تفال به حافظ ۱۰ بهمن ماه ۱۴۰۰؛ پیوند عمر بسته به مویی‌ست هوش دار

فرارو- فال گرفتن از آثار ادبی، از باور‌های کهن این مرز و بوم است. در گذر زمان ساکنان این خاک به ادیبانی که گمان می‌بردند بهره‌ای از کلام حق دارند رجوع می‌شد. با این حال، اما در گذر زمان تنها تفال به حافظ در فرهنگ عامیانه ما باقی مانده است.

خوشتر ز عیش و صحبت و باغ و بهار چیست

ساقی کجاست گو سبب انتظار چیست

هر وقت خوش که دست دهد مغتنم شمار

کس را وقوف نیست که انجام کار چیست

پیوند عمر بسته به موییست هوش دار

غمخوار خویش باش غم روزگار چیست

معنی آب زندگی و روضه ارم

جز طرف جویبار و می‌خوشگوار چیست

مستور و مست هر دو چو از یک قبیله‌اند

ما دل به عشوه که دهیم اختیار چیست

راز درون پرده چه داند فلک خموش‌

ای مدعی نزاع تو با پرده دار چیست

سهو و خطای بنده گرش اعتبار نیست

معنی عفو و رحمت آمرزگار چیست

زاهد شراب کوثر و حافظ پیاله خواست

تا در میانه خواسته کردگار چیست

شرح لغت: روضه‌ی ارم: باغ بهشت آسای شداد /مستور: پوشیده و پرده نشین، اسم مفعول از ستر، صفت جانشین موصوف (زاهد) /کوثر: به فتح اول و سکون دوم و فتح سوم نام جویی ست در بهشت.

تفسیر عرفانی:‌

چه چیزی بهتر از همنشینی با یار است و ساقی کجاست و علت تاخیر او چیست. سالکان همواره طالب لقای معشوقند، اما از آن جا که هیچ کس پایان کارش را نمی‌داند، بهتر است هر آنچه از خوشی در این وادی به انسان می‌رسد، غنیمت می‌شمرد و رو در روی این فلک که پرده دار اسرار هستی ست، قرار نگرفت، چرا که هیچ کس از اسرار هستی مطلع نیست.

تعبیر غزل:

تسلیم سرنوشت شو! احساس دلتنگی می‌کنی. نگران مباش! هر چه نیت کنی و از دل بگذرانی، به همان خواهی رسید. امید است به مراد دل خود برسی. انشاءالله.