دونالد ترامپ واپسین روز‌های قدرت را چگونه می‌گذراند؟

تارا مک‌کلوی_ گزارشگر کاخ سفید بی‌بی‌سی: چرا از دونالد ترامپ هیچ صدایی به گوش نمی‌رسد؟ او عاشق حضور در صحنه است، اما دو هفته است که در کاخ سفید پناه گرفته است. رئیس‌جمهور آمریکا چگونه دارد هفته‌های پایانی قدرت را سپری می‌کند؟

یک تفنگدار دریایی با دستکش سفید و ماسک سیاه، کنار ورودی ضلع غربی کاخ سفید نگهبانی می‌داد، رئیس‌جمهور در دفتر کارش بود.

با این حال سر ترامپ سرگرم کار‌هایی نبود که رئیس‌جمهور‌ها معمولا در این مقطع از دوره ریاست‌جمهوری می‌کنند. چهار سال پیش او به اتاق بیضی رفت تا به راهنمایی‌های باراک اوباما که قرار بود بزودی جایش را بگیرد، گوش کند.

اما ترامپ آنطور که توییت‌هایش نشان می‌دهند در عوض دارد جوش انتخابات را می‌زند و تلویزیون نگاه می‌کند. روز‌های عزلت‌نشینی نسبی بعد از انتخابات، تفاوت زیادی با کار‌های او پیش از روز رای‌گیری دارد.

در آن زمان مرتب در سفر بود. در یک روز به چهار ایالت رفت. در همایش‌های انتخاباتی سخنرانی کرد و تقریبا همیشه در تلویزیون دیده می‌شد. اتفاقا خیلی وقت‌ها با طنز به عزلت‌نشینی جو بایدن، رقیب دمکراتش، اشاره می‌کرد و به او لقب «جوی زیرزمین» داده بود.

اما وقتی که جو بایدن پیروز انتخابات اعلام شد، دونالد ترامپ در کاخ سفید پناه گرفته و فقط چند بار جلوی دوربین ظاهر شده است؛ در گورستان ملی آرلینگتون، در کنفرانس خبری کاخ سفید درباره کرونا که به هیچ پرسشی پاسخ نداد، جمعه یک سخنرانی کوتاه برای اعلام سیاست جدید قیمت‌گذاری دارو کرد و در نشست مجازی سران آسیا-اقیانوسیه شرکت کرد.

البته او شنبه هفته پیش نتوانست جلوی خود را بگیرد و از ماشین برای هوادارانش که برای اعتراض به نتیجه انتخابات به واشنگتن آمده بودند دست تکان داد. او هر آخر هفته برای گلف بازی کردن به ویرجینیا می‌رود، جایی که در آن احساس آرامش و محبوبیت می‌کند.

با این حال، گوشه‌نشینی اقای ترامپ به این معنی نیست که سرش شلوغ نبوده است. او از نزدیک شبکه خبری «یک آمریکا» را دنبال می‌کند، تلویزیون کابلی محافظه‌کاری که برای تئوری‌های توطئه‌اش معروف است.

دونالد ترامپ وزیر دفاع، مارک اسپر را اخراج کرد

بجز این‌ها ترامپ عده‌ای را هم اخراج کرده است؛ مارک اسپر وزیر دفاع که حاضر نشد به پیشنهاد رئیس‌جمهور برای اعزام ارتش برای مهار اعتراض‌های تابستان عمل کند و کریستوفر کربز، یکی از مقام‌های امنیت سایبری که ادعاهایش درباره تقلب انتخاباتی را رد کرد.

ترامپ برخی سیاست‌ها را هم تغییر داده است مثل کاهش تعداد سربازان آمریکایی مستقر در عراق و افغانستان.

این اقدامات که در پشت در‌های بسته کاخ سفید انجام گرفته‌اند، تاثیری طولانی‌مدت بر آمریکا و بقیه دنیا می‌گذارند و قطعا کار بایدن را بعد از گرفتن زمام امور در ماه ژانویه پیچیده‌تر می‌کنند.

مسائل پرسر‌وصدا به کنار، رئیس‌جمهور مشغول بررسی کار‌های وکیلانش هم هست که بدون موفقیت قابل توجهی نتیجه انتخابات را به چالش می‌کشند. کسانی که او را می‌شناسند می‌گویند که دلیل حاضر نشدنش در انظار عمومی همین است.

کرت ولکر نماینده سابق رئیس‌جمهور در امور اوکراین که بعدا در جریان استیضاح وی در کنگره شهادت داد می‌گوید: «او دارد سعی می‌کند به دعوا‌های حقوقی فرصت دهد روند خود را طی کنند.»

همزمان با ادامه این چالش‌های حقوقی، ترامپ دشمنان خود، «چپ‌های رادیکال حزب دموکرات» را به دستکاری در انتخابات و دیگر مسائل متهم کرده که بازتابی است از سبک ریاست جمهوریش.

ولکر به این نکته اشاره می‌کند که مسائل برای رئیس‌جمهور شخصی هستند. او جلساتش با ترامپ را در ضلع غربی به یاد می‌آورد -در باره سیاست آمریکا در اوکراین و موضوعات دیگر- و می‌گوید او طوری حرف می‌زد که انگار همه می‌خواهند چوب لای چرخش بگذارند: «می‌گفت می‌خواهند مرا زمین بزنند»، اما معلوم نبود این «آنها» کیستند. او احساس می‌کند دارد برای اعتقاداتش مبارزه می‌کند و بقیه دارند علیه‌اش توطئه می‌کنند.»

در هفته‌های اخیر، منتقدان رئیس‌جمهور از عدم همکاری او با روند انتقال قدرت شوکه شده‌اند. لارنس کورب معاون وزیر دفاع در دولت رونالد ریگان می‌گوید «وضعیتی که پیش روی ماست واقعا دردناک است. او خود را بالاتر از مردم آمریکا قرار داده است. حتی اگر نتیجه انتخابات را قبول نداشته باشد باید آدم‌های بایدن را از وضعیت مطلع کند تا برای تحویل گرفتن قدرت آماده شوند.».

اما هواداران رئیس‌جمهور با او همدردی می‌کنند. در سراسر آمریکا میلیون‌ها نفر عقایدی مشابه او دارند. یک نظرسنجی نشان می‌دهد که حدود ۷۵ درصد جمهوری‌خواهان به پیروزی بایدن در انتخابات شک دارند.

در این میان بسیاری از کسانی که در کاخ سفید کار می‌کنند سرنوشت خود را پذیرفته‌اند و دارند برای دولت جدید آماده می‌شوند. میز‌ها در ضلع غربی تمیز و مرتبند. روی بعضی میز‌ها و کشو‌های آن‌ها کاملا خالی شده‌اند.

یکی از کارمندان هنگام خروج از کاخ سفید تابلوی اعلاناتی همراه خود داشت که یاداداشت‌هایی به آن سوزن شده بودند، یکی دیگر هم جعبه شکلات. یکی هم که داشت با عجله از کنارم رد می‌شد گفت «مهمانی خداحافظی بود.»

یکی از کارمندان سابق کاخ سفید که کارشناس مسائل خارجی است و هنوز برای دولت کار می‌کند به من گفت که خود و همکارانش صرفا منتظر نشسته‌اند: «کار خاصی نمانده است، فقط باید منتظر باشیم که قصه به سر برسد.»