فرارو- ناظران مسائل و اخبار مرتبط با بشقاب پرندهها معتقدند که سال ۲۰۲۲ میلادی میتواند سال مهمی باشد، زیرا جنجال بر سر جزئیات بیشتر گزارشی منتشر شده در این باره در امریکا در حال افزایش است.
به گزارش فرارو به نقل از گاردین، سال گذشته، برهه زمانی موفقیتآمیزی برای بشقاب پرندهها بود، زیرا یک گزارش مهم دولتی باعث شد که فرازمینیها در نهایت توسط همگان از سناتورها گرفته تا رئیس جمهور سابق و پنتاگون جدی گرفته شوند.
با این وجود، کارشناسان میگویند که سال ۲۰۲۲ میلادی میتواند حتی عمیقتر از سال ۲۰۲۱ میلادی باشد، زیرا هیاهو برای افشا و کشف اطلاعات پیرامون بشقاب پرندهها کماکان در حال افزایش است و پروژههای علمی جدید ما را بیش از هر زمان دیگری به طور بالقوه به کشف حیات غیر زمینی نزدیک میسازند.
در ماه ژوئن، پنتاگون گزارشی را در مورد «پدیدههای هوایی غیرقابل توضیح» (UAP) منتشر کرد گزارشی که بسیاری مدتها در انتظار انتشار آن بودند و نامگذاریای برای آن صورت گرفت که اکنون از نظر برخی در جامعه بررسی کننده فرازمینی نامگذاریای مناسب بوده است. در آن گزارش اشاره شده بود که بیش از ۱۴۰ نمونه از پدیدههای هوایی کشف شدهاند که قابل توضیح نیستند. این گزارش پس از آن منتشر شد که فیلمهای نظامی فاش شده نشان میدادند که رویدادهای ظاهرا ماورایی را در آسمان مستند کرده بودند.
هم چنین، پس از آن شهادت دادن خلبانان نیروی دریایی امریکا کمک کرد تا حدودی موضوعی که مدتها نظریه توطئه و یا مشاهدات مشکوک تعریف و قلمداد میشد و با بیاعتنایی مواجه شده بود مورد توجه قرار گیرد. رویکرد صمیمانهتر اخیر نسبت به موضوع بشقاب پرنده ها، تماشاگران دیرینه آسمان را هیجان زده کرده است.
«نیک پوپ» که اوایل دهه ۹۰ میلادی را صرف تحقیق در مورد بشقاب پرندهها برای وزارت دفاع بریتانیا کرد میگوید: «من مطمئن هستم که سال ۲۰۲۲ میلادی سال وقوع زمین لرزهای برای موضوع بشقاب پرندهها خواهد بود».
در کنگره گروهی دو حزبی از سناتورها برای سالها بر بخشهای مختلف دولت از جمله وزارت دفاع و جامعه اطلاعاتی ایالات متحده فشار میآوردند تا اطلاعات بیشتری در مورد بشقاب پرندهها منتشر کند.
«پوپ» اشاره میکند که میل واقعی برای کنترل این موضوع را احساس میکند. «پوپ» میگوید: «من فکر میکنم ما شاهد جلسات استماع کنگره در مورد بشقاب پرندهها خواهیم بود. هم چنین، من فکر میکنم که شاهد انتشار عکسها و ویدئوهای نظامی بیشتر ایالات متحده از بشقاب پرندهها و اسناد مرتبط با آن باشیم.
برخی از این موارد ممکن است از طریق افشاگران انجام شود، اما بسیاری از آن موارد ممکن است توسط دولت به طور فعال و یا در پاسخ به درخواستهای مطرح شده تحت قانون آزادی اطلاعات منتشر شوند. در نهایت، من فکر میکنم ما شاهد حضور شاهدان بیشتری از جمله خلبانان خطوط هوایی تجاری، خدمه هواپیماهای نظامی، اپراتورهای رادار و افسران اطلاعاتی برخوردار از آگاهی مستقیم از این موضوع باشیم».
گروهی از خلبانان این موضوع را در سال ۲۰۲۱ میلادی مطرح کردند. در یک مصاحبه موفقیت آمیز با برنامه پربیننده ۶۰ دقیقه در امریکا اعضای نیروی دریایی ایالات متحده برای یادآوری تجربیات خود از مواجهه با بشقاب پرندهها در سواحل آمریکا صف کشیدند. «رایان گریوز» یک خلبان بازنشسته نیروی دریایی، به این برنامه که از شبکه «سی بیاس» منتشر شد گفته بود: «این اتفاق به قدری مکرر رخ میداد که برخورد با آن عادی شده بود. هر روز. این رخدادهای عجیب هر روز دست کم برای چند سال رخ داده بودند».
