فر ارو- اگرچه تا تا دهه های گذشته جذام از بیماری های شایع در کشور بود، اما در حال حاضر این بیماری شوم و هولناک در مرحله حذف کامل قرار دارد و تنها به برخی از کشورهای آسیایی، آفریقایی و جنوب آمریکا محدود می شود.
طبق آمار سازمان بهداشت جهاني در سال 1985 ميلادي (1366 شمسي) حدود 15 ميليون مبتلا به جذام در جهان شناسایی شد، که با اجراي طرح و برنامه ريشه‌کني در کل دنيا اکنون به کمتر از 500هزار نفر رسيده است و از ميان کشورهاي دنيا 3 کشور برزيل، نپال و ماداگاسگار هنوز از نظر ميزان موارد بيماري بيش از يک مورد در 10 هزار نفر جمعيت مي‌باشد که جزو کشورهاي کنترل نشده بيماري جذام هستند. خوشبختانه بقيه کشورها از جمله ايران به کمتر از يک مورد در 10 هزار نفر جمعيت رسيده‌اند و اگر برنامه مبارزه با جذام به خوبي پيش رود، اميد است در سال 2020 ميزان آن در دنيا به صفر برسد.
در ايران در سال 1363 تعداد جذاميان ثبت‌شده 15 هزار نفر بود که تخمين واقعي مبتلايان در آن زمان 50 هزار نفر بود. از سال 1363 که برنامه ريشه‌کني جذام در کشور شروع شد، طرح با موفقيت اجرا شد، به طوري که اکنون به کمتر از 02/0 در 10 هزار نفر جمعيت رسيده است.
طبق آخرين آمار مستند در آخر سال 1387 که توسط اداره کل مبارزه با بيماري‌هاي وزارت بهداشت اعلام گرديده است، برحسب شيوع استاني استان کردستان 06/0 در 10 هزار و استان‌هاي آذربايجان غربي و شرقي، گيلان، قزوين، کرمانشاه، لرستان، گلستان، خراسان رضوي، بوشهر، هرمزگان، همدان و سيستان و بلوچستان 01/0 تا 03/0 در 10 هزار نفر جمعيت بيمار جذامي داشته‌اند و در ساير استان‌ها موارد بيماري جذام صفر بوده است.
ميزان کشف بيماران جذامي در 10 ساله 1377 تا 1387 از 15/0 در 100 هزار نفر جمعيت به 04/0 رسيده است و ميزان ابتلا به جذام که از نظر جنسيت در شروع برنامه کنترل جذام دو مرد در برابر يک زن بود، به 56 درصد مرد در برابر 44 درصد زن (تقريبا مساوي) رسيده است. از نظر سن ابتلا در شروع برنامه مبتلايان زير 15 سال حدود 3 درصد بود که در سال 1387 تقريبا به صفر رسيده است که نشانه بيماريابي زودرس و درمان زودرس خوب در کشور است.
از نظر محل زندگي در شروع برنامه مبتلايان روستايي بيش از دو برابر ساکنان شهري بود که طبق آمار آخر سال 1387 به 38 درصد روستايي در برابر 62 درصد مبتلاي شهري رسيده است که اين نشانه موفقيت‌آميز بودن کنترل در روستاها است.
عکس های زیر از خبرگزاری فارس زندگی گروهی از جذامیان روستای بصری در نزدیکی شهرستان مهاباد و روستای کبزه خان از توابع میاندوآب را نشان می دهد.
