ادعای بخشش بدهی نیکاراگوئه از سوی احمدی‌نژاد صحت دارد؟

سفیر وقت ایران در نیکاراگوئه، روایت‌های منتشر شده در ارتباط با بخشش بدهی نیکاراگوئه به ایران از سوی محمود احمدی‌نژاد را تکذیب کرد و گفت:‌ نه آقای احمدی نژاد، نه وزیر خارجه و نه سفیر اجازه و حق چنین کاری را نداشته و ندارند که بخواهند آن را انجام دهند.

اکبر اسمعیل پور در گفت‌وگو با ایسنا، در مورد برخی روایت‌های منتشر شده مبنی بر اینکه احمدی نژاد در سفری که به نیکاراگوئه داشته اعلام کرده که ایران از طلب خود از این کشور می‌گذرد و آن را بخشیده است، گفت: آقای احمدی نژاد در اواخر سال ۱۳۸۵ طی نخستین سفر دوره ای خود به چند کشور آمریکای لاتین برای شرکت در مراسم تحلیف رئیس جمهور نیکاراگوئه (دانیل اورتگا) به این کشور سفر کردند و من در آن زمان به عنوان مترجم اسپانیایی همراه ایشان بودم و در تمامی دیدارهای ایشان با مقامات نیکاراگوئه که بنده حضور داشتم چنین موضوعی مطرح نشد و همواره طی ماموریتم در مصاحبه با رسانه های محلی اظهار می شد که موضوع تصمیم گیری برای بخشش بدهی صرفا بر عهده مجلس نمایندگان کشورم است و لاغیر!

وی افزود: در سال ۱۳۸۶ حدود یک ماه بعد از آن سفر بنده به عنوان رئیس نمایندگی جمهوری اسلامی ایران عازم نیکاراگوئه شدم و در طول سه سال و نیمی که در این کشور حضور داشتم، توانستم با دعوت از هیئت نمایندگی از وزارت دارائی کشورمان یکی از اتفاقات بسیار مهم زمان ماموریتم را رقم بزنم و آن این بود که موضوع طلب ایران از نیکاراگوئه را که مربوط به دو محموله نفتی در اواسط دهه ۶۰ خورشیدی به ارزش پنجاه و اندی میلیون دلار بود (اصل بدهی) + بهره دیر کرد که جمعا ۱۶۸ میلیون دلار بر آورد شد را برای اولین بار کتبا و در قالب سند رسمی "پذیرش بدهی ۱۶۸ میلیون دلاری طرف نیکایی به ایران" و تعهد به باز پرداخت آن در حضور رسانه ها و فیلمبرداری در مقر بانک مرکزی نیکاراگوئه به امضای طرفین رساندیم که هیئت ایرانی از بابت امضای آن سند بسیار خرسند و خشنود بود و به بنده گفتند اگر شما در مدت ماموریت خود هیچ کاری نکرده باشید امضای این سند از افتخار ات بزرگی است که در دوران سفارت شما رقم خورده است!

این دیپلمات پیشین کشورمان که در سال ۱۳۹۳ خود را بازنشسته کرده است، اظهارداشت: در آن زمان ماموریت بنده در نیکاراگوئه بسیاری از کشورها حتی کشورهای غربی متخاصم با نیکاراگوئه طلب‌های خود را بخشیدند و در آن زمان رسانه‌های نیکاراگوئه ما را تحت فشار قرار می‌دادند که چرا ایران طلب خود را نمی‌بخشد و من در جواب بر این موضوع همواره تاکید می‌کردم که این پول ملت ایران است و نه رئیس جمهور و نه وزیر خارجه و نه سفیر حقی برای بخشش آن ندارند.

اسمعیل پور با بیان اینکه ممکن است آقای احمدی نژاد فرضا طی سخنرانی با توجه به اینکه فردی پوپولیست بود، در چارچوب کارهای تبلیغاتی در مقابله با کارزا تبلیغاتی ایالات متحده چنین چیزی را گفته باشد ولی در عمل اینگونه نشد و ایشان چنین اجازه‌ای را هم نداشتند.

سفیر وقت ایران در نیکاراگوئه با بیان اینکه در آن جلسات صحبت از این شد که این بدهی به صورت قسطی پرداخت شود، افزود: فکر می‌کنم در اواسط دهه ۹۰ وزیر خارجه وقت نیکاراگوئه نیز به ایران آمد و یکی از موضوعات مهم در این سفر بحث پیرامون چگونگی باز پرداخت طلب ایران از سوی این کشور بود. در آن سفر من به عنوان مترجم حضور داشتم و در جلسه‌ای که آقای سیف رئیس وقت بانک مرکزی ایران و وزیر خارجه نیکاراگوئه داشتند، آقای سیف به صورت جدی پیگیر این بودند که دولت نیکاراگوئه بدهی خود را هر چه سریعتر باید به ایران پرداخت کند و در آن زمان این موضوع به صورت جدی پیگیری شد.

وی در این ارتباط افزود: بنابراین روایات منتشر شده در مورد بخشش بدهی اصلا صحیح نیست چرا که ما چنین اجازه ای نداشتیم. این پول ملت بود و اگر چنین چیزی نیز قرار بود اتفاق بیفتد مجوز مجلس را می‌خواست که من یادم هست در زمان آقای احمدی نژاد، مجلس مصوبه‌ای را گذراند که به دولت اجازه می‌داد در مورد این موضوع مذاکره کند که در پی آن مصوبه مجلس بود که هیئت یادشده از سوی وزارت دارایی به نیکاراگوئه سفر و موفق به امضای سند پذیرش بدهی ۱۶۸ میلیون دلاری از سوی دولت نیکاراگوئه شد.

اسمعیل پور خاطر نشان کرد: در زمان سفارت من در نیکاراگوئه چندین بار نیز آقای متکی وزیر خارجه وقت به نیکاراگوئه آمدند و در آن زمان نیز بحث بخشش بدهی مطرح نشد.

وی خاطرنشان کرد: من در سال ۱۳۹۰ نیز به همراه آقای احمدی نژاد بار دیگر به عنوان مترجم برای دومین بار طی سفر دوره ای به چند کشور آمریکای لاتین به نیکاراگوئه رفتم و در آن سفر نیز به دلیل‌ اینکه طرف نیکایی مبلغ بدهی ۱۶۸ میلیون دلاری را قبلا و با مستندات پذیرفته بود موضوع بخشش بدهی به هیچ وجه مطرح نبود و روایت منتشر شده کذب محض است و صرفا از آن به بعد بحث‌ها و چانه‌زنی‌های دیپلماتیک صرفا پیرامون نحوه باز پرداخت بدهی در قالب تقسیط و زمان بندی شده، بوده است.