زني 65 ساله با مراجعه به دادگاه خانواده شهيد محلاتي دادخواست جدايي خود را به رئيس شعبه 235 اين مجتمع قضايي خانواده ارائه كرد.
اين زن ميانسال در حضور قاضي اين شعبه گفت:«شوهرم با رضايت من ازدواج مجدد كرد و من در كنار هوو كه 26 سال دارد، زندگي كردم ولي ديگر نمي‌توانم محبت بيش از اندازه شوهرم به او را تحمل كنم و مي‌خواهم از او جدا شوم.»
وي ادامه داد، شوهرم به جاي اينكه اموالش را به نام من كه 40 سال با او زندگي كردم، بكند، همه را به نام زن دومش كه 3 سال است با او ازدواج كرده، مي‌كند؛ من از اين وضع خسته شدم و مي‌خواهم از او جدا شوم تا آنها راحت‌تر زندگي كنند.
زن در حضور قاضي دادگاه بيان كرد:«من ابتدا اين موضوع را به دليل اينكه شوهرم كه 72 سال دارد از اين دختر خوشش آمد و فكر و خيالش او شده بود، قبول كردم با اينكه مي‌دانستم كه اين دختر فقط پول شوهرم را مي‌خواهد اين موضوع را قبول كردم.»
وي با بيان اينكه شوهرم بسيار خود‌خواه است، ادامه داد، من حسود نيستم ولي تحمل اين موضوع بسيار سخت است و هر زني روي اين موضوع حساسيت دارد مخصوصاً اينكه در كنارت و با اطلاع تو اين اتفاق بيفتد.
پيرمرد در دادگاه حضور داشت و گفت:« من هر 2 زنم را دوست دارم و از طريق قانوني و با اطلاع هر دو با آنها ازدواج كرده‌ام.»
وي با بيان اينكه من خيلي از اموالم را به نام او كردم ولي او هنوز اطلاع ندارد، تصريح كرد،مي‌خواهم او باز در كنار من زندگي كند و خوبي و بدي مرا تحمل كند چرا كه من بدون پشتيباني او نمي‌توانم زندگي كنم و حتي زنده بمانم.
زن در حضور قاضي دادگاه مدعي شد كه شوهرش فقط به خودش فكر مي‌كند و كاري به او و احساسات او ندارد.
مرد بيان كرد: من همسرم را طلاق نمي‌دهم بلكه در كنارش زندگي خود را ادامه داده و اموالي كه به نامش كردم كه مي‌خواستم متوجه نشود، به او مي‌دهم.
قاضي رسيدگي كننده، زن و مرد ميانسال را به مراوده و مصالحه دعوت كرد و حكمي مبني بر طلاق صادر نكرد.
