روزنامه‌ي هاآرتص نوشت: اسراييل در مورد تحريم غزه مرتكب اشتباهي شده كه بدترين اشتباه در طول 10 سال گذشته به شمار مي‌آيند.
به نوشته‌ي اين روزنامه‌ي عبري زبان، اين اشتباه محدود به پيامدهاي محاصره نوار غزه مي‌شود، به طوريكه هدف علني از تحريم در حاشيه قرار دادن حماس و وادار كردن ساكنان نوار غزه به مخالفت با دولت حماس بود اما تاثير ناشي از اين تحريم به افزايش خشم فلسطين از اسراييل منجر شد.
اين روزنامه نوشته است: دومين اشتباه اين است كه به نظر مي‌رسد كه تحريم ابزاري براي جلوگيري از ورود سلاح به نوار غزه بود و واقعيت اين است كه حماس در انتقال نيازهاي تسليحاتي خود را طريق تونل‌هاي بسيار پيشرفته موفق عمل كرد و اكنون داراي سلاح‌هاي متعدد و موشك دوربرد براي هدف قرار دادن تل آويو و فرودگاه اللد از نوار غزه است.
براساس گزارش اين روزنامه، سومين اشتباه ناشي از تحريم نوار غزه به ديدگاه جامعه‌ي جهاني در قبال اسراييل محدود مي‌شود چرا كه مجازات دسته جمعي فراگير عليه نوار غزه موجب نابودي ادعاهاي اسراييل در رعايت معيارهاي اخلاقي ويژه و كاهش حمايت‌ها از اسراييلي‌هايي شده است كه در معرض موشك‌هاي القسام قرار دارند.
به نوشته‌ي اين روزنامه، چهارمين اشتباه اين است كه اسراييل از تحريم به عنوان اعمال فشار برحماس جهت آزادي گلعاد شليط، سرباز اسراييلي اسير شده استفاده كرد، اما نه تنها شليط هم‌چنان در بند اسارت است بلكه به نظر مي‌رسد بندهاي توافقنامه احتمالي براساس پايان تحريم بنا شد، تحريم از نظر اسراييل وسيله‌يي براي اعمال فشار بر ساكنان نوار غزه براي جلوگيري از حملات موشكي بود، اما حملات موشكي بعد از اعمال تحريم افزايش بيشتري يافت.
اين روزنامه در ادامه به بيان پنجمين اشتباه پرداخته و نوشته است: جنگ اخير عليه نوار غزه مي‌توانست اصلا رخ ندهد، البته اگر اسراييل به طور كامل به توافقنامه‌ي آتش بس كه با ميانجي‌گري مصر ميان حماس و اسراييل در ژوئن 2008 صورت گرفت، متعهد باقي مي‌ماند؛ تحريم به طور كامل در مقابل توقف حملات موشكي پايان مي‌يافت.
اين روزنامه نوشته است: تحريم نوار غزه هم‌چنين تاثيراتي خسارت بار بر حمايت آمريكا از اسراييل داشت و اين همان اشتباه ششم اسراييل است. در فوريه 2009 هيلاري كلينتون، وزير امور خارجه ي آمريكا از مانع تراشي‌هاي اسراييل در ورود كمك‌هاي بشر دوستانه به نوار غزه ابراز عصبانيت كرد.
به نوشته اين روزنامه اشتباه هفتم اين بود كه تحريم در تحقق اهدافش به طور كامل شكست خورد. نتيجه‌ي عملي اين تحريم، مجازات براي اسراييل بود و مسئولان اسراييلي را در تنگناي اتهام نقض كنوانسيون چهارم ژنو و ديگر قوانين بين المللي همانطور كه در گزارش ريچارد گلدستون، رييس كميته‌ي حقيقت ياب سازمان ملل آمده بود، قرار داد.
براساس گزارش هاآرتص اشتباه هشتم مربوط به نتايج منفي اخلاقي تحريم بود كه همانند يك لكه ننگ حزب كارگر را دنبال مي كند. اما اشتباه نهم اين بود كه تحريم ثبات رياست جمهوري حسني مبارك، رييس جمهور مصر را تهديد مي‌كند و اين امر روند صلح ميان مصر و اسراييل و نيز امنيت اسراييل را تهديد مي‌كند.
اين روزنامه در پايان نوشته است: دهمين اشتباه اين بود كه تحريم ارزش‌هاي اخلاقي تمامي اسراييلي‌ها چه كساني كه در نقص حقوق ساكنان نوار غزه دست داشتند و چه كساني كه دست نداشتند را از بين برد و آنها همه در قبال جنايت‌هاي صورت گرفته به نامشان مسئول هستند.
