
ناصر حجازي، هميشه ناصر حجازي است، حتي اگر در بستر بيماري خوابيده باشد.
مثل هميشه با صلابت حرف ميزند، حتي حالا كه چند مدتي است به اجبار در بستر بيماري روزگار ميگذراند.
در گفتوگو با او به جاي اينكه ما به حجازي روحيه دهيم، او به ما روحيه ميدهد و به آينده اميدوارمان ميكند.
هيچ نشاني از نگراني در صحبتهاي حجازي وجود ندارد. وقتي با همسر ناصرخان همكلاl ميشويم تا جوياي احوالات اسطوره ديروز و امروز فوتبال كشورمان شويم، خانم شفيعي گوشي را به دست ناصرخان ميدهد، تا ما را به نوعي شگفت زده كرده باشد.
از شدت خوشحالي صدايمان ميلرزد و قبل از هر چيز از اينكه يكبار ديگر با ناصر حجازي همكلام شدهايم خدا را شكر ميكنيم.
به ناصرخان ميگوئيم كه در ايلنا بر و بچههاي سرويس ورزشي به طور دائم جوياي احوالات او هستند و براي ديدنش لحظهشماري ميكنند و او هم مثل هميشه از ما ميخواهد كه سلامش را مردمي كه خالصانه براي او دعا كردند برسانيم.
حجازي ميگويد: خوشبختانه نسبت به گذشته وضعيت جسمانيام بسيار بهتر شده است، به طوري كه الان دو، سه روز است كه احساس خوبي دارم.
ناصرخان كه يك روز به دليل مشكلات تنفسي نميتوانست بيش از چند كلام حرف بزند، حالا به راحتي صحبت ميكند. خودش ميگويد: مشكل تنفسيام بسيار كم شده است.
او ميگويد: اگرچه پيش از اين بوي ادكلن و گرد و غبار مشكلاتي را برايم فراهم ميكرد اما حالا ديگر چنين وضعيتي وجود ندارد.
حجازي گفت: خوشبختانه روزانه چيزي حدود 500 متر پيادهروي ميكنم و هيچ مشكلي هم برايم به وجود نميآيد. او در خصوص رانندگياش هم گفت: يكي، دو بار مواردي پيش آمد كه بايد رانندگي ميكردم كه اين كار را انجام دادم.
حجازي گفت: دو هقته ديگر بايد به بيمارستان و نزد پزشك معالج خودم بروم تا بار ديگر مورد مداوا قرار گيرم.
حجازي درباره فوتبال و مسائل فوتبالي گفت: اصلا فوتبالي نداريم كه بخواهيم راجع به آن صحبت كنيم.
بعد از اين حرفها ما نيز براي آنكه رعايت حال ناصر حجازي را كرده باشيم با او خداحافظي كرديم اما يقينا در آينده ايي نزديك يك گفت و گوي خواندني و خانوادگي از آقاي حجازي ارائه خواهيم كرد.