رئیس‌جمهور آمریکا در یک اظهارنظر از کشور‌‌های عربی حاشیه خلیج‌فارس درخواست کرد صادرات نفتی خود به چین را افزایش دهند تا چینی‌ها به ایران وابستگی نفتی نداشته باشند. وزير نفت با اشاره به درخواست اوباما از كشورهاي نفتي حاشيه خليج فارس گفت: آمريكا سياست‌هاي متناقضي را اتخاذ مي‌كند و كشورهاي عربي منطقه بازيچه دست اين كشور شوند.
سيد‌مسعود ميركاظمي با اشاره به اظهارات اوباما، با هدف تحت فشار گذاشتن ايران اظهار داشت: اگر اين كشورها به توصيه اوباما عمل كنند، اين احتمال وجود دارد كه پس از مدتي با تغيير رويكرد و سياست آمريكا، به آنان توصيه شود صادرات نفت خام خود به چين را قطع كنند. به گزارش فارس، وي افزود: با اين اقدام نيز عملا اين كشورها كاملا بازيچه دست آمريكا مي‌شوند. از سوي ديگر نيز بايد گفت كه شركت‌هاي نفتي چين عاقل‌تر از آن هستند كه تمام تخم‌مرغ‌هاي خود را در يك سبد قرار داده و منابع انرژي خود را منحصر به چند كشور خاص کنند.
میرکاظمی تصریح کرد: ايران داراي موقعيت خاصي در منطقه است و به تعهدات خود در هر شرايطي عمل مي‌كند. وزارت نفت نيز از اين موضوع مستثنا نبوده و به تمام توافقنامه‌ها و قراردادهاي خود كاملا پايبند است. روزنامه وال‌استريت ژورنال چند روز پيش در گزارشي از تلاش آمريكا براي تشويق كشورهاي عربي به افزايش صادرات نفت خام خود به چين خبر داد تا بدين وسيله وابستگي چين به واردات انرژي از ايران كاهش يابد. دولتمردان آمريكا معتقدند وابستگي چين به منابع نفت ايران مانع مهمي در راه همراهي اين كشور با آمريكا در وضع تحريم‌هاي جديد عليه ايران است. اين در حالي است كه روابط چين و ايران فراتر از موضوع فروش نفت خام است و به عقيده تحليلگران، چين در همكاري‌هاي خود با ايران در بخش نفت و گاز رويكردي استراتژيك دارد.
اگرچه آمریکا در تلاش است تا با تکیه بر تحریم‌های نفتی، ایران را در موضع انفعال قرار دهد اما نکته بااهمیت اینکه تبادلات تجاری ایران و چین منحصر به فروش نفت نبوده بلکه این 2 کشور از سال‌ها قبل تلاش کرده‌اند تا سطح مبادلات بازرگانی خود را به میزان قابل‌توجهی گسترش دهند.آمارهای اتاق بازرگانی ایران گویای آن است که حجم مبادلات ایران و چین در سال 2008 به 29 میلیارد و 800 میلیون دلار رسید که چنانچه میزان مبادلات غیرمستقیم صورت گرفته از طریق امارات و پاکستان که حدود 5 میلیارد دلار آن سهم چین است را نیز در نظر بگیریم، بنابراین چین بزرگ‌ترین شریک تجاری ایران است.
بنابر این گزارش در سال 2009 آمارها حاکی از کاهش حجم مبادلات بود ولی از ماه‌های هفتم و هشتم سال2009 میلادی ارقام رو به افزایش گذاشتند به طوری که در 7 ماه اول سال 2009 حجم مبادلات به 12 میلیارد دلار رسید که بیش از 7 میلیارد دلار آن صادرات ایران به چین و بیش از 4 میلیارد دلار واردات از این کشور بود. در ماه هشتم نیز این میزان مبادله تجاری به 15 میلیارد دلار رسید.علاوه بر این حجت‌الله غنیمی‌فرد، معاون سرمایه‌گذاری شرکت ملی نفت ایران اعلام کرد: بیش از 48 میلیارد دلار پروژه در حوزه نفت و گاز بین 2 کشور ایران و چین وجود دارد که از این میزان بیش از 35 درصد آن به قرارداد قطعی تبدیل شده است.
غنیمی‌فرد با بیان اینکه توان فنی شرکت‌های چینی برای حضور در پروژه‌های نفتی ایران تایید شده است، افزود: امکانات کشوری مانند چین در زمینه صنایع نفت و گاز در سال‌های اخیر را با توجه به حضور فعال این شرکت‌ها، نه‌تنها باید در صنایع نفت و گاز داخلی چین بررسی کرد، بلکه باید نحوه حضور و موفقیت این شرکت‌ها را در صحنه بین‌المللی مورد توجه قرار داد. از اوایل دهه 1990 روند رشد اقتصادی چین به سطحی بالاتر از آنچه تحلیلگران اقتصادی پیش‌بینی کردند رسید و این روند در سالیان بعد نه‌تنها ادامه یافت بلکه میزان آن به بیش از 10 درصد در برخی از سال‌ها افزایش یافت.
