میلاد عظیمی، مولف کتاب «پیر پرنیان‌اندیش» (در صحبت سایه) که گفتگو با این شاعر است، واکنش او را به درگذشت محمدرضا شجریان در صفحه خود منتشر کرده که در ادامه می‌آید: سایه گفت: بار‌ها گفته‌ام که نمی‌توانم ایران را بی بودن شجریان تصور کنم. آن‌قدر زنده ماندم که این مصیبت را هم دیدم: «هر که را می‌خوانم از یاران ایام جوانی/ خاک پاسخ می‌دهد زان‌سوی مرز زندگانی»
شاید باید ۱۰ سال بگذرد که بتوانم شعری برای شجریان بگویم. برای بزرگی این مصیبت کلمه ندارم. کلماتم سست و ضعیف و کم و کوچک و پوک است. نمی‌تواند دردم را بگوید. عاجزم از بیان. باید سال‌ها بگذرد...
سایه گفت: به امید دیدار هرچند دیگر امیدی نیست.
