یک کارشناس ارشد اقتصادی که سابقه معاونت وزارت را نیز در کارنامه اش دارد، این متن را در اختیار عصر ایران قرار داده است.
به گزارش عصرایران، وی که تصمیمی به حضور در هیچ پست دولتی ندارد، ترجیح داده این متن بدون اشاره به نام او منتشر شود:
اول کاری که رئیس جمهور انجام میدهد، تحویل گرفتن دولت با تعهدات و بدهی هایش است.
یعنی:
۱: میزان تورم؟
۲: میزان بدهی دولت به بانک مرکزی؟
۳: میزان نقدینگی در کشور؟
۴: میزان موجودی خزانه؟
۵: میزان موجودی صندوق توسعه ملی؟
۶: میزان آتیه فروشیها و اوراق فروخته شدهای که تعهدات آتی برای دولت است؟
۷: میزان هزینههای سرباری فروش نفت؟
۸: میزان تخفیفهای نفتی و هزینههای تحمیلی بر کشور؟
۹: وضعیت پرونده کرسنت و دادخواهی طرف خارجی که عدد بسیار بالایی است و مقصران واقعی پرونده که تا حالا مصون از تعقیب مانده اند (چون در مراحل نهایی است و اگر رای زمان رئیس جمهور بعدی صادر شود، یک قسمتی از تبلیغات سوء علیه رئیس جمهور بعدی میشود.)
۱۰: وضعیت پروندهها و سوژههای در دست اقدام سازمان بازرسی و سایر مراجع نظارتی. (ممکن است سوژههایی باشد و کارش در زمان دولت قبل شروع شده باشد، ولی زمان اعلامش به دولت بعد برسد، که اثرات منفی خود را در جامعه میگذارد.)
۱۱: بار مالی افزایش حقوقها و دستمزدها
۱۲: میزان تخصیصها و درصد تخصیصهای بودجه به دستگاهها.
۱۳: بار مالی پروژههای در دست اقدام و آخرین وضعیت پروژه ها.
۱۴: مصوبات سفرهای استانی و بار مالی آنها.
۱۵: میزان ارز موجود و میزانمطالبات ارزی از سایر کشورها.
۱۶: شرایط قبلیی که موجبات افزایش احتمالی قیمت ارز فراهم میآورد.
۱۷: میزان کسر بودجه احتمالی؟
و...
اینها و امثالشان باید مستندسازی شوند و در مقاطع منظم به روز و گزارش داده شوند.