شرایط حاصل از کرونا برای اهالی هنر هیچ خوب نیست. از همان ابتدا هم خوب نبود. در واقع از همان اول که آمد سر جنگ داشت و وضع را سخت کرد. به تبع چنین شرایطی عدهای از هنرمندان موسیقی ترک هنر گفتند، سازشان را فروختند و به کارهای غیرمرتبط متوسل شدند. ولی اکنون مدتی است که خوشبختانه امکان بازگشت به صحنه فراهم شده است که البته همین روند هم هر بار با آمدن موج جدیدی از کرونا با موانعی مواجه میشود و یک امر حتمی نیست.
به گزارش ایسنا، در این مسیر بازگشایی دوباره کنسرتها نیز حرف و حدیثهای خاص خود را دارد؛ مسائلی، چون تامین رضایت برگزارکنندگان، افزایش قیمت بلیطها، تضمین رعایت پروتکلهای بهداشتی و از همه مهمتر حفظ جان هنرمندان و تماشاگران.
به همین جهت تصمیم گرفتیم درباره وضعیت قیمتگذاری بلیطها و ادامه روند برگزاری کنسرت ها، با یکی از تهیه کنندگان موسیقی صحبت کنیم.
محمدحسین توتونچیان میگوید: بر اساس مجوزهایی که اول اسفند برای ماه آخر سال ۱۴۰۰ داده شد، تا ۲۰ درصد میتوانیم بلیط فروشی داشته باشیم که البته ممکن است این ظرفیت ۱۰ تا ۱۵ درصد به خاطر بلیطهای مهمان بالا رود، ولی برای فروردین ماه هنوز درصد مشخصی جهت بلیط فروشی به ما ابلاغ نشده است و انتظار میرود که تا ۵۰ درصد امکان بلیط فروشی داشته باشم؛ البته اگر سایتهای بلیط فروشی به سامانه سلامت وصل شوند، با فروش بلیط به افرادی که سه دُز واکسن خود را دریافت کردهاند، میتوانیم تا ۹۰ درصد سالن هم امکان فروش داشته باشیم.
از این تهیه کننده موسیقی درباره افزایش قیمت بلیطها میپرسیم. پاسخ میدهد: پس از اینکه اعلام شد بلیط فروشی تنها تا ظرفیت ۲۰ درصد امکان پذیر است، افزایش قیمتها تنها پنج درصد بالا رفت. باید این مسئله را در نظر بگیریم که ما در شرایطی به سر میبریم که رشد قیمت برخی کالاهای اساسی که لازمه طبیعی زندگی هر خانواده است تا ۴۰۰ درصد افزایش داشته، حال چه برسد به کنسرتها که از کالاهای اساسی خانوار نیست و مردم، اجباری برای مشارکت در آن را ندارند. به هر حال قیمت چه چیزی بالا نرفته که ما انتظار داشته باشیم قیمت بلیط کنسرتها بالا نرود؟
از او سوال میکنیم که آیا برنامهای برای افزایش قیمت بلیطها در سال آینده دارند؟ میگوید: طبیعتاً اگر نرخها ثابت باشد و هیچ چیز دیگری از کالاهای اساسی جامعه رشد قیمت نداشته باشد، ما هم افزایش قیمت نخواهیم داشت.
توتونچیان درباره خسران هنر طی مدت شیوع کرونا، توضیح میدهد: زیانی که هنر طی این مدت متحمل شد آنقدر بالا و بالاست که صحبت درباره آن کار تلخ و دردناکی است. هنرمندان هم که در همین جامعه زندگی و با همین هزینهها امرار معاش میکنند، باید درآمدی هم تراز نرخ تورم داشته باشند. ولی میبینیم که درآمد آنها نسبت به سال ۹۸ تنها افزایش دو برابری داشته است. درواقع قیمت بلیط اجراها پیش از کرونا حداکثر ۲۰۰ هزار تومان بوده و اکنون ۴۰۰ هزار تومان شده است. این در حالی است که خیلی از هزینههای برگزاری کنسرتها بالا رفته است؛ افزایش قیمت اجاره سالنها، پذیرایی، نوازندگان، تبلیغات، بیلبورد و .... آیا اکنون که هنر توانسته بعد از دو سال بیدرآمدی، به روی صحنه برگردد، باید درباره افزایش دو برابری قیمتهای خود پاسخگو باشد؟!
مدیر سایت ایران کنسرت ادامه میدهد: بعد از دو سال مسکوت ماندن، دو سالی که مجبور به هزینه کردن از جیب خودمان بودیم، نوازندگان ما سازهایشان را فروختند و اساتید هنر به کارهایی، چون فعالیت در تاکسی اینترنتی روی آوردند، حالا باید برای ادامه فعالیت نیمه کاره و حتی ۲۰ درصدی خود توضیح دهیم، توبیخ و یا حتی تهدید هم شویم؟ در این مدت نه تنها هیچ نهادی صنفی از هنر حمایت نکرد، بلکه اداره مالیات و دارایی که ادعا میکند شرکتهای فرهنگی و هنری از مالیات معاف هستند، از هنرمندان مالیاتهای سنگین میگیرد.