حفاریهای قبلی در این خانهها منجر به شناسایی کفپوشهای موزاییکی چند رنگی شده است، از جمله موزاییکی با تصاویر گلهای نیلوفر آبی که نماد جایگاه والای ساکنان است. در بررسیهای اخیر مشخص شد که به رغم تخریبهای قرن سوم و سرقت مصالح ساختمانی رومی، موزاییکهای بیشتری در انتظار کشف هستند.
یک تیم لهستانی-مصری از باستانشناسان حفاری در سایت «کومالدکه» در اسکندریهی مصر را از نو آغاز کردهاند.
به گزارش فرادید، اسکندریه (به عنوان پایتخت جدید مصر) توسط همنام خود یعنی اسکندر کبیر در سال ۳۳۲ قبل از میلاد تأسیس شد. اسکندر مقدونی به حکومت ایرانیان در مصر پایان داد. سلسلهی بطلمیوسی که توسط یکی از سرداران اسکندر تأسیس شد به توسعهی شهر و تبدیل آن به یک کلان شهر بزرگ جهانی کمک کرد.
زمان آگوستوس در دوره رومی، مساحت شبکه شهری ۱۰ کیلومتر مربع (۳.۹ مایل مربع) را در بر میگرفت و کل جمعیت حدود ۵۰۰۰۰۰ تا ۶۰۰۰۰۰ نفر بود.
کومالدکه یک منطقه مسکونی بلندپایه بود که بعدها به یک مرکز مدنی مهم با مجموعه حمامها، سالنهای سخنرانی و تئاتر تبدیل شد. امروزه کومالدکه بزرگترین و کاملترین سایت باستانشناسی روی سطح زمین در اسکندریه است. شواهد زیادی از زندگی شهری در مصر روم، از جمله ویلاهای اولیه و موزاییکهای آنها و آثار عمومی اواخر روم از این سایت به دست آمده است.
محققان در حال حفاری چندین خانه قرن ۱ تا ۳ بعد از میلاد از دوره رومی هستند، علاوه بر چندین آب انبار قدیمی و تپه مصنوعی که در نتیجه فعالیتهای انسانی بین حمامهای حرارتی و تئاتر ایجاد شده است.
دکتر گرزگورز مایچرک از مرکز باستانشناسی مدیترانه دانشگاه ورشو، گفت: «کاوشها در آبانبارهای باستانی که آب حمامهای امپراتوری نزدیک را تامین میکردند در حال انجام است. هدف اصلی ما شناسایی مراحل ساخت و ساز بعدی و تعیین گاهشماری این سایت منحصر به فرد است. این تنها نمونهی این نوع ساختمان در مصر است که از نواحی اطراف بلندتر است و به عنوان یک برج آب عمل میکند.
حفاریهای قبلی در این خانهها منجر به شناسایی کفپوشهای موزاییکی چند رنگی شده است، از جمله موزاییکی با تصاویر گلهای نیلوفر آبی که نماد جایگاه والای ساکنان است. در بررسیهای اخیر مشخص شد که به رغم تخریبهای قرن سوم و سرقت مصالح ساختمانی رومی، موزاییکهای بیشتری در انتظار کشف هستند.
سال ۲۰۰۴، دکتر گرزگورز مایچرک، کشف مجموعه بزرگی از سالنهای سخنرانی دستنخورده مربوط به اواخر دوران باستان (قرن ۵ تا ۷ پس از میلاد) را اعلام کرد. اینها تنها بقایای مادی دانشگاه باستانی هستند که از منطقه مدیترانه شناختهشده است.