ترمیم انگشت قطع شده مرد انگلیسی با استفاده از انگشت پای خودش

یک پستچی انگلیسی تحت یک عمل جراحی پیشگامانه برای ترمیم و بازسازی یکی از انگشتان دستش قرار گرفته است که بر اثر حمله‌ی یک سگ هنگام تحویل نامه‌ها آن را از دست داده بود.

به گزارش روزیاتو، جراحان پلاستیک بخشی از انگشت پای این کارگر پست سلطنتی انگلیس که السدر راس نام دارد را جدا کردند و به سر انگشت اشاره‌ی او که از میان رفته بود، پیوند زدند.

این مرد ۴۱ ساله که یک معلم موسیقی پاره وقت متأهل است، تصمیم به انجام این جراحی گرفت تا بتواند باز هم گیتار بزند.

حالا با گذشت ۵ ماه از این عمل جراحی، راس دوباره می‌تواند گیتار بزند و حس به نوک انگشت جدیدش بازگشته است.

تصور می‌شود این نخستین باری باشد که این عمل جراحی نامتعارف بر روی یک قربانی حمله‌ی سگ صورت گرفته است.

این پستچی درباره‌ی حادثه‌ای که در یکی از روز‌های ماه ژوئیه‌ی امسال منجر به از میان رفتن انگشت دست او در حین انجام کار شده بود، می‌گوید: «وقتی دست چپم را برای انداختن یک نامه داخل صندوق پست یک خانه فرو بردم، احساس کردم یک چیزی انگشت اشاره ام را محکم گرفت. با اینکه چیزی نمی‌دیدم، ولی فوراً فهمیدم یک سگ گازم گرفته. بعدش شروع کردم به کوبیدن در خانه و فریاد زدن. بعد از تقریباً ۱۰ ثانیه، که البته در آن لحظات بیشتر به نظر می‌رسید، توانستم دستم را بیرون بکشم. دیدم که سر انگشتم از بین رفته و می‌توانستم استخوانش را ببینم. نه بالا آوردم نه از حال رفتم، چیزی که فکر می‌کنم به عنوان یک واکنش طبیعی قاعدتاً باید اتفاق می‌افتاد. ولی آنقدری که باید درد نداشت، شاید برای اینکه عصب‌های انگشتم هم از بین رفته بود.»

بعد از این اتفاق یکی از همسایه‌های آن خانه به کمک راس رفته و او را به یک درمانگاه رسانده بود.

راس می‌گوید: «در درمانگاه دکتر همانطور که داشت زخمم را تمیز می‌کرد گفت می‌توانند سر انگشتم را قطع کنند یا می‌توانم منتظر بمانم تا یک جراح پلاستیک انگشتم را بررسی کند و ببیند که آیا می‌شود کاری برای بازسازی آن کرد یا نه. در آن لحظات به تنها چیزی که فکر می‌کردم این بود که باز هم می‌توانم گیتار بزنم یا نه. من در یک مدرسه‌ی راهنمایی درامز درس می‌دهم، ولی به طور کلی گیتاریست هستم و ۳۰ سال است که گیتار می‌زنم. در یک گروه موسیقی هم هستم. اگر این اتفاق برای دست راستم افتاده بود، مشکل چندانی نبود، ولی برای کار با فرتبورد گیتار، انگشت‌های دست چپم را لازم داشتم. برای همین گفتم جراحی بازسازی انگشت را امتحان می‌کنم.»

در درمانگاه دست راس را پانسمان کردند و او را به خانه فرستادند و قرار شد یک هفته بعد به بیمارستان شهر برود.

وقتی راس پیش جیمز هندرسون، جراح پلاستیک رفت، او برایش توضیح داد که انگشت دستش را به روش پیوند، با استفاده از انگشت پایش بازسازی خواهند کرد.

راس می‌گوید: «اولش مطمئن نبودم. فکر می‌کردم قرار است انگشت پایم را قطع کنند و وصلش کنند به سر انگشت دستم. ولی اینطور نبود.»

هندرسون که عمل جراحی راس را به همراه یکی از همکارانش انجام داده، می‌گوید: «پوست و گوشت انگشت راس از سمت کف دست و همینطور مقداری از استخوان آن از بین رفته بود. در چنین مواقعی معمولاً انگشت را تا جایی که به پوست برسد قطع می‌کنند. چنین جراحت‌هایی بیشتر بر اثر کار با ابزار‌های برقی اتفاق می‌افتد و کارگر‌ها ممکن است نگران این باشند که بتوانند زودتر به سر کار برگردند، برای همین قطع انگشت را انتخاب می‌کنند. ولی از آنجایی که راس می‌خواست باز هم بتواند گیتار بزند، ما به سراغ راه حل دیگری رفتیم.»

در حین عمل جراحی پیچیده‌ی راس که نزدیک به ۲ ساعت به طول انجامید و با بیهوشی عمومی صورت گرفت، جراحان حدود ۶ سانتیمتر مربع از بافت داخل انگشت پای راس را به همراه عروق خونی قسمت دیگری از پایش برداشتند.

هندرسون می‌گوید: «برخلاف جراحی پیوند پوست که صرفاً با پوست سر و کار دارد، این عمل بیشتر شبیه به یک جراحی پیوند بود، چون ما برای بازسازی انگشت راس، بافت‌های زیرین، عصب‌ها و عروق خونی را برداشتیم.»

جراحان عروق خونی و عصب‌های بافت پیوندی را به سر انگشت دست راس متصل کردند و سپس به آن قسمت پوست دوختند. انگشت راس پانسمان شد و او یک دوره‌ی نقاهت یک هفته‌ای در بیمارستان گذراند. هندرسون به راس گفته بود که باید مراقب انگشتش باشد چرا که اگر لخته‌ی خون یا مشکل دیگری پیش می‌آمد، پیوند با شکست رو به رو می‌شد.

راس می‌گوید: «درد دستم بعد از عمل وحشتناک بود. فکر می‌کردم از درد دیوانه می‌شوم. ولی وقتی پانسمان را باز کردند، درد از بین رفت. اولش انگشتم خیلی باد کرده و قرمز بود. ولی کم کم حسش برگشت. مثل وقت‌هایی بود که دست هایتان خیلی سرد می‌شود و بعدش که گرم شان می‌کنید، یک حس سوزن سوزن شدن ناخوشایندی دارد. این هم همینطور بود.»

راس همچنین می‌گوید: «حالا دیگر خوب شده. انگشت جدیدم چند میلیمتر کوتاه‌تر است، ولی حس دارد. یک تمرین‌هایی هم برای قوی کردن انگشتم داده بودند. حالا می‌توانم بیشتر کار‌ها را با آن انجام دهم، مثلاً زیپ لباسم را ببندم یا از ترمز دستی ماشینم استفاده کنم. چند هفته قبل، زدن گیتار را هم دوباره شروع کردم. لحظه‌ی فوق العاده‌ای بود. مثل قبل نبودم، ولی معنایش این است که می‌توانم بهتر شوم و این واقعاً انگیزه بخش است.»