دانشمندان بر این باورند که موفق به حل معمایی قدیمی در مورد ماه شدهاند و آن چیزی نیست جز ماهیت ساختار هستهی درونی تنها قمر زمین.
به گزارش ایسنا، ماموریت «GRAIL» ناسا به یک کشف شگفتانگیز در مورد ماه انجامیده است که یک معمای قدیمی را برای بشریت حل میکند: ماه از چه چیزی ساخته شده است؟
آیا تا به حال هنگام شب به آسمان نگاه کرده و از خود پرسیدهاید که ماه از چه چیزی ساخته شده است؟ راز هستهی درونی ماه، قرنهاست که ذهنها را به خود مشغول کرده است. اکنون، دانشمندان سرانجام آن را مشخص کردهاند.
جدیدترین پژوهشی که در مجلهی «نیچر» منتشر شده است، نشان میدهد که هستهی داخلی ماه یک توپ جامد با چگالی مشابه آهن است که توسط یک هسته بیرونی مایع احاطه شده است. این یافتهای است که به ما در درک بهتر نحوه شکلگیری منظومه شمسی کمک میکند.
این کشف با تجزیه و تحلیل دادههای ماموریت بازیابی جاذبه و آزمایشگاه داخلی (GRAIL) ناسا انجام شد. این آژانس در سال ۲۰۱۱ دو فضاپیما را به مدار اطراف قمر زمین فرستاد و این کاوشگرها نیروهای گرانشی بینشان را در حین پرواز بر فراز قسمتهای مختلف ماه اندازهگیری کردند و این کار به دانشمندان این امکان را داد که تعیین کنند هر کدام از کاوشگرها نسبت به شریک خود در کجا قرار دارد.
دادههای لرزهای موثرترین روش برای بررسی ترکیب داخلی اجرام در منظومه شمسی است. امواج صوتی ایجاد شده توسط زمین لرزهها از مواد داخل سیاره یا قمر منعکس شده و به دانشمندان اجازه میدهد تا ساختار آن را تعیین کنند.
ماموریتهای آپولو ناسا در دهههای ۱۹۶۰ و ۱۹۷۰ دادههای لرزهای را بهدست آوردند که برای تعیین دقیق وضعیت هسته داخلی اصلا دقیق نبوند. با این حال، ناسا اعلام کرده است که شواهدی برای وجود یک هسته غنی از آهن در اعماق حدود ۱۷۰۰ مایلی (۲۷۰۰ کیلومتری) زیر سنگ گوشته سیلیکات یافته است.
آرتور بریاد (Arthur Briaud) از مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه و همکارانش دادههایی را از ماموریتهای فضایی و آزمایشهای پرتاب لیزر در ماه جمعآوری کردند. آنها سپس از این اطلاعات برای تخمین درجهی تغییر شکل توسط برهمکنش گرانشی آن با زمین و همچنین تغییر آن در فاصله از زمین استفاده کردند.
محققان همچنین میانگین چگالی را برای هر نیمکره براساس اندازهگیریهای انجام شده توسط ماموریت «GRAIL» محاسبه کردند.
نتایج تحقیقات آنها نشان داد که هسته درونی ماه یک توپ جامد با چگالی مشابه چگالی آهن است. این کشف منجر به درک دقیقتری از تاریخ ماه و جدول زمانی بمباران ماه در یک میلیارد سال اول منظومه شمسی ما شده است.
کشف هسته درونی جامد، تکامل میدان مغناطیسی ماه را زیر سوال برده و از نظریهی واژگونی گوشته جهانی پشتیبانی میکند. این کشف پیامدهایی برای ساختار، ترکیب و تاریخ شکلگیری ماه دارد. اکنون دانشمندان میتوانند از دادهها برای درک ساختار، ترکیب و تاریخچه شکلگیری ماه استفاده کنند.