برای سالیان متمادی خلبانان از به اشتراک گذاشتن داستان تجربیات خود درباره بشقاب پرندهها خودداری میورزیدند، زیرا نگران بودند که با صحبت در این باره به آنان انگ و برچسب زده شود و برای ارتقای درجهشان در نیروهای نظامی مشکل ایجاد شود.
با این وجود، گزارش خلبانان نیروی دریایی با فیلمهای نظامی لو رفته که یک شیء پرنده بیضی شکل را در نزدیکی یک ناو نیروی دریایی ایالات متحده در نزدیکی سن دیه گو نشان میداد و ویدئوهای جداگانهای که اجسام مثلثی شکل را در آسمان نشان میدادند در کنار یکدیگر باعث شدند تا اعتبار و صحت گفتههای خلبانان آشکار شود.
گزارش دولت امریکا درباره بشقاب پرنده که در ژوئن ۲۰۲۱ میلادی منتشر شد علاقه برای فاش شدن حقایق مرتبط با این موضوع را افزایش داد. پنتاگون ۱۴۴ حادثه گزارش شده توسط خلبانان نظامی در فاصله سالهای ۲۰۰۴ تا ۲۰۲۱ میلادی را در تهیه این گزارش مورد ارزیابی قرار داد.
مقامهای دولتی تنها توانستند دلیل یکی از حوادث را توضیح دهند که علت آن وجود یک بالن بود. با این وجود، دلیل و علت بروز سایر رخدادها هنوز به صورت یک راز باقی مانده است. پنتاگون از آن زمان به این سو با فشار از سوی «کریستن گیلیبراند» و «مارکو روبیو» سناتورهای امریکایی مواجه بوده و در نهایت دفتر تازهای را برای گزارش و تجزیه و تحلیل ارزیابیهای مرتبط با بشقاب پرندهها راهاندازی کرده است.
اگرچه برخی از فعالان در جامعه مطالعاتی درباره بشقاب پرندهها گمان میکنند که دولت نسبت به انتشار یافتههایش چندان آماده نیست. با این وجود، با افزایش جنجال برای انتشار اطلاعات علاقه جامعه علمی نیز افزایش یافته است و در سال ۲۰۲۲ میلادی مجموعهای از پروژههای جدید راه اندازی خواهند شد که به طور خاص با هدف شناسایی حیات بیگانه انجام میشود. «آوی لوب» در دانشگاه هاروارد گرداننده یکی از این پروژهها است.
او رئیس پروژه گالیله است که هدف آن ایجاد شبکهای از تلسکوپهای پیچیده است که آسمان را برای یافتن اجرام فرازمینی اسکن میکند. این پروژه با بودجه خصوصی صد دانشمند را شامل میشود که در حال ساخت اولین سیستم تلسکوپ خود بر روی سقف رصدخانه کالج هاروارد هستند و از تابستان امسال شروع به کار خواهند کرد. لوب قصد دارد یافتههای پروژهها را در دسترس عموم قرار دهد.
این تلسکوپ از دوربینهای مادون قرمز برای فیلم برداری ۲۴ساعته از آسمان استفاده میکنند و مجهز به حسگر رادیویی، حسگر صوتی و مغناطیسسنج برای تشخیص اجسام غیر بصری است. لوب میگوید: «یک رایانه از هوش مصنوعی برای تجزیه و تحلیل دادههای دریافتی استفاده میکند و اشیائی مانند پرندگان، پهپادها، هواپیماها و شهابسنگها را نادیده میگیرد و به هر شیئی که ساخته شده از سوی انسان نیست توجه بیشتری میکند».
لوب میگوید پژوهش در مورد بشقاب پرندهها ممکن است مورد بیاعتنایی قرار گیرد و هنوز هم برخی از اختر فیزیکدانان و دیگر دانشگاهیان به این رشته با دیده تحقیر مینگرند که میتواند به ضرر دانشمندان جوان باشد که علاقمند به پژوهش در این زمینه هستند.
