میانجی بدشانس که قصد داشت به درگیری میان دوستانش پایان دهد مورد اصابت چاقو قرار گرفت و یک چشمش را از دست داد. او حالا برای متهم فراری قصاص خواسته، اما پزشکی قانونی اجرای چنین حکمی را ناممکن تشخیص داده است.
به گزارش اعتمادآنلاین، متهم جوان بعد از وارد کردن ضربه چاقو به چشم قربانی فرار کرد و از سه سال پیش تاکنون شناسایی نشده است.
سال ۹۸ بود که به پلیس پاکدشت خبر دادند در پارکی میان چند جوان درگیری اتفاق افتاده است. ماموران به محل اعزام و متوجه شدند درگیری میان سه نفر رخ داده که در این میان مرد جوانی به نام کریم با چاقو، ضربهای به چشم فردی به نام اکبر زده و از محل گریخته است.
اکبر به بیمارستان منتقل شد و تحت درمان قرار گرفت، اما پزشکان اعلام کردند چشم راست او نابینا شده است. این جوان بعد از ترخیص از بیمارستان به پزشکی قانونی معرفی شد و کارشناسان در گزارشی اعلام کردند بینایی چشم راستش به خاطر شدت ضربه و پارگی به درجه کمنوری در حد صفر رسیده و قابل درمان نیست.
با این اظهارنظر اکبر از کریم شکایت کرد. او در تشریح شکایتش گفت: آن روز وارد پارک شدم و دیدم دوستم سعید با کریم درگیر شده است. قصد میانجیگری داشتم؛ اما کریم با چاقو چند ضربه به صورتم زد که یکی از ضربهها با چشمم برخورد کرد و دیگری به پیشانیام خورد. دیگر چشمانم جایی را ندید و بیهوش شدم. در بیمارستان به هوش آمدم و متوجه شدم چشم راستم را از دست دادهام.
با اطلاعاتی که این مرد از ضارب داده بود، ماموران به ردیابی کریم پرداختند، ولی ردی از او به دست نیاوردند. شواهد نشان میداد این مرد بعد از درگیری خونین به مکان نامعلومی گریخته است.
در حالی که با گذشت سه سال از این ماجرا ردی از متهم به دست نیامده بود، برای کریم به اتهام ایراد صدمه و جرح عمدی با سلاح سرد منتهی به نقص عضو، کیفرخواست صادر و پروندهاش برای رسیدگی به شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران فرستاده شد.
در ابتدای جلسه محاکمه غیابی متهم، اکبر در جایگاه شاکی ایستاد و برای کریم قصاص چشم خواست.
او گفت: من اصلاً متهم را نمیشناسم. وقتی وارد پارک شدم فهمیدم دوستم با کریم درگیر شده است. جلو رفتم تا مانع درگیری شوم، اما کریم با چاقویی که در دستش بود چند ضربه به صورتم زد که زندگیام سیاه شد. من حاضر به گذشت نیستم و تقاضای قصاص چشم دارم.
قاضی گفت: اگر پزشکی قانونی اعلام کند امکان قصاص چشم وجود ندارد، حاضر به دریافت دیه هستی؟
شاکی پاسخ داد: من قصاص میخواهم؛ اما اگر پزشکی قانونی اعلام کند قصاص ممکن نیست دیه میخواهم.
با اظهارات شاکی، قضات دادگاه او را به پزشکی قانونی معرفی کردند تا امکان اجرای قصاص بررسی شود.
در حالی که کارشناسان پزشکی قانونی در گزارشی اعلام کرده بودند به دلیل امکان سرایت آسیب به سایر اعضا و نبود امکان رعایت تساوی، قصاص چشم ممکن نیست، قضات دادگاه وارد شور شدند و با توجه به گزارش پزشکی قانونی و مدارک موجود در پرونده، کریم را به صورت غیابی به جرم جرح عمدی با سلاح سرد منتهی به نقص عضو به دو سال حبس و دو سال اقامت اجباری و همچنین پرداخت نصف دیه کامل بابت نابینایی چشم راست و پرداخت دوصدم دیه کامل به خاطر جراحت پیشانی محکوم کردند.