«هراره» صبح روز چهارشنبه شاهد کودتايي کلاسيک در عصر نوين بود. خيابانهاي شهر در تصرف تانکها بود و ارتش؛ قدرت «رابرت موگابه» ٩٣ساله توسط ارتش از او گرفته شد و «امرسون منانگاگوا» بر جايگاه موقت رياستجمهوري نشست. منانگاگوا زماني توسط موگابه از سمت معاونت رياستجمهوري کنار گذاشته شده بود و او امروز در جايگاه رئيسجمهور مينشيند.
به گزارش شرق، حالا موگابه و همسرش «گريس موگابه» در بازداشت خانگي به سر ميبرند؛ رئيسجمهوري عزلشده کشور زيمبابوه؛ کشوري در جنوب آفريقا. «رابرت گابريل کاريگا مومبه موگابه»، متولد ١٩٢٤، انقلابي و سياستمدار زيمبابوهاي که از سال ١٩٨٧ به عنوان رئيسجمهوري در اين کشور حکومت کرده است و تنها کودتا توانسته او را از تخت رياستجمهوري پايين بياورد. او در سال ٢٠١٣ با ٦١ درصد آرا براي هفتمينبار به رياستجمهوري اين کشور انتخاب شد؛ پيرترين رئيسجمهوري جهان که در ١٤ نوامبر، روز سهشنبه به بازداشت خانگي رفت و روز چهارشنبه ارتش به طور رسمي بيانيه خود را از تلويزيون دولتي قرائت کرد. او بارها به ايران سفر کرده و در هراره ميزبان مقامات ايران بوده است.
آخرين سفري که موگابه به ايران داشت، براي مراسم تحليف حسن روحاني، رئيسجمهوري ايران بود. مردي تکيهزده بر صندلي سبزرنگ و گاه با چشماني افتاده که گويي در ميانه مراسم به خواب فرورفته است؛ موقع ورودش به فرودگاه بينالمللي تهران، علي ربيعي، وزير تعاون، کار و رفاه اجتماعي به استقبالش ميرود. او روز بعد از مراسم تحليف با رئيسجمهوري ديدار ميكند. موگابه قبلا هم به ايران سفر کرده بود. در سال ١٣٩١ او براي شرکت در جنبش عدم تعهد که در تهران برگزار شده بود، به تهران سفر کرده و با مقامات ايراني ديدار ميکند. اما هراره نیز ميزبان مقامات ايراني بوده است. سال ١٣٨٩ كه محمود احمدينژاد به آنجا سفر ميکند.
احمدينژاد، رئيس دولت دهم، سوم ارديبهشت ماه ١٣٨٩ به هراره سفر کرد؛ سفري پرحرفوحديث؛ موگابه در اين سفر به او ميگويد: «ايران و زيمبابوه هر دو به طور غيرمنصفانهاي از سوي کشورهاي غربي تنبيه شدهاند». احمدينژاد در اين سفر نمايشگاهي تجاري در دومين شهر اين کشور «بولاوابو» افتتاح و از سياستهاي غرب انتقاد ميکند. او در اين دوره نگاه خود را از غرب به سمت کشورهاي ديگر برگردانده بود و کمتر کشوري در عرصه بينالملل حامي سياستهايش بود. احمدينژاد در اين ديدار از دولتهاي غربي انتقاد کرد و گفت: «آنها ميخواهند بازار ايران و زيمبابوه را تصرف و اقتصاد اين کشورها را ويران کنند». سفر احمدينژاد به زيمبابوه باعث شد اختلافات ميان دولت ائتلافي زيمبابوه مجال بروز پيدا کند. مورگان چانگيراي، نخستوزير زيمبابوه از جنبش تغيير دموکراتيک، اين ديدار را محکوم کرد و هيچ نمايندهاي را براي استقبال از احمدينژاد به فرودگاه هراره نفرستاد.
در ضيافت شامي که براي رئيسجمهور ايران در هراره ترتيب داده شده بود، احمدينژاد ميگويد: «تنها گناهي که ما مرتکب شدهايم اين است که امتيازات انحصاري کشورهاي غربي را در کشورهايمان لغو کردهايم». به گفته احمدينژاد کشورهاي قدرتمند از شوراي امنيت سازمان ملل متحد براي تحتفشارگذاشتن کشورهاي کوچکتر مانند ايران و زيمبابوه استفاده ميکنند». در اين سفر ١١ سند همکاري بين ايران و زيمبابوه امضا ميشود.
قبل از آن، موگابه و احمدينژاد به يکسان از برخورد ايتاليا انتقاد ميکنند. قرار بود نهم فروردين ١٣٨٦ محمود احمدينژاد، براي اولينبار براي شرکت در کنفرانسي درباره بحران جهاني غذا به رم سفر کند، اما برنامه سفر او با اعتراضهايي در ايتاليا مواجه شد. همزمان رسانههاي ايتاليايي گزارش دادند که نام احمدينژاد از ليست ميهمانان سازمان ملل و دولت ايتاليا کنار گذاشته شده است.
براساس اين گزارشها دولت ايتاليا و سازمان ملل که ميزبان اين کنفرانس در رم هستند، نام رؤساي جمهور ايران و زيمبابوه - رابرت موگابه - را در مراسم تشريفاتي شام براي رهبران حاضر در کنفرانس از قلم انداختهاند. حالا زيمبابوه روزهاي ديگري را تجربه ميکند؛ روزهايي در آشوب و رئيسجمهوري ٩٣سالهای که مسند قدرت را ترک گفته است، با کودتايي سنتي در دنياي مدرن.