
تهیهکننده برنامه «زندگی پس از زندگی»، گفت: تجربههای مطرح شده در این برنامه، فقط متکی به گفتههای خود فرد نیست و نمیتواند باشد.
عباس موزون توضیحاتی را درباره شیوه راستیآزمایی سوژههای مطرح شده در این برنامه ارائه کرد.
به گزارش ایسنا، وی در این زمینه خاطرنشان کرد: راستیآزمایی در دو بخش انجام میشود. ابتدا بررسی میکنیم تجربهگر از سلامت روان برخوردار است یا خیر. دوم اینکه آن چیزهایی که گفته میشود مستند به مدارک، شواهد یا شهودی باشد یا هر دو.
دیگر اینکه متن تجربه هم سنجهها و شاخصههای ویژه خودش را دارد که بیش از ۶۵ و کمتر از ۷۰ سنجه و شاخصه را در برمیگیرد؛ که طبق روش تحقیق ویژه تحقیقات انسانی، انجام میشود.
موزون که در شبکه خبر سخن میگفت، در ادامه توضیحاتش درباره راستیآزمایی مطالبی که در برنامه «زندگی پس از زندگی» مطرح میشود، یادآور شد: با هر تجربهگر حداقل پنج مصاحبه انجام میشود. این پنج مصاحبه در زمانها، مکانها و به اَشکال مختلف است؛ و البته این، یکی از ۶۵ شاخصه راستیآزمایی است.
مجری «زندگی پس از زندگی» خاطرنشان کرد: تجربههای مطرح شده در این برنامه، فقط متکی به گفتههای خود فرد نیست و نمیتواند باشد. اینکه فردی تجربهاش را بیان کند و ما هم بپذیریم اصلا اینگونه نیست. مراجعه محیطی وجود دارد و علاوه بر شواهد به شهود ـ افرادی مانند پرستاران، پزشکان، اهل محل، خانواده و ... نیاز است و گاه حتی خود فرد هم آگاه نیست که ما برای صحتسنجی سخنانش با چه افرادی مصاحبه کردهایم.
بر اساس این گزارش، پخش فصل ششم برنامه زندگی پس از زندگی از ۱۲ اسفند ۱۴۰۳ آغاز شد. این فصل ۳۰ قسمت بوده و هر روز حوالی ساعت ۱۷:۰۰ (حدوداً ۹۰ دقیقه پیش از اذان مغرب) پخش میشود. ساعات تکرار این برنامه یک بامداد و ۹ صبح است.