زیر پوست "فینگیلی آمریکا، جینگیلی اسرائیل، درد بگیرید، کوفت بگیرید، ایشالا بمیرید!"

فرارو- در مراسم روز قدس امسال یک چیز خیلی حاشیه ساز شد. خبرگزاری فارس در صفحه توئیتر خود توئیتی با عنوان «شعار باحال در راهپیمایی امروز» منتشر کرد. وقتی ویدئو را باز می‌کردیم می‌شنیدیم صدایی از پشت میکروفن برای جمعیت می‌گوید: «فینگیلی آمریکا، جینگیلی اسرائیل، درد بگیرید، کوفت بگیرید، ایشالا بمیرید!»

 

در یک راهپیمایی انبوه پیش می‌آید
عباس سلیمی نمین، فعال سیاسی اصولگرا معتقد است در یک راهپیمایی با جمعیت انبوه ممکن است شعار‌هایی خارج از چارچوب نیز سر داده می‌شود. نباید این‌ها را بزرگ‌نمایی کرد که اصل قضیه راهپیمایی تحت الشعاع قرار بگیرد. کمااینکه برخی کار‌های غلط دیگری نیز صورت گرفت که آن هم محدود بود. مثلا ۱۵ نفر شعار‌هایی علیه علی اکبر صالحی سر دادند که این هم یکی از مسائل تاسف برانگیز است. اما این‌ها را نباید به همه راهپیمایان تعمیم داد، آن را یک گرایش حاکم تلقی کرد و گفت که در عرصه سیاست عقب‌گرد داریم.

این فعال سیاسی به فرارو می‌گوید: در دوران مبارزات قبل از انقلاب هم در بعضی راهپیمایی‌ها می‌دیدیم که عده‌ای شعار‌های عوامانه می‌دادند. اما هیچ کس این شعار‌ها را به حساب کل جمعیت نمی‌گذاشت.

احمدی نژاد سطح سیاست‌ورزی را نازل کرد
او درباره ادبیات محمود احمدی نژاد طی هشت سال ریاست او بر دولت‌های نهم و دهم نیز می‌گوید: عوام گرایی احمدی نژاد بسیار مضر بود و تا حدی هم توانست سطح سیاست ورزی را نازل کند. البته درباره آقای روحانی هم بعضا این مطلب صادق است که به مخالفان می‌گوید بروید به جهنم. این یک نوع تنزل سیاست ورزی است.

سلیمی نمین ادامه می‌دهد: این تنزل را نمی‌توانیم مختص به یک زمان خاص بدانیم. یک نوع سهو طلبی در عرصه سیاست وجود دارد که به جای تبیین از عبارات نامناسب با ادبیات نامناسب استفاده می‌شود. البته این را باید قطعا تخطئه کنیم. چه احمدی‌نژاد باشد چه روحانی. چون تاثیر بسیار ناگوار و ناصوابی بر ادبیات کل کشور می‌گذارد. وقتی ریاست جمهوری از ادبیات نازل استفاده می‌کند طبیعتا ابعاد این تنزل تا لایه‌های پایین گسترده‌تر می‌شود.

مردم به سختی به راهپیمایی آمده اند بگذاریم با زبان خودشان شعار دهند
اما این فعال سیاسی معتقد است که شعار‌هایی که بعضا توسط مردم در راهپیمایی‌ها داده می‌شود را باید از ادبیات سیاست‌مداران جدا دانست. او می‌گوید: شما از کنار کسی که در خیابان شعار عامیانه می‌دهد، می‌گذرید. در واقع از او تاثیر نمی‌پذیرید. به این ترتیب آن نوع ادبیات گسترش پیدا نمی‌کند. اما وقتی نخبگان در سطوح بالای اداره کشور از ادبیات نامناسب استفاده می‌کنند ادبیات نامناسب‌شان گسترش پیدا می‌کند. وقتی رئیس جمهور به مخالف می‌گوید برو به جهنم، مردم عادی این ادبیات را مباح می‌دانند، اما از ادبیات نازل تری استفاده می‌کنند.

سلیمی نمین معتقد است: باید اجازه داد مردمی که در شرایط سخت به راهپیمایی می‌آیند و در کنار هم علیه آمریکا و اسرائیل قرار می‌گیرند با زبان خودشان مسائل سیاسی را مطرح کنند. نباید به مردم خیلی خرده بگیریم. در واقع باید تکریم مان را نسبت به مردم داشته باشیم.

شعار‌های سخیف مبانی مخالفت ما با اسرائیل را ناچیز جلوه می‌دهد
علی تاجرنیا، فعال سیاسی اصلاح‌طلب، اما به فرارو می‌گوید: شعار‌هایی که بر حسب ظاهر عامه پسند طرح می‌شود، نه تنها به جذب قشری از جامعه کمک نمی‌کند، بلکه مبانی مخالفت‌های ما نسبت به ظلمی که به فلسطین می‌شود را سخیف و بی‌مقدار نشان می‌دهد. متاسفانه این روش باب شده است که شما اگر با چیزی که در راستای خواست حاکمیت باشید، مهم نیست که از چه ادبیاتی استفاده می‌کنید. همین امر افراد را به این تحریک می‌کند که بخواهند از هر وسیله‌ای برای اعلام نظر خود استفاده کنند.

 

شعاربده‌هاری رسمی شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی شعار می‌دادند
تاجرنیا با اشاره به اینکه شعار از بلندگو پخش می‌شد می‌گوید: این‌ها شعاربده‌های رسمی شورای هماهنگی تبلیغات اسلامی هستند. او ادامه می‌دهد: مسائلی مثل آوردن یک الاغ با تن پوش پرچم یک کشور نه تنها به انگیزه مخالفت جدی ما با رژیم صهیونیستی ضربه می‌زند، بلکه به شدت به اعتماد افکار عمومی دنیا نسبت به ما آسیب می‌رساند. مردم ایران در دنیا به عنوان مردمی با تمدن چندین هزار ساله شناخته می‌شوند. اما وقتی ما چنین رفتار‌های سخیفی را می‌بینیم حرف حق‌مان نیز دستخوش این حواشی قرار می‌گیرد و در واقع به ضد خودش تبدیل می‌شود. بخشی از مظلوم نمایی‌هایی که دولت‌های غاصبی مثل اسرائیل دارند نیز عمدتا با سوء استفاده از همین رفتار‌های سخیف و بدون پشتوانه فکری است.

اگر جلوی رفتار‌های سخیف را نگیریم به فرهنگ تبدیل می‌شوند
این فعال سیاسی می‌گوید: اگر ما از سرچشمه این نوع رفتار‌های سخیف جلوگیری نکنیم، در ادامه تبدیل به فرهنگ می‌شوند. متاسفانه ما نسبت به این مسائل در گذشته بی توجهی نشان داده ایم، چه بسا برخی همراهی‌های همدلانه نیز باعث شده است که این مسائل امروز تشدید شوند. رفتار‌هایی که رئیس دولت‌های نهم و دهم از خودش نشان می‌داد و برخی از ادبیات‌های سخیفی که به کار می‌برد در افکار مردم تاثیر گذاشته است. روایت داریم که مردم بر روش حاکمان خود هستند. در این جا نیز از رفتار حاکمان خود تقلید می‌کنند. اتفاقا عوام جامعه می‌توانند این رفتار‌های سخیف را به شدت گسترش دهند. اگر از این رفتار‌ها جلوگیری نشود و این رفتار‌ها بعضا ناچیز شمرده شود به فرهنگ تبدیل خواهند شد و می‌توانند زیان‌های جبران ناپذیری داشته باشند.