فرارو- پشت میز رستوران مینشینید؛ پس از چند دقیقه، برایتان منویی با جلد چرمی تیره میآورند. صفحههای داخلی منو شامل خطوط فشرده با خط مورب هستند. چند آیتم که به توصیفات پر آب و تابی مزین شدهاند توجهتان را جلب میکنند. اینجاست که میتوان گفت شما به دام افتادهاید و غذاهایتان را طوری انتخاب میکنید که صاحب رستوران انتظار داشته است. منوی رستورانها در انتخاب غذای شما و پولی که میپردازید نقش همهی ایفا میکند.
اول: منوی رستوران به هیچ وجه صرفا فهرست مجلل قیمت غذاها و نوشیدنیها نیست. این ابزار بازاریابی پیچیدهای است که میتواند مشتریان را نسبت به انتخابهای خاصی ترغیب کند. منوی رستوران حتی میتواند به ما بگوید چگونه فکر کنیم! امروزه صنعت مجزایی به نام مهندسی منو ایجاد شده و در آن به طراحی منوهایی پرداخته میشود که پیامهای خاصی به مشتریان منتقل کرده و آنها را به صرف هزینه بیشتر تشویق میکنند. شاید نخستین چیزی که مشتریان پس از در دست گرفتن منو به آن توجه میکنند وزن آن باشد. در تحقیقات ثابت شده است منوهای سنگینتر، این ذهینت را به مشتریان القا میکنند که در رستورانی اعیانی حضور دارند و میتوانند از آن، انتظار ارائه خدمات سطح بالایی داشته باشند
دوم: واژهها، اثر فوقالعادهای بر انتخاب غذا دارند. دادن نامهای توصیفی به غذاها مانند ذکر منبع ترکیبات مورد استفاده در غذا، در بعضی موارد فروش آنها را تا ۲۷ درصد افزایش میدهد. نام بردن منطقهای که گوشت یا سبزیجات آن در غذا مورد استفاده قرار گرفته است، میتواند برای مشتری نشانهای از کیفیت غذا باشد. نامگذاری هوشمندانه غذا با کلماتی که حرکات دهان در تلفظ آنها شبیه حرکات دهانی هنگام غذا خوردن است، میتواند آن غذا را دلپذیرتر کند. حتی میتوان گفت: عبارت «فیله گوساله نژاد ابردین انگوس و سیبزمینی سرخ کرده با رزماری» از عبارت ساده «استیک با چیپس» اشتها برانگیزتر است.
سوم: برخی منوها بهدلایل منفعتطلبانه شامل توصیفات طولانی و بیربطی است که بهمنظور بالا بردن ارزش پولی غذاها ارائه میشود. هرچقدر توصیفات طولانیتر باشد، ارزش غذا در ذهن مشتری افزایش یافته و قیمت ارائه شده برای آن پایینتر به نظر میرسد.
چهارم: فقط کلمات مورد استفاده در منوها نیست که پیامهایی را به ما منتقل میکند. رنگ به کار رفته در منو نیز میتواند اثرات خود را داشته باشد. رنگهای خاصی مثل رنگ سبز، اغلب مفهوم تازه و سالم بودن غذا را انتقال میدهد؛ رنگ نارنجی، تحریککننده اشتهاست و رنگ قرمز نوعی حس فوریت را القا کرده و توجه مشتری را به غذاهایی که سرآشپز بیشترین تمایل را به فروش آنها دارد، جلب میکند.
پنجم: رستورانها از ترفندهای دیگری برای ترغیب مشتریان به سفارش غذاهای گرانتر استفاده میکنند. شاید رایجترین ترفند که بسیاری از مشتریان از آن آگاهی دارند، کاهش قیمت به میزان جزئی باشد. به عنوان مثال، قیمت ۹۹.۹۰۰ تومان ارزانتر از ۱۰۰ هزار تومان به نظر میرسد. رستورانها ترفند دیگری نیز در آستین دارند و آن نوشتن مبلغ عددی، بدون درج واحد پول است. در واقع آوردن واحد پول در کنار قیمت، این موضوع دردناک را به یاد مشتری میآورد که او درحال خرج کردن پول است، اما نوشتن مبلغ به تنهایی یا حتی نوشتن آن به حروف، درد از دست رفتن پولی که مردم برایش زحمت کشیدهاند را کاهش میدهد.
محبوبترینها:
ششم: ترتیب غذاها در منو میتواند اثر زیادی روی انتخاب آنها داشته باشد. قرار گرفتن گرانترین آیتمها در صدر فهرست، باعث میشود قیمت غذاهای بعدی بسیار منطقیتر به نظر برسد.
هفتم: پر کردن منو با تعداد زیادی آیتم، انتخاب مشتری را مختل میکند. مثلا ارائه بیش از هفت آیتم میتواند مشتری را گیج کند. پیشنهاد میشود منوها به چند بخش تقسیم شوند که هرکدام پنج تا هفت مورد دارد.
هشتم: منوها از راههای دیگری نیز توجه شما را به غذاهای خاص جلب میکنند. کادرهایی که دور موارد خاص مثل غذاهای گرانقیمت کشیده میشود به شکل ویژهای تاثیرگذار است. بعضی رستورانها برای جلب توجه مشتریان از لوگوهایی استفاده میکنند که یک غذای فصلی یا جدید را مهمتر نشان میدهند. تصاویر نیز میتواند اثرگذار باشد، اما این تاثیر به جایی که در آن غذا میخورید، بستگی دارد. در بسیاری از نقاط جهان، تصاویر، تداعیگر فستفودها و غذاهای ارزان قیمت هستند و میتوانند مشتریان افادهای را از انتخاب آنها منصرف کنند.
نهم: فونت مورد استفاده در منو میتواند پیامهایی را منتقل کند؛ برای مثال، خط مورب، مفهومی از کیفیت را منتقل میکند. اما فونتهای پیچیده که خواندن آنها مشکل است میتوانند علاوه بر این، به غذاها طعم هم بدهند. فونتهای گرد معمولا تداعیکننده طعم شیرین هستند و فونتهای زاویهدار طعم شور، ترش یا تلخ را در ذهن تداعی میکنند. رستورانها با بهکارگیری این ترفندها میتوانند افراد را به انتخاب غذاهای گرانتر ترغیب کنند.