پشت‌پرده اظهارنظر عجیب کیانوش جهانپور

عبدالرضا ناصرمقدسی متخصص مغز و اعصاب در یادداشتی در روزنامه شرق نوشت: آن‌قدر خبر بد در این سرزمین هست، خبرهایی که نه‌تنها دغدغه‌های طبیبانه محسوب می‌شوند بلکه انگار به درمان و دغدغه یک طبیب نیز مقاوم‌اند، آن‌قدر مقاوم که گاه نمی‌دانم باید درمورد کدام‌یک بنویسم و اصلا باید بنویسم یا نه؟ درباره کدام‌یک از موارد زیر بنویسم؟ درباره آن بانوی قربانی اسیدپاشی که فقط به‌خاطر انتخاب خود و اینکه در انتخابات رأی داده است، این‌بار قربانی فرهنگ مسموم عده زیادی از مردمی شد که اهمیتی به انتخاب دیگری نمی‌دهند یا مرگ دو خبرنگار محیط زیست به‌ دلیل اشتباه در ساختار مدیریتی این مملکت و عدم توجه به جان مردمان‌ یا مرگ پنج سرباز ‌معلم که می‌رفتند تا در محروم‌ترین مناطق این کشور به کودکان سواد بیاموزند و نرسیده جان خود را در این راه از دست دادند.

فقط باید دل ما بر این همه جفا بسوزد و ناامیدانه دنبال وفایی باشیم که شاید دست ما را گرفته از این منجلاب نجات دهد. می‌خواستم درباره یکی از اینها بنویسم که ناگهان با جملات بسیار تکان‌دهنده سخنگوی سازمان غذا و دارو روبه‌رو شدم که پایانی بر انتظار هر امیدی در این سرزمین بود. کسی که مسئولیت حفظ جان و سلامت این مردم را بر‌عهده دارد، حالا مردم این سرزمین را با القابی بسیار زشت خطاب کرده و نه‌تنها بر سر موضع خود مانده و آن را تکرار کرده بلکه مابقی مسئولان مربوطه هم هیچ واکنشی به این سطح از زشتی نشان نمی‌دهند.

نمی‌دانم درخواست اطلاعات کامل درباره واکسنی که قرار است مردم بزنند تا جانشان در برابر هجمه کرونا حفظ شود، چقدر عجیب است که سخنگوی سازمانی که خود در کسوت یک پزشک است، این‌گونه و به‌راحتی دست به توهین بزند و کسی هم عین خیالش نباشد.

سازمانی که وظیفه‌اش تأیید بهترین شیوه درمانی برای مردم است، اکنون با توهین کار خود را پیش می‌راند. درمورد واکسن برکت سؤالات زیادی وجود دارد که باید پاسخ داده شود. جالب است که این سؤالات نه از سوی مردم عادی جامعه بلکه از سوی معاونت پژوهشی وزارت بهداشت و کمیته اخلاق مطرح شده و بی‌پاسخ مانده است.

وقتی که اثرگذاری این واکسن از سوی بالاترین مقام پژوهشی این مملکت زیر سؤال بوده و کمیته اخلاق آزادسازی تزریق آن را درست نمی‌داند چرا باید زیر سؤال رفتن آن از سوی مردمی که باید این واکسن را تزریق کنند، عجیب و ناپسند باشد. آنچه عجیب و ناپسند است رفتار سخنگوی سازمانی است که باید پاسدار این دغدغه‌ها بوده و پس از رفع این پرسش‌ها مجوز مزبور را صادر کند.

اما به‌ جای آن دست به توهین با شنیع‌ترین الفاظ به مردمی می‌زند که دستشان از همه جا کوتاه بوده و روند واکسیناسیون برای آنها به بدترین شکل ممکن در جریان است و هنوز که هنوز است بخش بسیار اندکی از جامعه‌شان واکسینه شده‌اند. یعنی این مردم حتی حق یک سؤال ساده را هم ندارند؟ و آیا چنین سخنان زشتی حاصلی جز سلب اعتماد عمومی نخواهد داشت؟ واقعا به‌عنوان یک پزشک تاب چنین سخنانی را ندارم، به‌ویژه وقتی که از سوی کسی که کسوت پزشکی را دارد، بیان شود. پزشک وظیفه‌ای جز مرهم‌گذاری بر درد دیگران ندارد.

چگونه ممکن است در برابر دغدغه‌های طبیبانه، یک پزشک با الفاظ شنیع چنین جملاتی را بگوید؟ دوران کرونا که انگار تمامی ندارد، دوره بسیار سختی بوده و هست. در این دوره کادر درمان نشان دادند که در کنار مردم بوده و برای آنها سینه سپر می‌کنند. حتی اگر شرایط از این هم بدتر شود، رفتار این قشر تغییر نخواهد کرد.

کادر درمان اعم از پزشک، پرستار و سایر زحمت‌کشان این حوزه دغدغه اصلی‌شان نه حفظ منافع عده‌ای خاص بلکه حفظ جان و سلامت مردم با هر روش، منش، دین و مسلکی است. امیدوارم روزی در این سرزمین خط‌مشی اصلی حاکمان ما نیز این‌گونه شود.