زیبایی از نظر دختران دهه هشتادی؛ از علاقه به کره‌ای‌ها و بلاگر‌ها تا بهترین نسخه‌ی «خودم بودن»

«زیبایی برای تعدادی از دختران دهه هشتادی با عمل زیبایی به‌دست می‌آید و برای بعضی هایشان با میکاپ و استایل و تظاهر به سیگارکشیدن. البته برخی از دختران هم ظاهر خودشان را بدون هیچ آرایش و استایل خاصی نسبتا خوب ارزیابی می‌کردند.»

به گزارش انصاف نیوز، خبرنگاری برای سنجیدن «تصویر بدنیِ» دختران دهه هشتادی با ۷ نفر از آن‌ها در پارک لاله، خیابان و متروی تهران در اسفند ۱۴۰۲ گفتگو کرده‌است.

مریم، متولد ۷۹ ظاهرش را با عبارت «دختر ایرانی معمولی» توصیف می‌کند و در جواب این سوال که چه حسی نسبت به خودش دارد می‌گوید «اصلا خودم را دوست ندارم، چون از معیار‌های و ایده‌آل‌هایی که در ذهنم است دور هستم و هرچقدر هم که تلاش می‌کنم به آن‌ها نمی‌رسم!» از نظر او دختران کره‌ای استاندارد‌های بدنی خوبی دارند.

مریم جواب این سوال که آیا دوست دارد برای زیبایی عمل جراحی انجام بدهد را این‌طور می‌دهد: به عملی که برای لاغرشدن باشد زیاد فکر می‌کنم، اما در حد فکر است و انگار درباره‌اش وسواس پیدا کرده‌ام. او درباره‌ی عمل‌های زیبایی دیگران می‌گوید «اگر قیافه را مصنوعی کند مخالفم.» مریم به گفته‌ی خودش ۵۰ـ ۶۰درصد ظاهرش را با دوستانش مقایسه می‌کند. او جوی، خواننده‌ی کره‌ای گروه رودولوت را در شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کند و دوست دارد شبیه او باشد.

خانم حسینی متولد ۸۲ است و به سوال‌ها این‌طور جواب می‌دهد:

اگر بخواهی خودت را از نظر ظاهری در یک جمله یا کلمه توصیف کنی چه می‌گویی؟
آرامش همراه با غرور
احساست نسبت به ظاهرت چیست؟
خوبه، حس بدی ندارم.
کسی در اینستاگرام است که به خاطر زیبایی‌اش او را دنبال کنی؟
از خانم‌ها نه. آقایان هم اگر بازیگر باشند به خاطر بازی‌شان دنبال می‌کنم.
دوست داری شبیه چه کسی باشی؟
دوست دارم ایده‌آل خودم باشم. مثلا صورتم جوش نداشته باشد، موهایم نریزد و نرم باشد و بینی ام هم کوچک شود.
ممکن است کدام عمل زیبایی را بعد‌ها انجام بدهی؟
شاید عمل بینی. جدیدا روی مخم رفته‌است. اطرافیانم هم عمل کرده‌اند. البته شاید هم این کار را نکنم. فعلا در حد فکر است.
چه نظری درباره‌ی عمل‌هایی که دیگران برای زیبایی انجام می‌دهند چیست؟
به نظرم وقتی بعضی آدم‌ها پول دستشان می‌آید سراغ عمل زیبایی می‌روند. خودم دانشجوی دانشگاه فرهنگیان هستم. دانشجو‌ها حقوق می‌گیرند و همان ترم‌های اول می‌بینم که بینی‌شان را عمل کرده‌اند. چیز بدی هم نیست. اگر طرف اذیت می‌شود و بتواند به شکل درستی از عمل‌های زیبایی استفاده کند خوب است.
چقدر ظاهرت را با دیگران مقایسه می‌کنی؟
مقایسه می‌کنم، اما نه خیلی زیاد. همه‌چیزِ یک فرد را با هم می‌سنجم.

ونوس، متولد ۸۴، توصیفش از خودش را در کلمه‌ی «معمولی» خلاصه می‌کند و می‌گوید «۵۰درصد از ظاهرم راضی هستم و به فکر عمل زیبایی هم نیستم. عمل‌های زیبایی از نظر او مسئله‌ای شخصی هستند و هرکسی حق دارد به سبک خودش زندگی کند. ونوس می‌گوید «ظاهرم را با کسی مقایسه نمی‌کنم، چون هرکسی زیبایی خودش را دارد.» او در جواب این سوال که چه کسی را از نظر زیبایی در شبکه‌های اجتماعی دنبال می‌کند می‌گوید «نه کسی را دنبال می‌کنم و نه دوست دارم شبیه کسی باشم!»