«لوب» میگوید: «من واقعا میخواهم نسل بعدی آزاد باشد تا درباره آن بحث کند و به بخشی از جریان اصلی تبدیل شود. امید من این است که با تصویربرداری با وضوح بالا از چیزهای غیر عادی یا یافتن شواهدی برای اثبات وجود آن که در یکی دو سال آینده کاملا امکانپذیر است وضعیت فعلی تغییر کند».
هم چنین، پروژه گالیله امیدوار است از دادههای جمع آوری شده توسط شرکت «پلنت لبز» (Planet Labs) استفاده کند که از ناوگانی از ماهوارههای مینیاتوری برای تصویربرداری از کل زمین یک بار در هر روز استفاده میکند. با نگاه کردن به این تصاویر و دادهها احتمال کشف موارد تازهتر افزایش مییابد.
لوب اشاره میکند که در این عرصه همکاری بسیار اهمیت دارد. از دید او کسانی که ادعا میکنند فقدان شواهد درباره موجودات فرازمینی به این معنی است که حیات بیگانه وجود ندارد گمراه هستند.
او در این باره مثالی میزند و منکران وجود حیات بیگانه و فرازمینی را به ماهیگیری در ساحل تشبیه میکند که به اقیانوس نگاه میکند و میگوید: «ماهیها کجا هستند؟ من چیزی نمیبینم»؟ او میگوید: «بدیهی است که اگر شما از تور ماهیگیری استفاده نکنید چیزی پیدا نمیکنید».
علاقهمندان به فضا به تاثیر تلسکوپ فضایی «جیمز وب» بزرگترین و قدرتمندترین تلسکوپ در نوع خود که ناسا در دسامبر ۲۰۲۱ میلادی به فضا پرتاب کرد نیز امیدوار هستند و به اخبار مرتبط با آن توجه میکنند. هنگامی که این تلسکوپ در تابستان امسال شروع به کار کند اخترشناسان را قادر میسازد تا تلسکوپ فضایی را اسکن کنند. کاوش در آسمانها به ما در بینش بهتر در مورد زمانی که کیهان برای اولین بار شروع به شکل گیری کرد و هم چنین به مطالعه سیارات فراتر و برون از زمین کمک میکند: جهانهایی دیگر که دور خورشید میچرخند.
«لئونارد دیوید» نویسنده و روزنامه نگاری که بیش از پنج دهه است در مورد صنعت فضایی گزارش ارائه میکند به «گاردین» میگوید: «این تلاشهای هماهنگ میتوانند سال ۲۰۲۲ میلادی را به یک» سال پرچم دار «تبدیل کنند. او میگوید: «اکنون برهه زمانی بسیار خوبی برای زنده بودن است. نتیجه این است که چیزی در راه است». دیوید میگوید در دهههای پیش بیسابقه بود که این همه افراد مختلف را داشته باشید که به اندازه امروز تا در این سطح گسترده به پژوهش بپردازند.
او میگوید: «در برخی مواقع ما با تلاقی دادههای علمی روبرو خواهیم شد که این احتمال را تایید میکند که سیاره زمین مکانی بسیار پیش پا افتاده است و تمدنهای بیگانه زیادی فراتر از آن وجود دارند. ما باید فکر کنیم که تنها نیستیم و درباره کیهان از خود بپرسیم: «آنجا چقدر شلوغ است؟»
پرسشی که مکررا در پس زمینه هر بحثی در مورد حیات بیگانه مطرح میشود این است که چگونه بر انسانها در اینجا بر روی سیاره زمین تاثیر میگذارد. برخی بر این باورند که ممکن است اکتشافات در مورد فرا زمینیها تازه تا حدی باعث تضعیف ادیان و رویکرد آن شوند و یا ممکن است یک بحران وجودی تودهای رخ دهد. با این وجود، این اکتشافات میتوانند نشان دهند که موجودات فرازمینی نسبت به وجود ما آگاه هستند و عمدا سیاره ما را نادیده میگیرند که نمادی از ضربهای ویرانگر به احساس اهمیت انسانی انسانها خواهد بود.
لئونارد دیوید میگوید: «با چنین وضعیتی و اکتشافاتی که صورت خواهند گرفت من دقیقا نمیدانم زمین در کجا قرار میگیرد و چرا ما مورد توجه قرار میگیریم. ما میتوانیم نهایتا احمقهای جهان باشیم»!
میلیون ها سال نوری باید بری تازه به آخرش نمیرسی!
این تلسکوب وب جیمز در صده آینده حقایق جدید رو از دنیا منتشر خواهد کرد