روزنامه اطلاعات نوشت: حدود ۱۰ روز پیش رقابتهای کشتی پهلوانی کشور برگزار شد و قهرمان این مسابقات طبق روال سالهای گذشته به عنوان پهلوان کشور معرفی شد.
انتخاب پهلوان کشور صرفاً از راه برگزاری مسابقات ورزشی به هیچ وجه با تعریفی که در فرهنگ سنتی ما از مقام پهلوان باشی وجود دارد منطبق نیست و در واقع مسئولین امر، قهرمان کشور را معرفی میکنند نه پهلوان را.
پهلوان لزوماً برنده میدان مبارزه نیست و باید چند خصوصیت دیگر را هم داشته باشد تا بتوان به کسی لقب پهلوانی را داد. خصوصیاتی که بیشتر جنبه اعتبار اجتماعی پهلوان را در بین مردم نمود میبخشد و برنده شدن در مسابقه فقط یکی از ویژگیهای پهلوان است.
ظاهراً مرغ برگزارکنندگان این مسابقات یک پا دارد و علیرغم انتقادهای سالهای گذشته، همچنان به همان طریق غلط پهلوان کشور (در واقع قهرمان) معرفی میشود.
نقش مدیران حوزه فرهنگی ورزش هم در این مدت فقط حضور در فینال مسابقات و هماهنگ کردن مراسم اهدای نشان پهلوانی توسط یکی از مسئولین رده بالای کشور بوده است.
فراموش نکنیم که فرهنگ پهلوانی یکی از داشتههای منحصر به فرد ورزش ما در جهان است و صیانت از آن وظیفه تک تک ماست، ولی با راهی که در پیش گرفته شده، کم کم باید منتظر انقراض آن باشیم، زیرا رابطه تعریف شدهای بین مردم و پهلوان کشور وجود ندارد و جایگاه اجتماعی خاصی در جامعه برای پهلوان کشور در این روزها متصور نیست.
به عنوان مثال در زلزلهای که در خوی اتفاق افتاد و هموطنان عزیزمان دچار رنج و مشکلات فراوانی شدند، پهلوان کشور دقیقاً در کجای ماجرا قرار داشت؟ آیا کسی خبری از فعالیتهای اجتماعی و امدادی پهلوان باشی کشور در زلزله خوی دارد؟
جایگاه اجتماعی پهلوانی در فرهنگ عامیانه کم رنگ که هیچ، تقریباً بی رنگ شده است و دلیل آن روشی است که سالهاست به غلط از طریق آن پهلوان کشور معرفی میشود.
با توجه به توسعه و گسترش سایر رشتههای ورزشی چرا همچنان اصرار بر این است که پهلوان کشور باید از بین کشتیگیران انتخاب شود؟ هر چند نباید منکر این شویم که پهلوانی با ورزش کشتی تقریباً عجین شده است، ولی حکم مطلق نیست که حتماً پهلوان کشور کشتیگیر باشد.
در بین ورزشکاران سایر رشتهها کم نیستند کسانی که مدالها و جوایز خود را برای کمک به مردم محروم به معرض فروش گذاشتهاند و بعد از جام جهانی فوتبال اعضای تیم ملی بخش قابل توجهی از پاداش خود را صرف آزاد کردن زندانیان جرائم غیر عمد کردند و آنها را به آغوش خانواده خود بازگرداندند.
در گذشته جایگاه و اعتبار اجتماعی پهلوان بسیار بالاتر از تواناییهای ورزشیاش بود و باید برای احیای این فرهنگ منحصر به فرد و اصیل ایرانی، تحولات اساسی در نحوه انتخاب پهلوان کشور ایجاد شود.