وضعیت برای علیرضا بیرانوند، دروازهبان یکمتر و ۹۴ سانتیمتری تیم ملی، در باشگاهش خوب پیش نمیرود. مرد شماره یک تیم ملی ایران که با هزار امید و آرزو راهی فوتبال بلژیک شد تا برای آنتورپ به میدان برود، روزهای بسیار سختی را تجربه میکند. البته که او پیش از این بارها نشان داده مرد روزهای سخت است و از رقابتکردن با کسی نمیترسد، ولی وضعیت کنونیاش در باشگاه آنتورپ به گونهای است که رفتهرفته اعتبار او زیر سؤال میرود!
بیرانوند که روزگاری در پرسپولیس پادشاهی میکرد و بهعنوان یکی از دو دروازهبان برتر آسیا، نامش را در قاره مطرح کرده بود، به امید رسیدن به موفقیت بیشتر در دنیای فوتبال، تصمیم گرفت راهی فوتبال اروپا شود. او از بین دو پیشنهاد جدیای که ازسوی بلژیکیها داشت، تصمیم گرفت باشگاه آنتورپ را انتخاب کند تا به قول خودش در عرض شش ماه از این باشگاه کوچک به یکی از باشگاههای بزرگ در فوتبال اروپا برود.
هرچند به نظر میرسید بیرانوند برای محققکردن اهدافش مصمم است، ولی وضعیت کرونا از یکسو و دیر صادرشدن روادیدش از سوی دیگر باعث شد تا او شروعی ناباورانه در آنتورپ داشته باشد. برخلاف وعدههای قبلی که به این دروازهبان خرمآبادی داده و عنوان شده بود او دروازهبان اصلی آنتورپ خواهد بود، تأخیر در ورودش به بلژیک باعث شد تا ایوان لکو، سرمربی وقت آنتورپ، ریسک نکند و ژان بوتز، دروازهبانی جوانتر را به خدمت بگیرد.
نکته جالب اینکه همان وعدهای که به بیرانوند مبنیبر دروازهبان شماره یک بودن داده شد، به بوتز هم داده شد، ولی برخلاف رفتار با علیرضا بیرانوند، سرمربی وقت آنتورپ به قولی که به بوتز داده بود عمل و او را بهعنوان دروازهبان اصلی آنتورپ انتخاب کرد. اینطور شد که بیرانوند، ۱۵ هفته را از دست داد و از روی نیمکت (چندبازی را هم بهدلیل مصدومیت در ترکیب قرار نداشت) شاهد هنرنمایی رقیبش درون قفس توری بود.
تا اینکه سرانجام تحت فشار مدیریت و البته فضای مجازی، ایوان لکو، برخلاف میلش تصمیم گرفت علیرضا بیرانوند را در ترکیب اصلی تیمش آنهم در رقابتهای لیگ اروپا و در دیداری دشوار برابر تاتنهام بیازماید؛ بازیای که اگرچه با شکست آنتورپ همراه بود، ولی عملکرد قابلقبول بیرانوند دوباره این فشار را بر روی سرمربی وقت تیم زیادتر کرد که در بازیهای لیگ هم از «بیرو» استفاده کند. اینطور شد که در هفته شانزدهم، بیرانوند در دیداری دشوار برابر کلوب بروژ که تیمی بهمراتب قویتر از آنتورپ بود، درون دروازه قرار گرفت و دو بار دروازهاش باز شد. ایوان لکو که گویی دنبال بهانه میگشت تا بیرانوند را دوباره روی نیمکت بنشاند، با انتقادات عجیبوغریب از سبک دروازهبانی علیرضا، او را دوباره به نیمکت دوخت تا ژان بوتز را در ترکیب اصلی قرار دهد؛ رویهای که برای سه بازی دیگر در لیگ تداوم پیدا کرد.
وقتی بیرانوند فرصتش را سوزاند!
کمی بعدتر، رخدادن اتفاقات غیرمترقبه در آنتورپ کاری کرد تا شرایط برای علیرضا بیرانوند بهتر از نیمفصل نخست پیش برود؛ ایوان لکو، سرمربی و مخالف شماره یک بیرانوند از آنتورپ جدا شد و از سوی دیگر، ژان بوتز، دروازهبان شماره یک این تیم هم با مصدومیت طولانیمدتی روبهرو شد. این دو مورد دست به دست هم داد تا علیرضا بیرانوند از روی نیمکت بلند شده و تبدیل به دروازهبان شماره یک آنتورپ آنهم تحت حمایت مربی جدید، فرانک فرکوترن شود.
