فربد فدایی گفت: سلامت روان افراد، فقط یک جنبه ندارد، بلکه هر انسان از نظر زیستی-روانی و اجتماعی در مقایسه با فرد دیگر، یک واحد را تشکیل میدهد.
وی افزود: انسان دورههای مختلف رشد دارد و مراحل رشد انسان از نظر کیفی با یکدیگر متفاوت است. برای نمونه، کودکان مینیاتور افراد بزرگسال هستند، اما واقعیت این است که نحوه تفکر، عواطف آنان و…، با بزرگسالان به طور کامل تفاوت دارد.
فدایی تصریح کرد: در دوره جوانی، فرد به تفکر انتزاعی دست پیدا میکند و به نیروی اندیشه مجهز شده است و این احساس را دارد که با مدیریت خود جهان را متحول و دگرگون میکند. در عین حال، دوران تردیدها و دوران شکها است؛ که میگوید، "من چه کسی هستم" و یا "من کجای این جهان هستم".
وی با تاکید بر اینکه جوانان باید ابتدا هویت صحیح را کسب کنند، گفت: هویت، عبارت است از مجموعه دیدگاههایی که کودک در مراحل مختلف زندگی، کسب میکند و در دوران جوانی، با تکمیل و کاملتر شدن، هویت خودش را همانگونه که هست میپذیرد و توانمندیهای خود را افزایش میدهد.
فدایی افزود: زمانی که فرد خود را شناخت و به خودشناسی رسید، میتواند راجع به دیگران تصمیم بگیرد و همسری را برای خود در نظر بگیرد که با زیر بنای فکری خودش که از نظر فرهنگی و دینی حتی از نظر زیست شناختی با آن تناسب دارد، انتخاب کند و زندگی خوبی را آغاز کند. ازدواج در صورتی که با فرهنگ کشورمان انجام شود، میتواند مناسبتر باشد.
عضو بازنشسته هیأت علمی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی تاکید کرد: سلامت روان فقط یک جنبه ندارد، بلکه هر انسان از نظر زیستی-روانی و اجتماعی با دیگران متفاوت است و زمانی که این قسمتها با یکدیگر در حال هماهنگی باشند، به بهترین وجه میتوان نتیجه گیری کرد.
فدایی افزود: بنابراین یک جنبه بهداشت روانی و سلامت روان، جنبه "زیستی" است که میتواند از نظر ژنتیک به فرد منتقل بشود.
وی، نقش عوامل روان شناختی را حائز اهمیت دانست و گفت: عوامل روان شناختی میتواند در قالب محیط مناسب برای رشد و پرورش کودک و یا برعکس آن، نمایان شود. خیلی از اوقات، بهداشت روان، پیش از زمانی که فرد به دنیا بیاید، پایه گذاری میشود، یعنی زمانی که زوج تصمیم به فرزندآوری میگیرند و یا دچار بارداری ناخواسته میشوند، پایه بهداشت روان در فرزند خود را میگذارند.
این روانپزشک تصریح کرد: بدیهی است، زمانی که زوج با برنامه ریزی و تصمیم خودخواسته، به فرزندآوری رو میآورد، یک احساس اعتماد به نفس را به فرزند خود منتقل میکند و در واقع، فرزندشان را در سنین مختلف کودکی، نوجوانی و جوانی مورد حمایت قرار میدهند. نهایتاً هم، فرزند هویت مناسب را کسب میکند و طبیعی است که در مراحل مختلف زندگی به صورت موفق پیش میرود.
فدایی افزود: از طرفی، در برخی مواقع، کودک و یا نوجوان میترسد که مثلاً وارد رقابت بشود، چرا که عملاً به او اجازه ندادند و دلیل آن، در نحوه اشتباه پرورش او در خانه و خانواده است.
وی تاکید کرد: محیط خانه، بخش عمده سلامت و بهداشت روان افراد را تشکیل میدهد؛ بنابراین اگر با توانمندی، این بخش تقویت شود، بدیهی است افراد خانواده از سلامت روان برخوردار خواهند بود و اگر به جای توانمندیها، بر ضعف و نواقص متمرکز شود، سلامت روان افراد درون خانه به مخاطره میافتد؛ بنابراین سلامت محیط خانه و آموزشهای لازم برای حفظ آن، بسیار مهم است.