تایم: کشتی‌های آمریکا در خاورمیانه به گل نشسته‌اند

حضور طولانی‌مدت نیروی دریایی آمریکا در منطقه موجب تحلیل‌رفتن منابع و آمادگی نظامی این کشور در مواجهه با چالش‌های بزرگ‌تر مانند تقابل با چین شده است.

به گزارش ایسنا، نیروی دریایی آمریکا شدیداً درگیر مناقشات غرب آسیا شده و منابع و نیروی انسانی خود را در این منطقه درگیر کرده است. استقرار نظامی این کشور در این منطقه بسیار طولانی‌مدت شده و کشتی‌ها و کارکنان نیروی دریایی را مستهلک کرده است.

بر اساس مقاله نشریه تایم، این غرق‌شدن در منطقه بر توانایی نیروی دریایی آمریکا برای تمرکز بر اولویت‌های استراتژیک این کشور تاثیر گذاشته است؛ مخصوصاً در منطقه هند-اقیانوس آرام که شاهد گسترش نفوذ چین است.

در گزارش تایم آمده است: «نیروی دریایی آمریکا با هدف دستیابی به یک هدف دست‌نیافتنی، همچنان در حال غرق‌شدن در خاک خاورمیانه است و این در حالی است که آمریکا در منطقه اقیانوس آرام که (برای منافع ایالات متحده) به‌مراتب مهم‌تر است میدان را خالی کرده است». این گزارش نمایانگر خطرات حضور طولانی‌مدت در منطقه است، از جمله تحلیل رفتن منابع و ناتوانی در تغییر مسیر‌های استراتژیک.

چرخش استراتژیک به اقیانوس آرام

واشنگتن از مدت‌ها قبل به این نتیجه رسیده که برای حفظ قدرت خود باید در هند-آرام حضور پررنگ‌تری داشته باشد، اما حضورش در منطقه مانع تحقق این خواسته شده است. ظهور چین به عنوان یک قدرت دریایی آمریکا را وادار به بازنگری در اولویت‌هایش کرده است؛ اما عملیات‌های کنونی در منطقه غرب آسیا هنوز مانعی بر سر راه تغییر سیاست‌ها هستند.

نشریه تایم هشدار می‌دهد: «خط سیر آینده حتی از این هم بدتر است: ظرفیت کشتی‌سازی در چین حالا ۲۰۰ برابر آمریکا است!» این برای آمریکا بدین معنی است که تداوم حضور نظامی در منطقه مساوی است با عقب‌ماندن از چین در حوزه نیروی دریایی.

سوالات درباره کارآمدی ناو هواپیمابر

در این مقاله همچنین پرسش‌هایی درباره کارآمدی و احتمال بقای ناو‌های هواپیمابر آمریکا در منطقه مطرح شده است؛ مخصوصاً در مواجهه با فناوری‌های پیشرفته ضدکشتی. همچنین یکی از نگرانی‌های عمده کارشناسان آسیب‌پذیری ناو‌های هواپیمابر آمریکا در مناطق باریک مانند خلیج فارس است.

«هایمن ریکووِر» دریاسالار شناخته‌شده نیروی دریایی آمریکا در سال ۱۹۸۲ در برابر کنگره این کشور شهادت داد که «در جنگ مستقیم با روسیه، ناو‌های هواپیمابر ایالات متحده تنها ۴۸ ساعت دوام می‌آورند». تایم با اشاره به اظهارات این چهره برجسته نیروی دریایی آمریکا بر چالش‌های درحال‌تحول ناو‌های هواپیمابر در مناقشات دنیای امروز تاکید کرده و نشانگر لزوم ارزیابی ساختار و «مفهوم عملیاتی» نیروی دریایی آمریکا است.

چالش‌های امنیتی و نیروی انسانی

گسترش حضور آمریکا در منطقه نیروی انسانی این کشور را با چالش مواجه کرده و موجب استقرار کشتی‌ها با تعداد کمتری از ملوان‌های لازم شده است؛ اما همان افراد هم از حضور مداوم و طولانی‌مدت در دریا مستهلک شده‌اند. این موجب افزایش نگرانی‌های امنیتی و همچنین بروز سوانح شده است؛ از جمله برخورد دو ناوشکن آمریکایی «جان اس مک‌کین» و «فیتزجرالد» در ۲۰۱۷.

نشریه تایم با اشاره به تبعات انسانی ماموریت‌های طولانی‌مدت و پرتنش، بر لزوم رسیدگی به مشکلات نیروی انسانی در نیروی دریایی آمریکا برای حفظ امنیت و آمادگی عملیاتی ایالات متحده تاکید کرد؛ از جمله اختصاص زمان استراحت و آموزش کافی به کارکنان.

کمبود مهمات دقیق

نگرانی‌هایی درباره مهمات نقطه‌زن - از جمله موشک‌های تاماهاک - در عملیات‌های آمریکا در منطقه مطرح شده است. تایم هشدار داده است که استفاده از این مهمات در عملیات‌های کم‌اهمیت تاثیر شگرفی بر آمادگی نیروی دریایی آمریکا در مناقشات احتمالی در اقیانوس آرام خواهد داشت، مخصوصاً در تقابل با چین.

در این مقاله آمده است: «در حمله ۱۲ ژانویه به حوثی‌ها (انصارالله یمن) از ۸۰ موشک تاماهاک استفاده شد؛ یعنی بیش از نیمی از ظرفیت تولید سالانه آن‌ها در آمریکا.» این نشان‌دهنده هزینه گزافی است که ایالات متحده در نتیجه حضور طولانی‌مدت خود در منطقه متحمل می‌شود.

تشدید تهدید چین

ظهور چین به عنوان یک قدرت دریایی برجسته چالش بزرگی برای نیروی دریایی آمریکا و سلطه آن بر هند-آرام است. با پیشی‌گرفتن نیروی دریایی ارتش آزادی‌بخش خلق چین از نیروی دریای آمریکا از نظر مقیاس و ظرفیت تولید کشتی، ایالات متحده باید به دنبال پاسخ استراتژیک مناسبی به این عقب‌ماندگی و نفوذ چین باشد.

در این مقاله آمده است: «زمانی که آمریکا در افغانستان مشغول بود، چین ۳۱۳ کشتی جنگی ساخت. ۲ دهه قبل، نیروی دریایی چین تنها در تصورات بود؛ اما رزمایش‌های اخیر نشان می‌دهد که نیروی دریایی ایالات متحده حالا برای شکست‌دادن ناوگان چین راه بسیار دشواری دارد».

بازسازی و چرخش استراتژیک

تایم در این مقاله به واشنگتن توصیه می‌کند که غرب آسیا را رها کرده و ضمن بازسازی قدرت دریایی خود، تمرکزش را بر منطقه هند-آرام متمرکز کند. به گزارش تایم، ایالات متحده باید «از بند سنتکام (ستاد فرماندهی مرکزی ایالات متحده آمریکا) گریخته» و برای چالش‌های در حال ظهور در جهان آماده باشد.