جمعي از مسافران پرواز شماره 655 هواپيمايي ايران اير(هما) به مقصد دبي با ارسال شكواييه به خبرگزاري ايلنا، خواستار رسيدگي مسوولان اين شركت هواپيمايي به دليل آنچه آنها تاخير 7 ساعته بدون توضيح خواندند، شدند.
در اين شكواييه كه به امضاي حدود 300 مسافر اين پرواز رسيده آمده است: «شب 28 آبان 1389 براي خيلي‌ها شايد روزي عادي بود، اما براي حدود 300 مسافر پرواز شماره 655 ايران اير به مقصد دبي روزي تلخ و از طرفي بياد ماندني بود. پس از آنكه پاسپورت مسافران مهر خروج از كشور خورد و همه به سالن ترانزيت رفتند، ديگر برزخ آغاز شد.»
براساس قانون وقتي گذرنامه‌ها مهر مي‌خورد به اين معناست كه از كشور قانونا خارج شده‌ايد در حالي كه مسافران اين پرواز هنوز در خاك ايران بودند. پرواز قرار بود، ساعت 18:10 انجام شود، اما ناگهان تابلوهاي نمايشگر ساعت پرواز را 23 به نمايش گذاشت، در حالي كه گروهي از مسافران اين پرواز، پرواز ديگري از دبي به مقصد ديگري در ساعات بعدي داشتند و گروهي هم در فرودگاه دبي منتظرشان بوند. حتي يك نفر داور مسابقات آسيايي در ميان مسافران بود. مسافراني هم با كودكان خردسال حتي 6 ماهه، معلولين و بيماراني كه روي ويلچر حركت داده مي‌شدند در اين پرواز بودند.
مسافران نگران به تنها كانتر اطلاعات مراجعه كردند. مسئول كانتر اطلاع داد كه به زودي از سوي شركت هواپيمايي ايران اير نماينده‌اي در جمع مسافران حضور پيدا مي‌كند و دليل تاخير را توضيح مي‌دهد، اما تا نيم ساعت خبري نمي‌شود. بعد دختر خانمي كه خود را فقط "يك كارمند عادي ايران اير" مي‌ناميد در جمع مسافران حاضر شده و از تاخير اظهار بي‌اطلاعي كرد! بعد از چند دقيقه يك "كارمند عادي" ديگر آمد. برخي از مسافران درخواست لغو بليط پروازشان را كردند كه قرار شد، آن كارمند عادي پيگيري كند.
يك ساعت ديگر هم گذشت. آقايي كه حاضر به اعلام سمتش در ايران اير نبود، آمد و در پاسخ پيگيري مسافران متقاضي لغو بليط، اظهار بي‌اطلاعي كرد. برخوردي كاملا حق به جانب داشت و تاخير را عادي عنوان كرد، اما جالب اين بود كه او حاضر به عذرخواهي از طرف ايران اير نبود. مسافران ناراحت و عصبي شدند و بدتر از همه، بلاتكليف.
بعد از مدتي شخصي ديگري در جمع مسافران حاضر شد و قول پيگيري خواسته‌هاي مسافران را داد. مقرر شد تا شام گرم ظرف يك ساعت در اختيار مسافران قرار بگيرد و موضوع درخواست برخي مسافران براي لغو بليط‌شان و درخواست‌هاي ديگر مسافران پيگيري شود. همچنين مسافران درخواست كردند سالن محل استراحت بيزنس كلاس براي استفاده مسافران باز شود، اما او موضوع را منوط به كسب مجوز كرد.
بيش از يك ساعت و نيم بعد، به‌جاي شام گرم، شامي كاملا سرد توزيع شد! و در عين حال از لغو بليط متقاضيان خبري نشد. به هم كسي اجازه داده نشد به سالن قبلي مراجعه كند. به برخي از مسافران هم كه از سالن ترانزيت خارج شده بودند اجازه ورود مجدد به سالن داده نمي‌شد و به اين ترتيب تعدادي از مسافران در سالن ترانزيت و عده ديگري بين سالن ترانزيت و محل كنترل پاسپورت ماندند.
مادري با فرزند 8 ماهه نمي‌داند فرزندش را كجا بخواباند. سالن بيزنس كلاس براي استفاده مسافران هنوز باز نشده است. نمازخانه نيز گنجايش مسافران سرگردان را ندارد. مسافران خارجي از همه سرگردان‌تر و نگران‌ترند. تاخير به ساعت 24 شب افتاد. صداي اعتراض مسافران را كسي نمي‌شنيد. سرانجام پرواز ساعت 1 بامداد به مقصد دبي پرواز كرد و مسافران نيمه شب شنبه شب به دبي رسيدند، در حالي كه اغلب سرگردان و خسته بدنبال جايي براي اقامت مي‌گشتند.
در پايان نامه مسافران اين پرواز چند سئوال از مسوولان سازمان هواپيمايي كشوري و شركت هواپيمايي ايران اير به اين شرح مطرح شده است:
«سوالاتي كه مسوولين اگر لطف كنند بايد براي آنها پاسخي درخور بدهند از اين قرارند:
1-تاخير از نظر سازمان هواپيمايي كشور يعني چند ساعت؟
2-در موارد تاخير آيا نماينده خط هوايي مزبور اساسا ملزم به عذرخواهي از مسافران و تامين نيازها و حل مشكلات آنها است يا خير؟
3-آيا هواپيمايي ايران اير كه از باسابقه‌ترين خطوط هوايي خاورميانه است دستورالعمل مشخصي براي اينگونه موارد دارد؟ و آيا زمينه اطلاع مسافران از حقوق خود را در اين زمينه فراهم كرده است؟
4-در جايي كه تعدادي غرفه براي فروش محصولات شركت‌ها به مسافرين عزيز در سالن ترانزيت وجود دارد و تعدادي نيز در حال ساخت هستند چرا از تخصيص چند غرفه براي استراحت مسافران سرگردان به‌وي‍ژه كودكان و سالخوردگان خودداري شده است؟
5-چرا تا نيم ساعت قبل از پرواز موضوع تاخير هنوز اعلام نشده بود؟
6-پاسخگوي وقت تلف شده مسافران كيست؟»
گفتني است كه امضاي حدود 300 مسافر اين پرواز كه شكواييه ياد شده را امضا كردند در خبرگزاري محفوظ است.
