تحقیقات جدید در نروژ تأثیر مثبت تناسباندام قلبی-تنفسی بر کاهش خطر ابتلا به سرطان را نشان میدهد
تناسب اندام قلبی-تنفسی که معمولاً با توانایی بدن برای جذب و استفاده از اکسیژن در طول فعالیت بدنی اندازهگیری میشود، نشاندهنده وضعیت کلی سلامت بدن است. با وجود اینکه عوامل ژنتیکی و سن بر این شاخص تأثیر میگذارند، فعالیت بدنی منظم همچنان راهی مؤثر برای بهبود آن محسوب میشود.
به گزارش همشهری آنلاین؛ مطالعهای جدید که در مجله Annals of Epidemiology منتشر شده است، به بررسی ارتباط میان تناسباندام قلبی-تنفسی تخمینی (eCRF) و شیوع کلی سرطان، بهویژه سرطان سینه و سرطان پروستات، در یک گروه بزرگ از جمعیت نروژ پرداخته است. این مطالعه دادههای ۴۶٬۹۶۸ بزرگسال بدون سرطان را بررسی کرد و نشان داد افرادی که سطح بالاتری از eCRF داشتند، بهطور چشمگیری خطر کمتری برای ابتلا به سرطان کلی داشتند.
در طول ۲۲.۱ سال پیگیری هم ۷۷۵۲ مورد سرطان در این جمعیت شناسایی شد.
افرادی با سطح بالای eCRF نسبت به افرادی با سطح پایین، کاهش قابل توجهی در خطر ابتلا به سرطان نشان دادند. برای مثال، در میان مردان، سطح بالای تناسباندام به کاهش ۱۵ درصدی خطر سرطان پروستات منجر شد. اما در مورد سرطان سینه در زنان، رابطه مستقیمی میان تناسباندام و کاهش خطر مشاهده نشد. یکی از مهمترین جنبههای این مطالعه، استفاده از تخمین تناسباندام بهجای آزمایشهای گرانقیمت و زمانبر آزمایشگاهی بود. محققان با استفاده از الگوریتمهای مبتنی بر سن، دور کمر، ضربان قلب در حالت استراحت و میزان فعالیت بدنی، تناسباندام شرکتکنندگان را تخمین زدند.
یافتهها همچنین نشان داد افرادی که سطح پایینتری از تناسباندام داشتند، بیشتر با مشکلات اقتصادی مواجه بودند و تحصیلات کمتری داشتند. این موضوع نشاندهنده اهمیت سیاستهای بهداشتی و اجتماعی در تشویق به فعالیت بدنی و بهبود سلامت عمومی است.
به گفته نویسندگان، این تحقیق نشان میدهد که بهبود تناسباندام میتواند یک ابزار مؤثر و مقرونبهصرفه برای کاهش خطر ابتلا به سرطان باشد که حفظ تناسباندام قلبی-تنفسی نهتنها برای سلامت قلب و عروق مفید است، بلکه به کاهش خطر ابتلا به انواع سرطانها نیز کمک میکند.
با توجه به شیوع بالای سرطان در جهان، این توصیه میتواند تأثیر بسزایی در کاهش بار بیماریها داشته باشد.