يك عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام اظهار داشت: رهبري مي‌خواستند كه مردم خودشان به نتيجه برسند و ايشان از منظر بالا و عميق‌تر نگاه مي‌كردند و معيارها و ملاك‌هايي را هم بيان كردند و هميشه مواقعي وارد شدند كه احساس نياز مي‌شد.
حسين مظفر در گفت‌وگويي كه در ويژه نامه سيره امين به همت معاونت سياسي نهاد نمايندگي مقام معظم رهبري منتشر شده است، درباره افراد حاضر و اعتراضات پس از انتخابات گفت: عاملان اصلي فتنه معاندين خارج از كشور بودند كه با استفاده از حمايت‌هاي بيگانه و بعضي عناصر مغرض و يا ساده‌لوح داخلي كه بخشي از آن‌ها به عنوان روساي فتنه تلقي مي‌شوند و بخشي از آن‌ها همكاري و همراهي با فتنه‌گران انجام دادند، قصد براندازي نظام را داشتند، اما بخشي از اين عناصر داخلي، ناخواسته به اين دام وارد شدند و قصد براندازي نداشتند.
وي با بيان اين‌كه " هر حركتي ممكن است هواداران فراواني داشته باشد اما بعد از مدتي كه موضع‌گيري‌ها شفاف‌تر و مرزها مشخص‌تر شود، عده‌اي كه از روي نيت پاك و يا برداشت اشتباه و حمايت كرده بودند متوجه مي‌شوند و بر‌مي‌گردند" تصريح كرد: در فتنه اخير هم ابتدا چون شوراي نگهبان تاييد صلاحيت كرده بود، مردم نامزدها را همراهي كردند اما هرچه مواضع روشن شد و فاصله‌ها بيشتر شد، بخشي از هواداران با روشن‌گري‌هايي كه انجام شد، كاهش پيدا كردند.
اين عضو مجمع تشخيص مصلحت نظام با اشاره به اين‌كه " تمام تلاش مقام معظم رهبري اين بود كه آگاهي و حركت در بدنه مردم ايجاد شود" افزود: رهبري مي‌خواستند كه مردم خودشان به نتيجه برسند و ايشان از منظر بالا و عميق‌تر نگاه مي‌كردند و معيارها و ملاك‌هايي را هم بيان كردند و هميشه مواقعي وارد شدند كه احساس نياز مي‌شد و تشخيص را به مردم واگذار كردند ولي چون جريان اخير پيچيدگي داشت و تشخيص حق از باطل مشكل بود، لذا مقام معظم رهبري بيشتر وارد فضاي افشاگري و جاده بصيرت شدند و فرمان هدايت جامعه را خودشان در دست گرفتند و مردم را از زواياي مختلف فتنه آگاه كردند و البته ريزش‌هايي در جريان مخالف بعد از آگاهي‌بخشي دقيق رهبري صورت گرفت.
وي مديريت رهبر معظم انقلاب در حال حاضر را سخت‌تر از زمان امام(ره) دانست و توضيح داد: در زمان امام همبستگي بيشتر، توطئه علني‌تر، مرز دوست و دشمن روشن تر و ... اما امروز توطئه حالت نرم پيدا كرده و شناخت فتنه سخت‌تر شده است؛ بنابراين به اعتقاد من بايد نمره بالايي به رهبري و مديريت آقا داده شود.
مظفر با اشاره به اين‌كه " مسوولين بايد وظيفه خود را انجام دهند و فرافكني نكنند" اظهار كرد: مسوولين نبايد مسووليت‌ها را به گردن همديگر بياندازند، اما متاسفانه هر جا كم مي‌آوريم از رهبري خرج مي‌كنيم و اين يك فاجعه است و حتي بعضي با عنوان دفاع از رهبري براي پيشبرد نظارت خود از ايشان مايه مي‌گذارند در حالي كه رهبري بايد مانند چتري بالاي سر جامعه باشد و اين طور نشود كه مشكلات و تقصيرات مسوولين به حساب رهبري نوشته شود و رهبري بخواهد مشكلات مسوولين را حل كند پس مسوولين تا آن‌جا كه بتوانند بايد در خودشان مشكلات خود را حل كنند.
