عضو کمیته هماهنگی شبکه یاری کودکان کار ایران گفت: «در کشور کودکی تحت عنوان «کودک خیابانی» وجود ندارد و لازم است که تعریف بهزیستی در این زمینه عوض شود».
فاطمه قاسم‌زاده با اشاره به اینکه مسئول مشخصی برای کودکان آسیب‌دیده و در معرض آسیب در کشور وجود ندارد تا به طور رسمی و قانونی متعهد و پاسخ‌گو در این زمینه باشد تاکید کرد: «همچنان برای پیگیری و احقاق حق این گروه در کشور، سازمان‌های زیادی وجود دارد و متاسفانه مسایل آنها میان چند سازمان مشترک است».
او افزود: «این اشتراک به معنی عدم هماهنگی و موازی‌کاری است چرا که تجربه کار گروهی و اشتراکی در کشور چندان سابقه خوبی ندارد».
عضو کمیته هماهنگی شبکه یاری کودکان کار ایران یادآور شد: «سازمان بهزیستی برای دفاع از عملکرد خود اعلام می‌کند که مسئولیتی در قبال کودکان کار را ندارد و وزارت کار نیز چنین موضعی را در قبال کودکان خیابانی اتخاذ می‌کند که البته اظهارات آنها بر اساس قانون و تقسیم وظایف است اما نحوه عملکرد آنها در قبال جمعیت تحت پوششان نیز جای سئوال و ابهام دارد».
قاسم‌زاده ادامه داد: «مرجعی برای رسیدگی به کار سخت کودکان در کارگاه‌های غیرقانونی و خیابان‌ها وجود ندارد و با بهانه همیشگی که کار افراد زیر 15 سال قابل توجیه نیست، حق کودکان ضایع می‌شود».
او در مورد کودکان خیابانی گفت:« بهزیستی اعلام می‌کند که اگر کودکی در خیابان کار می‌کند، کودک کار به حساب می‌آید و کودکان بدون سرپرست یا بدسرپرست بچه‌های خیابانی هستند این در حالی است که ”کودک خیابانی“ در کشور وجود ندارد و حتی کودکی که کار می‌کند ممکن است سرپرست نداشته یا بدسرپرست باشد».
این فعال حقوق کودکان با اشاره به ضرورت تغییر در رویکرد و تعریف بهزیستی از کودکان کار و خیابان به این مسئله تصریح کرد: «تا زمانی که فقر وجود دارد، وزارت کار. سازمان بهزیستی و .... همچنان در زمینه کودکان آٍسیب‌دیده و یا در معرض آٍسیب عملکرد نامناسبی دارند و در این زمینه شفاف عمل نخواهند کرد. چرا که کاهش فقر بر عهده یک وزارتخانه یا یک دستگاه نیست اما در عین حال متاسفانه این سازمان‌ها نیز، به سهم و مسئولیت خود در زمینه این قبیل مشکلات وفادار نیستند».
