عضو شورا راهبردی دولت چهاردهم درباره هدف کسانی که علیه دولت اعتراضات خیابانی راه می‌اندازند، می‌گوید: متأسفانه بخشی از مجموعه‌های افراطی در داخل بعضاً یا مأموریت دارند و یا ناآگاهانه شرایطی را ایجاد می‌کنند که دولت نتواند آنطور که باید و شاید کار خود را به نحو درست انجام دهد و به نوعی مانع بر سر راه حکمرانی خوب می‌شوند.
۶ ماهگی دولت چهاردهم در شرایطی سپری می‌شود که تا الان مخالفین دو اعتراض خیابانی نسبت به فیلترینگ سر و سامان داده‌اند و در کنار آن هم وزرا تهدید به استیضاح شدند و حتی شایعه استعفای پزشکیان را با هدف تضعیف روحیه جمعی منتشر کرده‌اند. اما این همه فشار‌ها به دولت نیست، در بحث مذاکرات با غرب و همچنین قانون عفاف و حجاب هم منتقدین، دولت را سیبل قرار داده و سعی می‌کنند که با خط و نشان کشیدن دولت را تحت فشار قرار دهند، حتی از تریبون مهم و اثرگذار. این همه فشار به دولتی که در ضرب العجلی روی کار آمده و می‌توان آن را دولت اضطرار نامید، با چه هدفی دنبال می‌شود؟
به گزارش خبرآنلاین، علی تاجرنیا، چهره سیاسی اصلاح طلب از جمله چهره‌های شناخته شده نزدیک به پزشکیان می‌گوید که هدف تندرو‌ها بحران آفرینی در دولت چهاردهم است و اصلاً این گروه‌ها در ۳ سال گذشته کجا بودند، او حتی بر این نکته تأکید می‌کند که «اینکه اردوکشی‌های خیابانی به بهانه‌های مختلف نظیر فیلترینگ و مباحث این چنینی صورت می‌گیرد، نشان دهنده این است که جمعی در داخل کشور نمی‌خواهند که دولت با توفیق همراه باشد.»
در ادامه گفتگویی با علی تاجرنیا، عضو شورای راهبری دولت چهاردهم را می‌خوانید:
****
*آقای تاجرنیا! در این ۶ ماهی که دولت چهاردهم روی کار آمده، مخالفین لحظه‌ای دست از فشار بر دولت برنداشتند، آخرین مورد هم همین چند روز پیش بود که مخالفین رفع فیلتر به خیابان آمدند و به نوعی به دنبال دو قطبی کردن فضای رفع فیلتر هستند، به نظر شما این فشار‌ها با چه هدفی صورت می‌گیرد؟
من فکر می‌کنم در کشور اتفاق مهمی میان همه جریان‌های اصلی سیاسی و از جمله مقامات عالی کشور اتفاق افتاد و آن هم این بود که هر اندازه تلاش کردند یکسری از نیرو‌های اصیل را از قطار انقلا حذف کنند و به سمت خالص سازی بروند، این موضوع نه تنها نتیجه بخش نبود، بلکه منجر به این شد نیرو‌هایی که در مجموعه دولت ماندند و مسیر آنها را مشاهده می‌کنیم، اینها نه تنها به لحاظ کارآمدی و عملکرد دچار ضعف‌های شدید بودند، حتی میزان وفاداری آنها به کشور، نظام و رهبری هم به نوعی دچار خدشه شده است.
من احساس می‌کنم انتخابات ریاست جمهوری اخیر، تأیید صلاحیت پزشکیان و نهایتاً رأی آوری او محصول یک دریافت جمعی بین نهاد‌های مختلف نظام بود، طبیعتاً جریان‌های تندرو و آنهایی که سعی می‌کردند با زدن چهره‌ها و جریان‌های سیاسی فقط خودشان در عرصه قدرت حضور داشته باشند، طبیعتاً نمی‌توانند چنین فضایی را ببینند و تاب نمی‌آورند، به همین دلیل از فردای انتخاب پزشکیان این مشکلات و بحران‌ها شروع شد.
من بعضی مواقع این هم زمانی میان تندرو‌های داخلی و رژیم‌های تندروی خارجی مانند اسرائیل و حرکت‌هایی که صورت گرفت، در واقع یک نوع توافق نانوشته می‌دانم که این جریان‌های افراطی نمی‌خواهند که محور حاکمیت در ایران بر محور تدبیر، عقلانیت و تعامل با دنیا و در نهایت کارآمدی در داخل شکل بگیرد؛ بنابراین به نظر من این مسائلی که در حال وقوع هستند، عمدتاً با هدف به حاشیه بردن دولت، مانع تراشی و سنگ اندازی است. با وجود اینکه بخش عمده مشکلات اقتصادی و معیشتی بر عهده سیاست‌های دولت گذشته است، اما به نظر می‌رسد آن طور که باید به این امر توجه نمی‌شود.
*در حال حاضر مردم در حوزه اقتصادی و معیشتی مشکلت فراوانی دارند، فکر می‌کنید این به قول شما توافق نانوشته میان تندرو‌های خارجی و داخلی تا چه اندازه برای وضع موجود خطرناک باشد؟
ما کشوری هستیم که نظام مبتنی بر خواست عمومی و مردم در آن شکل گرفته است، بنابراین به صورت طبیعی دولت‌های قدرتمند و بزرگ بر نمی‌تابند که ایران را مستقل ببینند، در کنار این متأسفانه بخشی از مجموعه‌های افراطی در داخل که بعضاً یا مأموریت دارند و یا ناآگاهانه شرایطی را ایجاد می‌کنند که دولت نتواند آنطور که باید و شاید کار خود را به نحو درست انجام دهد و به نوعی مانع بر سر راه حکمرانی خوب می‌شوند.
از آن طرف کشور هم گرفتار مشکلاتی است و طبیعی است که دولت برای رفع این مشکلات نیازمند تمرکز و برنامه ریزی‌های جدی است، در نتیجه هر اندازه که بحران آفرینی صورت می‌گیرد و شرایط دشوار و سخت شود، طبیعتاً تصمیم گیری‌های دولت و اجرای برنامه‌های دولت هم به همان نسبت تحت شعاع قرار می‌گیرد، بنابراین من فکر می‌کنم این مسئله آن هم در ابتدای حضور یک دولت واقعاً جزو با هدف بحران آفرینی صورت نمی‌گیرد.
همین شرایط را با دوره ۳ ساله گذشته و دولت قبل مقایسه کنید، که حداقل در کشور شرایط به نوعی آرام‌تر بود و حداقل گروه‌های سیاسی و منتقدین دولت قبلی عملاً فضای فعالیت نداشتند و اگر نقدی صورت می‌گرفت، نقد در حد مباحث نظری بود که در مطبوعات و رسانه مطرح می‌شد، اما اینکه اردوکشی‌های خیابانی به بهانه‌های مختلف نظیر فیلترینگ و مباحث این چنینی صورت می‌گیرد، نشان دهنده این است که جمعی در داخل کشور نمی‌خواهند که دولت با توفیق همراه باشد، مخصوصاً دولتی که شروع و شکل گیری آن با تدبیر و حمایت همه نهاد‌های اصلی نظام صورت گرفته است.