برخلاف انتظار، اما بیرانوند درون دروازه آنتورپ مطمئن نشان نداد. او عملکردی سینوسی داشت و با وجود آنکه ۹ بازی متوالی درون دروازه قرار گرفت، ولی هرگز نتوانست اعتماد سرمربی جدید را به دست بیاورد. در طول این ۹ بازی که بیرانوند دروازهبان فیکس آنتورپ بود، تیمشان پنج برد، دو مساوی و دو شکست به دست آورد، ولی انتقاد رسانهها از عملکرد علیرضا بیرانوند سرانجام کاری کرد تا مربی جدید هم رو به خرید دروازهبانی تازه بیاورد و اینبار دوولف را به خدمت بگیرند. علیرضا هم البته بدشانس بود که در دیدار برابر سنت ترویدن (نهمین بازیای که در لیگ، فیکس در ترکیب حضور داشت) مصدوم شد و ۳۵ دقیقه بیشتر دوام نیاورد. بعد از آن مصدومیت تا همین الان، اما دیگر علیرضا بیرانوند نه در ترکیب اصلی تیمش قرار گرفته و نه حتی نامش در بین نیمکتنشینان آنتورپ دیده میشود! سرمربی جدید هم که گویی منتظر بهانه بود، دوولف را وارد ترکیب کرد و با بهادادن به او، علیرضا را از دور خارج کرد.
سکونشینیهای ادامهدار؟
موضوعی که کار را در این میان تبدیل به یک معما کرده این است ژان بوتز، دروازهبان فیکس آنتورپ هم در ابتدای فصل برگشته و مهیای بازی است؛ این به آن معنی است که حالا علیرضا بیرانوند بهجای جنگیدن با یک دروازهبان باید با دو دروازهبان دیگر برای رسیدن به ترکیب مبارزه کند؛ مبارزهای که البته به نظر میرسد به این سادگیهای توفیقی در آن حاصل نکند!
ماجرا از این قرار است که ژان بوتز در گفتگو با «درنیر اور» بلژیک صراحتا به این مورد اشاره کرده که سرمربی به او وعده داده بدون رقابت با دیگر دروازهبانهای آنتورپ، دوباره به ترکیب اصلی برگردد و تبدیل به دروازهبان شماره یک شود. این وعده مصادف شده با عملکرد خوب دوولف درون دروازه آنتورپ؛ یعنی اینکه با وجود برگشتن بوتز باز هم این دوولف است، کسی که عنوان شده بود دروازهبان سوم آنتورپ است، بهعنوان دروازهبان اصلی بازی میکند.
این وسط اتفاق بدتر برای علیرضا بیرانوند رخ داده است! او که یکی، دو بازی را بهدلیل مصدومیت از دست داد، در برگشت هم جایی در ترکیب اصلی که هیچ، روی نیمکت ذخیرهها هم پیدا نکرده است! الان شش بازی است که نام علیرضا بیرانوند در فهرست بازیکنان دعوتشده آنتورپ برای بازیهای رسمی قرار نمیگیرد. در تمام این مدت، نام بوتز، دروازهبان ذخیره رد شده و او بهعنوان دروازهبان دوم روی نیمکت نشسته است. معنی خطرناک این اتفاق این است که در شرایط کنونی، برای کادر فنی آنتورپ، علیرضا بیرانوند دروازهبان سومی است که در صورت نیاز فراخوانده خواهد شد.
این اتفاق در شرایطی رخ داد که هنوز هم دراگان اسکوچیچ، سرمربی تیم ملی ایران، علیرضا بیرانوند را بهعنوان دروازهبان شماره یک تیم ملی در نظر دارد و امیدوار است مهارتهای بیشمار او بتواند تیم ملی را در مرحله انتخابی جام جهانی به موفقیت برساند. بااینحال، پرسش نگرانکننده اینکه اگر روند بازینکردنهای بیرانوند در تیم نهچندان مطرح بلژیکی ادامه داشته باشد، آیا او آنقدر آماده هست که تیم ملی را در این مسیر دشوار کمک کند؟