پرسپولیس، مدافع عنوان قهرمانی لیگ برتر، در روزهای اخیر در بازار نقل و انتقالات پرکار نشان داده و پس از خریدن شهاب زاهدی برای خط حمله و مسعود ریگی برای تقویت خط میانی، یکی از بهترین مدافعان کنونی فوتبال ایران یعنی محمدحسین کنعانیزادگان را هم به خدمت گرفت.
کنعانیزادگان در شرایطی دوباره پیراهن پرسپولیس را با قراردادی دوساله به تن خواهد کرد که یکی، دو فصل گذشته در لیگ قطر توپ زده است. او در تیم ملی ایران جایگاه ثابتی دارد و یکی از خریدهای مهم پرسپولیس در این فصل است. اگرچه کسی در تواناییهای فنی کنعانیزادگان در این روزها تردیدی ندارد، ولی با نگاهی به وضعیت خط دفاعی پرسپولیس این خرید میتواند چالشهای زیادی داشته باشد.
بدون درنظرگرفتن علی نعمتی که به اجبار به سمت چپ خط دفاعی پرسپولیس برده شده است، این تیم همین حالا سه مدافع مرکزی خوب دیگر هم دارد: گئورگی گولسیانی، مرتضی پورعلیگنجی و فرشاد فرجی. دو نفر اول در زمره برترینهای پرسپولیس در فصل گذشته بودند. گولسیانی آنقدر خوب کار کرد که به تیم ملی گرجستان دعوت شد و پورعلیگنجی هم یکی دیگر از مدافعان ملیپوش پرسپولیس است.
بدیهی است که وقتی چنین مدافعانی در ترکیب پرسپولیس حضور دارند و به خوبی هم جواب داده و دو به علاوه یک جام برای این تیم به ارمغان آوردهاند، خرید مهرهای مثل محمدحسین کنعانیزادگان عجیب به نظر برسد. اینجاست که عمیقا این سؤال ذهن هواداران را درگیر میکند که در سر یحیی گلمحمدی چه میگذرد و چرا چنین خریدی برای پرسپولیس داشته است؟ سادهترین موضوعی که میتوان از آن بهعنوان یک پاسخ استفاده کرد، نگاه آسیایی سرمربی پرسپولیس است.
یحیی بهخوبی میداند که تیمش در فصل آینده باید در سه جبهه بجنگد. اگر قرار باشد در هر سه سو، خاصه در لیگ قهرمانان آسیا، شانسی برای موفقیت داشته باشد، باید فاصله بازیکنان اصلی و نیمکتنشینش را کم کند. بازیهای لیگ، جام حذفی و لیگ قهرمانان آسیا پرفشار خواهند بود و هر آن ممکن است یکی از ستارههای اصلی این تیم آسیب ببیند. در چنین شرایطی میتوان حق را به یحیی داد که سنجیده عمل کرده و به دنبال خریدن مهرههای مفید برای تیم است.
با وجوداین نشاندن خریدی مثل کنعانیزادگان یا نیمکتنشینکردن یکی از زوج گولسیانی – پورعلیگنجی، ریسک بسیار زیادی دارد. خط دفاعی پرسپولیس در فصل گذشته بهترین خط دفاعی لیگ برتر بود. پورعلیگنجی قرارداد داشته و مانده و گولسیانی هم به تازگی قراردادش را تمدید کرده است. واضح است که هیچکدام از آنها قصدی برای جدایی از پرسپولیس نداشته و ندارند. یحیی هم با علم به همین موضوع به سراغ خرید کنعانیزادگان رفته است. اینجا درست همانجایی است که سناریو پیچیده میشود. واقعیت این است که هیچکدام از اضلاع این مثلث مقتدر دفاعی تمایلی برای نیمکتنشینی ندارد؛ پس نقشه یحیی چیست؟
سرمربی ایرانی باشگاه پرسپولیس پیش از این تا رسیدن به فینال آسیا پیش رفته و احتمالا تمرکز اصلیاش را از روی لیگ ایران بردارد و متوجه آسیا کند. با چنین نگاهی به نظر میرسد یحیی از تجربه قبلی درس گرفته و به دنبال تغییر سیستم بازی پرسپولیس برای موفقیت بیشتر در آسیا است. اینجاست که شاید تئوری خرید کنعانیزادگان و فیکس بازیکردن او به واقعیت نزدیک شود. احتمالا سرمربی پرسپولیس در مشورت با همکاران فنیاش به این نتیجه رسیدهاند که میتوانند با استفاده از سیستمی متفاوت که بهطور همزمان قرار است از سه مدافع میانی در آن استفاده شود، به موفقیت بیشتری برسند.
عموما بازیکردن با این سیستم نیاز به داشتن هافبکهای جنگنده و درعینحال بازیساز دارد. اگر این فرضیه را درست تلقی کنیم، آنوقت اصرار یحیی به خریدن سعید عزتاللهی، دیگر بازیکن تیم ملی ایران هم توجیهپذیر میشود. عزتاللهی یکی دیگر از بازیکنانی است که از مدتها قبل در فهرست خرید یحیی قرار گرفته و شایعات خبر از حضور احتمالی او در این باشگاه میدهند. بهاینترتیب به نظر میرسد پرسپولیس نهتنها با جذب بازیکنان جدید، نونوار خواهد شد بلکه باید انتظار بازی با سیستمی متفاوت از این تیم را هم داشت؛ اتفاقی که شاید بیش از هر لیگ دیگری در لیگ قهرمانان آسیا رخ دهد.
هرچند اگر قرار باشد سیستم تازه یحیی در آسیا جواب بدهد، او باید ابتدا در رقابتهای داخلی، لیگ و جام حذفی، سیستم جدیدش را آزمایش کند. این موارد تنها موضوعاتی هستند که خرید بازیکنانی مانند کنعانیزادگان و خریدهای احتمالی دیگر را توجیه میکنند.