند.

اما در ارتباط با اینکه، چون فرزندانش دوتابعیتی هستند اگر قرار بر اجرای قانون باشد باید برای همه اجرا شود. آیا اگر ظریف کنار می‌رود در مورد بقیه هم این اقدام می‌شود؟ اگر نشود این ظلم بزرگ و این یک بام و دو هوا است. ما در اتهامات قضایی هم این مساله را می‌بینیم که بعضی از شخصیت‌های روحانی با این همه اتهاماتی که به آنها زده می‌شود در مناصب مقدس حضور پیدا می‌کنند و کسی هم متعرض آنها نمی‌شود. این موارد برای مردم مساله می‌شود که چطور در مورد بعضی‌ها انقدر با دقت برخورد می‌شود و در مورد برخی دیگر لاپوشانی می‌شود.

پزشکیان به پیروان انجمن حجتیه سهم داد

باتوجه به این استعفا و استیضاح در فاصله چند ساعت می‌توان گفت دور و بر آقای پزشکیان به نوعی دارد خالی می‌شود. انگار مخالفان دارند یک برنامه فتح سنگر به سنگر را به پیش می‌برند. اینطور نیست؟

قطعا چنین است. من از اول هم به آقای پزشکیان گفتم که شعار وفاق ملی در صورتی شدنی است که طرفین حاضر شوند کوتاه بیایند. رقبای شما به هیچ‌وجه کوتاه نیامدند، کوتاه نخواهند آمد و کارشکنی می‌کنند؛ با قاطعیت مرام و استراتژی خود را مطرح کنید و کار خود را انجام دهید. متاسفانه آقای پزشکیان اشتباه بزرگی مرتکب شد، باج زیادی و امتیاز زیادی به رقبای خود داد که بتواند آنها را جذب کند و وحدتی ایجاد کند. اما متاسفانه آنها دائما در این پنج شش ماه در حال توطئه بوده و هستند. الان هم هرچه که به انتخابات شورا‌ها نزدیک شویم، ضربه‌های بیشتر و سنگین‌تری را به دولت خواهند زد.

من ناچار هستم این بحث را در اینجا دوباره مطرح کنم که افرادی که این قضایا را دنبال می‌کنند، دارند از آبشخور انجمن حجتیه سیراب می‌شوند. والله، بالله انجمن حجتیه ضد انقلاب است؛ والله، بالله ضد نظام است. والله، بالله ضد امام، ضد رهبری است. آنها نمی‌توانند این نظام را بپذیرند و در انتظار ساقط شدن این نظام‌اند تا بلکه امام زمان ظهور کند. اینها چنین تفکری دارند. آن وقت شما بیشترین امتیاز را به این افراد دادید و شمشیر را از رو می‌بندند. آنها حالا بعد از استیضاح همتی و استعفای ظریف، سراغ سایر وزرا می‌روند و سپس خود آقای پزشکیان می‌روند؛ می‌خواهند یا این دولت را ساقط کنند یا حداقل آن را به عنوان دولت ناکارآمد در جامعه و در تاریخ مطرح کنند.