سیاست قلب دین است سیاست یعنی دخالت در کارهای اجتماع است وهر کس در کارهای اجتماعی دخالت نکند مرده است این مرد الهی صد در صد بصورت غیر مستقیم در سیاست دخالت و سیاست مداران سیاست و هدایت می کند
اینکه حضرت آیه الله سیستانی اجازه ندادند قانون و روش مک آرتوری جناب گاونر و پل برمر آمریکایی در عراق عملیاتی شود و اعلام جهاد همگانی علیه داعش و .... سیاسی نیست پس چیست؟
مرجعی که هیچگاه سیاست را وارد دیانت نکرد تا اصل دیانت و اخلاق و سیاست با هم نابود بشه. راز محبوبیت آیت الله العظمی سیستانی و دیگر مراجعی که دین را سیاسی نمی کنند در همین نوع تفکره
ایت الله سیستانی مانند اسلاف خود ایات عظام بروجردی و خویی رحمت الله علیهما از دخالت در امور سیاسی پرهیز دارند و نقش علمای دین را ارشاد و موعظه می دانند
تندیس
۱۰:۴۷ - ۱۳۹۹/۰۵/۲۰
هموطن عزیزم جناب آقای حسین ، ارزیابی علما بر اساس ظواهر امر اساسا صحیح نیست ، در زمان صدام جنایتکار که دستش تا مرفق به خون علماء و ایرانیان و همچنین آزادگان عراقی آلوده بود بزرگانی چون حضرت آیه الله خویی و حضرت آیه الله سیستانی با اینکه میتوانستند با هجرت به ایران و سرزمین اصلی خود زندگی دور از خطری را داشته باشند اما بر اساس درایت خود در عراق ماندند تا صحنه سیاسی عراق از وجود علمائی که پشتوانه مردم بودند خالی نگردد آیا این درایت سیاسی انها نبود . پس از سقوط صدام خبرنگار امریکایی از ایت الله سیستانی سوال کرد ایا شما تصمیم دارید حکومتی چون ایران در عراق تشکیل دهید و خود رهبر و ولی فقیه ان باشید و ایشان جوب دادند خیر من تصمیم بر این مواردی که شما گفتید ندارم و سیستم حکومتی چون ایران را دنبال نمیکنیم و خود نظری بر جایگاه ولایت فقیه ندارم ، آیا این یک تصمیم سیاسی سرنوشت ساز در ساختار سیاسی عراق نبود ؟ آیا دستور تشکیل حشدالشعبی یک تصمیم سیاسی نبود ؟
آیا فرمان جهاد علیه داعش دخالت در سیاست نبود ؟ آیا فرمان آیت الله سیستانی به مجلس و فعالان سیاسی عراق برای برون رفت از انسداد در تشکیل دولت که منجر به روی کار امدن نوری مالکی شد تصمیم سیاسی نبود ؟ آیا اعلامیه مقتدرانه ایشان به دولت عادل عبدالمهدی در خصوص اعتراضات عراق دخالت در شئونات حکومتی تیست ؟ هم آیت الله خویی رضوان الله علیه و هم آیت الله سیستانی اعلی الله مقامه هردو اعتقاد واثق به اصل ولایت فقیه داشته و دارند و می دانند جایگاه حقوقی ولایت فقیه واحد است چه اصالتا یک نفر بعنوان ولی فقیه باشد و چه شورایی باشد اما جایگاه حقوقی ان تعدد پذیر نیست و طبیعی است که خود را ذیل این جایگاه بدانند نه اینکه بموازات ان یک جایگاه دومی ایجاد کنند . عزیزم هم حضرت علی ع و امام حسن و امام حسین ع ائمه ای سیاسی بودند و هم امام سجاد و بقیه ائمه تا حضرت ولی عصر ع ، استراتژِ همه یکی است اما تاکتیک ها متفاوت است . در علما عصر حاضر نیز همینطور است . فقه شیعه فقه فعال و پویاست و شاءن سیاست را از بقیه شئونات انسانی الهی جدا نمیداند . بافت و ساختار قومی ، مذهبی و حکومتی و حاکمیتی و ساختار فدرالی و دیوانی کشور عراق و اقتضائات قانون اساسی این کشور بنحویست که جایگاهی مشابه انچه در ایران برای رهبری و ولی فقیه وجود دارد متصور نیست و ایه الله سیستانی محدودیتهایی برای ورود به شئونات حکومتی بر اساس مفاد قانون اساسی این کشور دارد اما خود را از اقتضائات سیاسی کشور کنار نکشیده است .
اینکه حضرت آیه الله سیستانی اجازه ندادند قانون و روش مک آرتوری جناب گاونر و پل برمر آمریکایی در عراق عملیاتی شود و اعلام جهاد همگانی علیه داعش و .... سیاسی نیست پس چیست؟
سیاست قلب دین است سیاست یعنی دخالت در کارهای اجتماع است وهر کس در کارهای اجتماعی دخالت نکند مرده است این مرد الهی صد در صد بصورت غیر مستقیم در سیاست دخالت و سیاست مداران سیاست و هدایت می کند
ای کاش ایشان در ایران حضور داشتند و جلوی این تندروی های بنام دین را می گرفتند.