یکی از سوال‌های مهمی که در خصوص فدراسیون دوومیدانی وجود دارد این است که چرا با وجود گذشت چند هفته از انتقادات حسین رسولی رای او اعلام نمی‌شود؟
ماه پیش بود که رسولی قهرمان پرتاب دیسک بازی‌های آسیایی از فدراسیون انتقاد کرد و از این گفت که رها شده است، حقوقی دریافت نمی‌کند و حتی برای او بلیتی نمی‌گیرند تا برای حضور در اردو‌ها به تهران بیاید!
انتقاداتی که واکنش تند فدراسیون دوومیدانی را به همراه داشت. نخستین تبعات این انتقادات ممنوعیت از حضور در مجموعه ورزشی آفتاب انقلاب و صدور حکم انضباطی برای این ورزشکار بود.
گریه‌های رسولی در اینستاگرام، نه فقط در ایران، بلکه دستاویزی شد تا رسانه‌های ضد انقلاب هم فدراسیون دوومیدانی را زیر سوال ببرند.
کار تا جایی پیش رفت که احمد دنیامالی وزیر ورزش و جوانان هم به مسئله رسولی واکنش نشان داد و گفت: «این‌ها عزیزان و بچه‌های ما هستند و وقتی گریه ورزشکار خودمان را دیدم، گریه کردم.
این موضوعات در جامعه ورزش نباید به وجود بیاید، اما وقتی به وجود می‌آید نیز نباید به عنوان حاشیه قلمداد شود. حتماً رسیدگی خواهیم کرد. ما در دوومیدانی رئیس فدراسیونی داریم که خودش قهرمان المپیک بوده است و در این رشته سالیان سال برای کشور افتخارآفرینی کرده است. قطعاً قدر تک‌تک بچه‌های خود را می‌دانیم؛ چرا که این بچه‌ها باعث عزتمندی ما می‌شوند. همه تلاش ما این است که بچه‌ها در بازی‌های آسیایی و المپیک موفق باشند.»
روز ۲۳ دی ماه بود که محمدحسین پرکره دبیر کمیته انضباطی فدراسیون دوومیدانی در گفت‌و‌گو با اعلام کرد که ۲، ۳ روز قبل، حکم رسولی به او ابلاغ شده و در اختیارش است و او یک فرصت ۱۰ روزه برای اعتراض دارد. نکته جالب اینکه رسولی بلافاصله به حکم اولیه کمیته انصباطی (۳ ماه محرومیت قطعی، ۲ سال تعلیقی که البته به طور رسمی از طرف فدراسیون اعلام نشد) اعتراض کرده و در واقع درخواست تجدید نظر داد. این بدان معنا بود که حکم قطعی و نهایی، در بدبینانه‌ترین حالت نهایتاً باید تا اواسط بهمن ماه صادر می‌شد.
نکته عجیب این است که حکم نهایی صادر شده، اما مسئولان فدراسیون صلاح نمی‌دانند که آن را رسانه‌ای کنند. هادی سپهرزاد سخنگوی فدراسیون دوومیدانی روز چهارشنبه ۲۴ بهمن ماه به تسنیم اعلام کرده بود که حکم صادر شده و نهایتاً تا یکی دو روز بعد به طور رسمی اعلام می‌شود، اما تاکنون نه خبری از حکم شده و نه چیز دیگری.
نکته تاسف برانگیز این است که در این مدت رسولی که در شرایط کنونی، تنها شانس مدال ایران در بازی‌های آسیایی ناگویا محسوب می‌شود، دارد در بیابان اطراف شهر اراک تمرین می‌کند تا بدن خودش را آماده نگه دارد. او فیلم‌هایی را از خودش منتشر می‌کند که باید گفت هزاران هزارن با استادندار‌های روز دنیا در دوومیدانی فاصله دارد.