نمی‌توانم بی‌نقص باشم حتما خوشگل‌تر از من هم هست

هلن، متولد ۸۸، درحالی‌که می‌خندد می‌گوید «به من می‌گن شبیه خرگوشی. به نظرم هیکلم تقریبا نرماله، ولی از نظر حسی بدنم رو دوست ندارم، ولی با چهره‌ام حال می‌کنم!» او که هیچ‌وقت دوست ندارد عمل زیبایی انجام بدهد می‌گوید «زیاد از عمل‌های زیبایی‌ای که بقیه انجام می‌دهند خوشم نمی‌آید، چون خیلی چهره‌شان را دستکاری می‌کنند!» او با درصد اعلام می‌کند که ۶۰درصد خودش را با بقیه مقایسه می‌کند و می‌گوید «بالاخره من که نمی‌توانم بی‌نقص باشم و حتما خوشگل‌تر از من هم هست!» هلن در پاسخ به این سوال که نسل شما با چه گزینه‌هایی خودش را زیبا می‌کند می‌گوید:

دوستانم با استایل و میکاپ خودشان را زیبا می‌کنند. حتی بعضی‌هایشان همین که سیگار دستشان بگیرند هم احساس شاخ‌بودن می‌کنند، درحالی‌که ممکن است اصلا سیگار هم نکشند!

هلن درباره‌ی اهمیت محیط می‌گوید «مثلا مدرسه و پوشش باعث می‌شود ظاهر زشتی داشته‌باشیم!» او یک بلاگر خارجی را به خاطر سبک میکاپ و اندام متناسبش دنبال می‌کند و می‌گوید «اسمش یادم نیست، اما دوست دارم شبیه همان بلاگر باشم.»

نقصِ چهره‌ها شهر را متفاوت می‌کند

نازنین متولد ۸۸، خودش را با کلمه‌ی «خوب» توصیف می‌کند و می‌گوید «۶۰-۷۰درصد از بدن و چهره‌ام راضی هستم و به فکر عمل کردن هم نیستم. راستش ۵۰-۵۰ خودم را با بقیه مقایسه می‌کنم، اما نه زیاد، چون هرکسی زیبایی خودش را دارد. با عمل‌های زیبایی مخالفم، چون هرکسی باید با چهره‌ی واقعی‌اش کنار بیاد و همین نقص‌ها است که شهر را متفاوت می‌کند!» نازنین هیچ‌کسی را در اینستاگرام به خاطر زیبایی‌اش دنبال نمی‌کند و با اطمینان می‌گوید «دوست ندارم شبیه کسی باشم!»

دهه هشتادی‌ها گنگشان بالاست!

تینا، متولد ۸۶، برای توصیف ظاهرش می‌گوید «ساده و بیبی‌فیس‌طور هستم!» او با گفتن «ظاهرم را دوست دارم و برای تقویتش باشگاه می‌روم» حرفش را این‌طور ادامه می‌دهد: خودم که قطعا سراغ عمل زیبایی نمی‌روم. درباره‌ی بقیه‌ی کسانی که عمل زیبایی انجام می‌دهند هم به نظرم اعتمادبه‌نفس کافی ندارند و می‌خواهند خودشان را تغییر بدهند تا حس بدی نداشته باشند.

بچه‌های دهه هشتاد بیشتر به خاطر مقایسه می‌خواهند خودشان را تغییر می‌دهند. تینا یک بلاگر خارجی را به خاطر خوشگلی، ظاهر کیوت، مو‌های بلوند و چشم‌هایش که با لنز آبی شده‌است دنبال می‌کند و می‌گوید «دوست دارم شبیه خودم باشم.» او در بین سوال‌ها می‌پرسد «این سوال‌ها برای چیست؟» وقتی می‌شنود که «می‌خواهیم بدانیم دهه هشتادی‌ها نظرشان درباره‌ی زیبایی چیست» می‌گوید «آهان، به هرحال دهه هشتادی‌ها گنگشان بالاست!»

دل آرام، متولد ۸۳ است.

ظاهرت را چطور توصیف می‌کنی؟
نه خیلی بدم نه خیلی خوبم.
چه احساسی نسبت به چهره و بدنت داری؟
احساسم ۵۰-۵۰ است. قیافه‌ام رو حس می‌کنم بد باشه، اما برای اندامم باشگاه رفتم و هزینه کردم.
ممکن است تا ۱۰ سال آینده کدام عمل زیبایی را انجام بدهی؟
ممکن است بینی‌ام را عمل کنم، چون حس می‌کنم شاید بزرگ باشد.
چقدر خودت را از نظر ظاهر با دوستانت و بقیه مقایسه می‌کنی؟
بیشتر از نظر رنگ مو مقایسه می‌کنم.
نظرت درباره‌ی دیگران که عمل زیبایی انجام می‌دهند چیست؟
معمولا بهشان می‌گویم خوشگل شدید. شاید دوست دارند قیافه‌ی جدیدی داشته باشند.
آیا کسی را در اینستاگرام به خاطر زیبایی‌اش دنبال می‌کنی؟
نه، چون ملاک من قیافه نیست.
دوست داری شبیه چه کسی باشی؟
شبیه کسی که هیچ‌وقت از زیبایی خودش خسته نشود!