بهروز غریب‌پور به نامه علیزاده پاسخ داد

بهروز غریب‌پور خطاب به حسین علیزاده نوشت: می‌دانم که وقت‌تان ذیق و درعین حال پر مشغله‌اید اما دعوت می‌کنم که از اپرای عروسکی خیام دیدن فرمائید تا شاید خلق این آثار را صرفا به حساب محدودیت‌های فضای فرهنگی‌مان نگذارید و چه بسا پس از دیدن این اپرا و سایر اپراهای عروسکی شما عزیز نوآور ترغیب بشوید که اثری برای اجرای عروسکی خلق بکنید.
 
به گزارش ایلنا، بهروز غریب‌پور (کارگردان و نویسنده اپرای عروسکی خیام) پس از اینکه روز گذشته حسین علیزاده (آهنگساز و موسیقی‌دان) نامه‌ای خطاب به او نوشت و درباره صحبت‌هایی که در روز رونمایی پروژه «غم‌نومه فریدون» داشت؛ توضیحاتی ارایه کرد و نیز به دنبال نامه علیزاده به خودش، نامه‌ای خطاب به علیزاده نوشته و در اختیار خبرگزاری ایلنا قرار داد.
 
روز جمعه (27 مرداد) گفتگویی با بهروز غریب‌پور در ایلنا منتشر شد که در جایی از آن در واکنش به صحبت‌های حسین علیزاده در رونمایی پروژه غم‌نومه فریدون نسبت به اپرای عروسکی خیام، گفته بود: «آقای علیزاده در جایگاهی نیست که بتواند درباره اپرای عروسکی داوری کند و بر کاری که ندیده است، قضاوت کند»
 
یک‌ روز پس از انتشار این گفتگو، حسین علیزاده نامه‌ای خطاب به بهروز غریب‌پور نوشت و در اختیار رسانه‌ها قرار داد که می‌توانید متن آن را اینجا بخوانید.
 
بهروز غریب پور در واکنش به نامه روز گذشته حسین علیزاده نامه‌ای خطاب به این آهنگساز نوشته و در اختیار خبرگزاری ایلنا قرار داده، که متن آن به شرح زیر است:
 
«هنرمند بزرگوار جناب علیزاده‌ی عزیز:
 
بابت دو موضوع باید به شما تبریک بگویم؛ نخستین تبریک بابت پیشگام شدن در شفاف‌سازی نظرتان و مسدود کردن راه بر کسانی است که دوستی میان هنرمندان را برنمی‌تابند و از هیچ کوششی دریغ ندارند که جامعه‌ی موثر هنری را به جان هم بیاندازند دومین تبریک به‌خاطر دریافت جایزه‌ی هنری است که شما به‌حق دریافت کرده‌اید و همچون همیشه برای ایران و ایرانی‌ها و اکنون آسیائی‌ها مایه مباهات بوده و هستید؛ می‌دانم که وقت‌تان ذیق و درعین حال پرمشغله‌اید اما دعوت می‌کنم که از اپرای عروسکی خیام دیدن فرمائید تا شاید خلق این آثار را صرفا به حساب محدودیت‌های فضای فرهنگی‌مان نگذارید و چه بسا پس از دیدن این اپرا و سایر اپراهای عروسکی شما عزیز نوآور ترغیب بشوید که اثری برای اجرای عروسکی خلق بکنید اما نتیجه همان باشد که پیش از این فرموده‌اید بی‌تردید آیندگان بر من آفرین خواهند گفت که همچون شما در کنار مردمان سرزمینم مانده‌ام و "محدویت را به امکان" تبدیل کرده‌ام و قنبرک نزده‌ام و آه و ناله نکرده‌ام ترک وطن نکرده‌ام معتاد نشده‌ام به‌فکر خودکشی هم نیفتاده‌ام و گناه محدودیت‌ها را به گردن کسی نیانداخته‌ام و تا آنجا که مشیت الهی‌ست بر همین سیاق زیر طاق باشکوه ایران عزیز در حد توانم نفس می‌کشم. شما نیز چنین کرده‌اید و به‌همین دلیل به وجودتان می‌بالم.»