فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باورهای کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان میبردند بهرهای از کلام حق دارند رجوع میشد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.
شرح لغت: کنج قناعت: استعاره مکنیه، گوشهی سرای خرسندی / ثمن: به فتح اول و دوم بها / زمن: به فتح اول و دوم مخفف زمان / سموم: به فتح اول باد گرم مرگ آور
دویار و دو من شراب و آسایش و در گوشه یی از چمن نشستن در کنار هم است. مقصود او از این شعر این است که، چرخ گردون پیوسته گردنده است و هیچ چیز، اثری در آن نخواهد داشت؛ چرا که با وجود طوفان حوادث، بی هیچ محابا به گردش خود ادامه میدهد. سالکان درگاه دوست نیز که در این چرخ گردنده گرفتارند، درد فراق معشوق را از کف نمیدهند، چرا که بدین واسطه میتوانند به منزلگاه او راه یابند و از این دنیای فانی رهایی جویند.
راه پرشیب و فراز عشق را برگزیده ای. آرام و صبور باش. با فراهم کردن شرایط و درک روحیات مقابلت این مسیر را به راحتی میتوانی طی کنی. تو برای از دست دادن چیزی نداری. پس با جان و دل را به رویاهات بسپار!